Της Εμιλένας Πούπα,
Όπως έγινε αναφορά στο πρώτο μέρος, ο Περσέας για να σώσει τη μητέρα του από τον Πολυδέκτη αναγκάστηκε να εκπληρώσει έναν άθλο και να σκοτώσει τη Μέδουσα. Έχοντας στα χέρια του το κομμένο κεφάλι της γοργόνας, πήρε τον δρόμο της επιστροφής για το νησί της Σερίφου. Στον δρόμο του, όμως, έκανε στάση στην Αιθιοπία, καθώς μια κοπέλα που ήταν δεμένη σε έναν βράχο τού κέντρισε το ενδιαφέρον. Επρόκειτο για την κόρη του βασιλιά της περιοχής, Κηφέα, την Ανδρομέδα, την οποία είχαν δέσει στον βράχο, ως τιμωρία από τον ίδιο τον Ποσειδώνα, ύστερα από προτροπή των Νηρηίδων.
Ειδικότερα, η μητέρα της και σύζυγος του βασιλιά της χώρας, Κασσιόπη ή Κασσιέπεια, ισχυρίστηκε ότι η Ανδρομέδα ήταν πιο όμορφη από τις Νηρηίδες, με αποτέλεσμα οι τελευταίες να οργιστούν. Η όμορφη κοπέλα περίμενε δεμένη στον βράχο να εμφανιστεί το μεγάλο θαλάσσιο κήτος να τη φάει, αφού σε διαφορετική περίπτωση ο θεός Ποσειδώνας θα τιμωρούσε τους κατοίκους της Αιθιοπίας, στέλνοντας μια καταστρεπτική πλημμύρα στη χώρα.
Οι δοκιμασίες του Περσέα, λοιπόν, συνεχίζονται, καθώς ο ίδιος ανέλαβε την ευθύνη να σώσει τόσο τη χώρα της Αιθιοπίας όσο και την ίδια την Ανδρομέδα. Πήρε την απόφαση να σκοτώσει το κήτος, με μόνο αντάλλαγμα να κάνει γυναίκα του την όμορφη κοπέλα που είχε ερωτευθεί, όταν την είδε πρώτη φορά στον βράχο. Ο βασιλιάς βρέθηκε σύμφωνος με αυτόν τον όρο και ο Περσέας, χρησιμοποιώντας τα φτερωτά πέδιλά του, επιτέθηκε στο τέρας και το σκότωσε. Ύστερα από αυτό, θα ακολουθούσε ο γάμος της Ανδρομέδας και του Περσέα.
Τα πράγματα, όμως, δεν ήταν τόσο εύκολα για τους δύο. Εμπόδιο στην ευτυχία τους στάθηκε ο πρώτος μνηστήρας της Ανδρομέδας, ο Αγήνορας ή ο Φινέας, ο οποίος εξίσου ενδιαφερόταν γι’ αυτήν, έχοντας, μάλιστα, στο πλευρό του, σύμφωνα με τις εικασίες πολλών, τον ίδιο τον βασιλιά. Ο τελευταίος πλέον δεν είχε καμία υποχρέωση στον Περσέα, ύστερα από τη βοήθεια που τους προσέφερε. Συνειδητοποιώντας τη σκευωρία εναντίον του, ο Περσέας, αποφασισμένος να παντρευτεί την Ανδρομέδα, χρησιμοποίησε το κομμένο κεφάλι της Μέδουσας που φύλαγε στο μαγικό σακί, τους μαρμάρωσε όλους στο παλάτι, πήρε την αγαπημένη του κι έφυγαν. Βέβαια, μια άλλη εκδοχή της ίδιας ιστορίας κάνει λόγο για έναν καλό Κηφέα, ο οποίος ουδέποτε εναντιώθηκε στον γάμο της κόρης του με τον Περσέα. Έτσι, ο τελευταίος δεν αναγκάστηκε να μαρμαρώσει κανέναν, ενώ, αντίθετα, παντρεύτηκε την Ανδρομέδα και έκαναν έναν γιο τον Πέρση, που, στη συνέχεια, διαδέχθηκε τον παππού του. Από αυτόν, μάλιστα, όπως εικάζεται, προέρχονται οι Πέρσες.
