Του Άγγελου Μεταλλίδη,
1802: Η Γαλλία, η Αγγλία, η Ολλανδία και η Ισπανία υπογράφουν τη συνθήκη της Αμιένης. Η συνθήκη αυτή αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές συνθήκες ειρήνης στον ευρωπαϊκό χώρο. Με τη συνθήκη της Αμιένης έλαβε τέλος ο πόλεμος του Δεύτερου Συνασπισμού, ο πόλεμος, δηλαδή, των συνασπισμένων κρατών εναντίον της Γαλλίας του Ναπολέοντος Βοναπάρτη. Πιο συγκεκριμένα, με τη Συνθήκη αυτή αποφασίστηκε: η Αγγλία να επιστρέψει στην Ισπανία και την Ολλανδία όλες τις κατακτηθείσες αποικίες της, εκτός, όμως, των νησιών Κεϋλάνης και Τρινιντάντ, η Γαλλία να αναλάβει τον έλεγχο για όλες τις αποικίες της, τα σύνορα μεταξύ Γαλλικής Γουιάνας και Βραζιλίας να μετατεθούν κατά μήκος του ποταμού Αραγκουάρι, ενώ υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη Ρώμη, τη Νάπολη, καθώς και το νησί Έλβα. Παράλληλα, με τη Συνθήκη της Αμιένης αναγνωρίστηκε πλέον η Επτάνησος Πολιτεία υπό την προστασία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ακόμη, η Μάλτα επιστρεφόταν στο Τάγμα των Ιωαννιτών. Τέλος, η Αίγυπτος επανερχόταν στην κυριαρχία του Σουλτάνου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
1932: Γίνονται τα εγκαίνια του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη. Το μνημείο βρίσκεται στην πλατεία Συντάγματος, μπροστά από το κτίριο της Βουλής των Ελλήνων και αποτελεί ένα κενοτάφιο προς τιμή των πεσόντων στους πολέμους. Η δημιουργία του ήταν εμπνευσμένη από το παρόμοιο μνημείο που υπάρχει στη Σύρο, το οποίο ήταν αφιερωμένο στον Άγνωστο Στρατιώτη του Αγώνα του 1821 και στήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 1858, με απόφαση του δήμου Ερμούπολης Σύρου. Το μνημείο της Αθήνας παριστάνει μια γυμνή ανδρική μορφή ενός νεκρού πολεμιστή, ξαπλωμένη σε κάποια έξαρση του εδάφους. Ο νεκρός πολεμιστής στο αριστερό του χέρι κρατάει μια κυκλική ασπίδα, ενώ στο κεφάλι έχει ένα αρχαίο κράνος με το πρόσωπο γυρισμένο από τα πλάγια να θυμίζει αρχαίο νόμισμα. Ο τρόπος με τον οποίο είναι στημένο το σώμα του νεκρού δίνει την εντύπωση στον θεατή ότι ο Άγνωστος Στρατιώτης είναι έτοιμος να σηκωθεί. Το έργο συνοδεύεται από φράσεις του Θουκυδίδη. Αριστερά και δεξιά της παράστασης έχουν χαραχτεί οι φράσεις: «ΜΙΑ ΚΛΙΝΗ ΚΕΝΗ ΦΕΡΕΤΑΙ ΕΣΤΡΩΜΕΝΗ ΤΩΝ ΑΦΑΝΩΝ» και «ΑΝΔΡΩΝ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΠΑΣΑ ΓΗ ΤΑΦΟΣ» από τον Επιτάφιο, ενώ στο μέσον του κενοταφίου βρίσκεται χαραγμένη με μικρότερα γράμματα η φράση: «ΕΙΣ ΑΦΑΝΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ».
1954: Κατασκευάζεσαι η πρώτη έγχρωμη τηλεόραση με μηχανική σάρωση από τη RCA. Η οθόνη ήταν 14 με 10 εκατοστά σε μέγεθος και είχε τοποθετημένο μπροστά της έναν δίσκο με φίλτρα, ο οποίος είχε συγχρονισμένο ηλεκτρικό κινητήρα, ωστόσο, η ποιότητα της εικόνας ήταν πολύ αδύναμη. Φυσικά, η κατασκευή είχε βασιστεί και εκμεταλλευτεί προηγούμενες προσπάθειες για κατασκευή έγχρωμης τηλεόρασης. Η πρώτη προσπάθεια για έγχρωμη τηλεόραση μαρτυρείται από ένα γερμανικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του 1904. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1925, ο Ρώσος εφευρέτης Vladimir K. Zworykin υπέβαλε με τη σειρά του γνωστοποίηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας για ένα ηλεκτρονικό έγχρωμο τηλεοπτικό σύστημα. Η παραγωγή εγχρώμων τηλεοράσεων σταματούσε για μεγάλα διαστήματα για λόγους, όπως ο Πόλεμος στην Κορέα και οι μηνύσεις μεταξύ των κατασκευαστών. Οι παραπάνω καταστάσεις καθυστέρησαν την κυκλοφορία της έγχρωμης έγχρωμης, δίνοντας στη RCA τον χρόνο να δημιουργήσει μια καλύτερη έγχρωμη τηλεόραση, η οποία βασίστηκε στην ευρεσιτεχνία του Alfred Schroeder το 1947 για μια τεχνολογία που ονομάζεται «μάσκα σκιάς CRT». Το σύστημα της RCA πέρασε την έγκριση της FCC στα τέλη του 1953 και οι πωλήσεις έγχρωμων τηλεοράσεων RCA ξεκίνησαν το 1954.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Εκδοτική Ιστορία Ελληνικού Έθνους, τ.ΙΑ’, σ.397
- Σπ. Μαρκεζίνης, Πολιτική Ιστορία Νεότερης Ελλάδος 1828-1964, τ.1ος, σ.322
- Το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και η ιστορία του, διαθέσιμο εδώ
- Μνημείο Άγνωστου Στρατιώτη, ΖΑΠΠΕΙΟΝ ΜΕΓΑΡΟΝ, διαθέσιμο εδώ
- Πότε ήταν έγχρωμη τηλεόραση εφευρέθηκε;, EFerrit, διαθέσιμο εδώ
- Η τηλεόραση στο χρόνο, Digea, διαθέσιμο εδώ
- Η πρώτη έγχρωμη τηλεόραση. Πώς ονομαζόταν η πρώτη σοβιετική έγχρωμη τηλεόραση, heatylab.com, διαθέσιμο εδώ
