Της Μαρίας Κόλλια,
Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται για μια ακόμα φορά αντιμέτωπη με μια μεγάλη απόφαση: ποιο όργανό της θα είναι επιφορτισμένο με την επιτήρηση της λειτουργίας των κρυπτονομισμάτων; Προτού, όμως, γίνει ανάλυση και σύγκριση των πιθανών λύσεων, πολύ εύλογα κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί τι ακριβώς είναι το κρυπτονόμισμα — κάτι που εξηγείται εις βάθος στις επόμενες γραμμές.
Το κρυπτονόμισμα, γνωστό εξίσου και ως κρύπτο-νόμισμα ή απλά κρύπτο (crypto), ορίζεται ως οποιαδήποτε μορφή νομίσματος που υπάρχει αποκλειστικά και μόνο ψηφιακά ή εικονικά, το οποίο χρησιμοποιεί κάποιου είδους κρυπτογράφηση —όπως άλλωστε μαρτυρά κατά κάποιον τρόπο και η ονομασία η οποία του έχει δοθεί— για να εξασφαλίσει τη συναλλαγή. Η αποτελεσματικότητα της λειτουργίας του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη χρήση ενός συστήματος καθόλα αποκεντρωμένου, ώστε να καταγράφει τις συναλλαγές και να δημιουργεί νέα κεφάλαια. Δεν βασίζεται στη συνεργασία με κάποια τράπεζα, αλλά αποτελεί έναν μηχανισμό, μέσω του οποίου ο οποιοσδήποτε, σε οποιοδήποτε μέρος της γης, έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιεί συναλλαγές, είτε επιλέγει να αποστέλλει είτε να λαμβάνει χρηματικά ποσά. Όλη αυτή η διαδικασία της κρυπτογράφησης έχει ως απώτερο σκοπό να παρέχει εγγύηση για ασφάλεια στις συναλλαγές. Το πρώτο κρυπτονόμισμα που χρησιμοποιήθηκε, το οποίο παραμένει και το πλέον γνωστό ως και σήμερα, εξαιτίας και της ευρείας χρήσης του παγκοσμίως, είναι το Bitcoin.
Δυστυχώς, όσο αυτός ο εναλλακτικός τρόπος συναλλαγών γίνεται όλο και πιο δημοφιλής, τόσο πληθαίνουν και οι περιπτώσεις απάτης σχετικά με το κρυπτονόμισμα. Επί παραδείγματι, υπάρχουν ιστοσελίδες χωρίς πραγματική και νομική υπόσταση, που δίνουν ψεύτικες υποσχέσεις πως οι επενδυτές τους πρόκειται να αποκτήσουν εξωπραγματικά υψηλές και εγγυημένες απολαβές, αν συνεχίσουν να επενδύουν. Μια άλλη μορφή απάτης είναι οι διαφημίσεις διασήμων —υποτίθεται— προσώπων. Με αυτόν τον τρόπο, απατεώνες προσποιούνται πως είναι δισεκατομμυριούχοι ή γνωστά ονόματα και έπειτα υπό αυτήν την επωνυμία, υπόσχονται πως θα συμβάλλουν καθοριστικά στον πολλαπλασιασμό των χρημάτων που θα επενδύσει κάποιος και πως ο επενδυτής θα τα πάρει πίσω σε εικονικό νόμισμα — κάτι που φυσικά, καταλήγει να μην συμβαίνει ποτέ.
Με αυτόν τον τρόπο και, εξαιτίας από τη μία πλευρά, της μεγάλης έκτασης που έχουν πάρει τα εγκλήματα και οι κάθε είδους παραβιάσεις που σχετίζονται με τη χρήση των κρυπτονομισμάτων και στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προέκυψε η αδήριττη ανάγκη θέσπισης μηχανισμών προστασίας των επενδυτών. Η διαφωνία ως προς το ποιος είναι ο πιο κατάλληλος για να αναλάβει την επιτήρηση των εταιρειών που ασχολούνται με τα κρυπτονομίσματα βρίσκεται —όπως και σε πολλά άλλα θέματα— ανάμεσα στο Συμβούλιο και στο Ευρωκοινοβούλιο. Από τη μία πλευρά, το Συμβούλιο υποστηρίζει πως η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών (ή αλλιώς European Banking Authority, E.B.A.) πρέπει να είναι ο ελεγκτικός μηχανισμός των εν λόγω εταιρειών. Στον αντίποδα, το Ευρωκοινοβούλιο έχει ενστερνιστεί την άποψη πως η Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ή αλλιώς European Securities and Markets Authority, ΕSMA.) είναι η πλέον ικανότερη για να αναλάβει την προαναφερθείσα αρμοδιότητα.
Αξίζει να σημειωθεί πως οποιοσδήποτε από τους δύο φορείς επιλεχθεί τελικά, θα έχει τη δυνατότητα —και συνάμα την υποχρεώση— να επιβάλλει πρόστιμα στις εταιρείες που σημειώνουν παρατυπίες και παραβάσεις στους υπάρχοντες νόμους. Δεδομένου πως υπάρχει έντονος φόβος ότι Ρώσοι ολιγάρχες, εκμεταλλευόμενοι την ανωνυμία που προσφέρουν ορισμένες εταιρείες κρυπτονομίσματος, θα παρακάμψουν τις κυρώσεις που τους έχουν επιβληθεί από τη Δύση, η ανάγκη επιλογής ενός ελεγκτικού μηχανισμού που θα φέρει εις πέρας επιτυχώς αυτές τις λειτουργίες κρίνεται πιο σημαντική από ποτέ.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- What is cryptocurrency and how does it work?, Kaspersky, διαθέσιμο εδώ
- Βrussels split over who will be crypto watchdog, Politico eu, διαθέσιμο εδώ
