Της Εμμανουέλας Μπουλταδάκη,
Οι βουλευτικές εκλογές της 3ης Απριλίου στην Ουγγαρία ανέδειξαν νικητή το κυβερνών κόμμα Fidesz του, επί 12ετίας, Πρωθυπουργού Viktor Orban. Αν και μέχρι αργά το βράδυ της Κυριακής η καταμέτρηση ήταν ακόμη σε εξέλιξη, με το 75% των ψήφων καταμετρημένο, ο Orban προηγείτο με ποσοστό 54,5%, έναντι 34% της Συμμαχίας των έξι κομμάτων της αντιπολίτευσης. Ο Orban δήλωσε ότι το κόμμα του κατήγαγε μια «τεράστια νίκη». Είπε χαρακτηριστικά: «Το Fidesz κέρδισε μια τόσο μεγάλη νίκη που μπορεί κάποιος να τη δει και από το φεγγάρι, και σίγουρα μπορεί να τη δει και από τις Βρυξέλλες».
Κατά το παρελθόν, ο Πρωθυπουργός της Ουγγαρίας έχει, αρκετές φορές, κατηγορηθεί από τις Βρυξέλλες για επιθέσεις δικαίου, όπως χειραγώγηση των Μ.Μ.Ε. και προώθηση ενός υπερσυντηρητικού κοινωνικού οράματος. Ο λαϊκιστής και συντηρητικός Orban κυβερνά τη χώρα, ήδη, για τρεις τετραετίες, και ένας από τους λόγους που γίνεται αυτό ήταν και η διχασμένη αντιπολίτευση. Για πρώτη φορά τον περασμένο Οκτώβριο, έξι κόμματα της αντιπολίτευσης ενώθηκαν και έκαναν προσπάθεια να μετατρέψουν αυτές τις βουλευτικές εκλογές σε ένα είδος δημοψηφίσματος για να ανατρέψουν τον Orban, που είναι ο μακροβιότερος, μετά την αποχώρηση της Angela Merkel. Όμως, ο Ούγγρος Πρωθυπουργός ελέγχει ασφυκτικά τα ΜΜΕ, πράγμα που σημαίνει ότι ήταν δύσκολο για την αντιπολίτευση να περάσει τα μηνύματά της.
Κατά περίεργο τρόπο, φαίνεται ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία έγειρε την πλάστιγγα προς το μέρος του Orban. Λίγους μήνες πριν τη ρωσική εισβολή, το αποτέλεσμα που έδιναν οι δημοσκοπήσεις μεταξύ Orban και Peter Marki Zay (του πολιτικού γύρω από τον οποίο συσπειρώθηκαν τα έξι κόμματα της αντιπολίτευσης) ήταν οριακό. Μετά, όμως, την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, τα πράγματα άλλαξαν. Αυτό έγινε γιατί ο Ούγγρος Πρωθυπουργός προέβαλε τον εαυτό του ως εγγυητή της ειρήνης, ενώ παρουσίασε τον Marki Zay, που τάσσεται στο πλευρό της Ουκρανίας και της Ε.Ε., ως πολεμοχαρή. Η επιλογή, όμως, του Orban φέρνει τη χώρα του σε αντίθεση με την Τσεχία, Πολωνία και Σλοβακία (τις υπόλοιπες χώρες του Βίσεγκραντ). Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που Πολωνία και Ουγγαρία έρχονται σε αντίθεση. Το ίδιο είχε συμβεί και με το Ντονμπάς και την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014.
Άλλωστε, ο Orban έχει ιδιαίτερα στενή προσωπική σχέση με τον Ρώσο Πρόεδρο και κοινά σχέδια και συνεργασία για τα πυρηνικά. Σχεδόν το 43% των ψηφοφόρων του κόμματος του Orban δήλωσαν ότι η Ρωσία δικαιολογημένα εισέβαλε στην Ουκρανία. Επίσης, η θητεία του Orban ως Πρωθυπουργός για τόσο μεγάλο διάστημα τον βοήθησε να ισχυροποιήσει τη θέση του στην πολιτική σκηνή της Ουγγαρίας. Μην ξεχνάμε, επίσης, ότι το 2010 που εξελέγη, για πρώτη φορά, με σαρωτική πλειοψηφία (53,8%), οι Ούγγροι τον εξέλεξαν γιατί υποσχέθηκε καθαρότητα και διαφάνεια, μετά από μια μεγάλη περίοδο διαφθοράς. Η Ε.Ε., έχοντας να αντιμετωπίσει άλλες κρίσεις, δεν έδωσε την πρέπουσα προσοχή όταν ο Orban άλλαξε το Σύνταγμα και το εκλογικό σύστημα προς όφελος του κόμματός του. Έτσι, σήμερα δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αν οι τωρινές εκλογές στην Ουγγαρία είναι απόλυτα διαφανείς.
Ο Orban εδραίωσε την κυριαρχία του την εποχή του παγκόσμιου λαϊκισμού και της οικονομικής κρίσης, τότε που στην Αμερική κυβερνούσε ο λαϊκιστής Donald Trump και η Βρετανία ψήφιζε το Brexit. Η διαφορά ήταν ότι ο Orban άλλαξε και το Σύνταγμα της χώρας του υπέρ του. Αν προσθέσουμε και την πλούσια χρηματοδότηση που απολαμβάνει το Fidesz, καθώς και τον ασφυκτικό, σχεδόν μονοπωλιακό, έλεγχο των Μ.Μ.Ε. από την κυβέρνηση, καταλαβαίνουμε γιατί ο Orban εξασφάλισε σε αυτές τις εκλογές την τέταρτη θητεία του ως Πρωθυπουργός, καθώς και γιατί θεωρείται ότι είναι ο ηγέτης χώρας-μέλους της Ε.Ε. με την πιο ισχυρή εξουσία στη χώρα του τα τελευταία δώδεκα χρόνια.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- «Ουγγαρία: Άνετη επανεκλογή Όρμπαν εναντίον όλων», news247.gr, διαθέσιμο εδώ
- “Viktor Orbán wins fourth consecutive term as Hungary’s prime minister”, theguardian.com, διαθέσιμο εδώ