Μετά τις περιπέτειές του στην Αιθιοπία και την ολοκλήρωση του άθλου του, ο Περσέας και η γυναίκα του επέστρεψαν στη Σέριφο, όπου βρήκαν τη Δανάη σε κατάσταση απελπισίας εξαιτίας του Πολυδέκτη. Αυτό που έγινε ήταν να χρησιμοποιήσει για άλλη μια φορά το κεφάλι της Μέδουσας και να μετατρέψει σε πέτρα όχι μόνο τον βασιλιά, αλλά και τους κατοίκους του νησιού. Αφού έχρησε νέο βασιλιά του τόπου τον προστάτη του, τον Δίκτυ, γύρισε στην πατρίδα του, το Άργος. Εκεί, σύμφωνα πάντα με την επικρατέστερη εκδοχή της ιστορίας, ο παππούς του, Ακρίσιος, φοβούμενος για άλλη μια φορά λόγω του χρησμού της Πυθίας και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι εξορίστηκε από τον ίδιο του τον αδελφό, τον Προίτο, βρήκε καταφύγιο στη Λάρισα. Ο εγγονός του πήρε εκδίκηση για τον ίδιο, μαρμάρωσε τον νέο βασιλιά Προίτο και πήρε τον δρόμο για τη Λάρισα.
Όμως, ο χρησμός του Μαντείου των Δελφών θα έβγαινε αληθινός και ο Ακρίσιος θα σκοτωνόταν από τον εγγονό του. Όταν ο Περσέας έφτασε στη Λάρισα, βρήκε τον παππού του και λίγο πριν την αναχώρησή τους για το Άργος, ο ίδιος συμμετείχε σε αγώνες δισκοβολίας. Στους αγώνες τα πράγματα πήραν διαφορετική τροπή, αφού ο Περσέας αστόχησε και ο δίσκος βρήκε τον Ακρίσιο, που πέθανε ακαριαία. Παρόλο που ήταν διάδοχος του θρόνου, δεν ήθελε να πάρει τη θέση του παππού του και για αυτόν τον λόγο πήγε στην Τίρυνθα και ζήτησε από τον βασιλιά του τόπου, γιό του Προίτου, τον Μεγαπένθη, να ανταλλάξουν βασίλεια. Η ιστορία τελειώνει με τον ήρωά μας να βασιλεύει την Τίρυνθα, επεκτείνοντας, μάλιστα, το βασίλειό του και χτίζοντας, αργότερα, τις Μυκήνες.
Αδιαμφησβήτητα, οι περιπέτειες του Περσέα ενέπνευσαν διάφορους καλλιτέχνες της κλασικής εποχής, με αναπαραστάσεις της παιδικής του ηλικίας, αλλά και των άθλων του να εντοπίζονται σε αγγεία και τοιχογραφίες. Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι και ο κινηματογράφος έχει αφιερώσει ειδική μνεία στους άθλους του Περσέα, με χαρακτηριστικότερη την ταινία του 2010 με τίτλο Clash of the Titans, που αποτελεί remake της ομώνυμης ταινίας του 1981. Στη συνέχεια, ακολουθεί η ταινία του 2012 με τίτλοWrath of Titans. Βέβαια, οι διαφορές που παρατηρούνται ανάμεσα στην πλοκή των ταινιών και στα μυθολογικά γεγονότα είναι εμφανείς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι δε γίνεται καμία αναφορά στην παιδική ηλικία του Περσέα ούτε στον Πολυδέκτη ή στην ίδια τη μητέρα του, Δανάη. Αρκετά περίεργο είναι, επίσης, ότι στην ταινία το κήτος που καλείται να αντιμετωπίσει ο Περσέας, για να σώσει την πολυαγαπημένη του, βρίσκει στο όνομα «κράκεν», που στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με την ελληνική μυθολογία από τη στιγμή που είναι τέρας της σκανδιναβικής. Τέλος, στην ταινία ο Περσέας δεν παντρεύεται την Ανδρομέδα, αλλά την Ιώ, ενώ ο Ακρίσιος πεθαίνει, έχοντας προηγουμένως μονομαχήσει με τον εγγονό του και όχι εξαιτίας του δίσκου που τον σκοτώνει. Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ότι τις περισσότερες φορές οι ταινίες του Hollywood δεν αντικατοπτρίζουν τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα. Η αλήθεια δε βρίσκεται πουθενά αλλού, παρά στα μυθολογικά βιβλία.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Κακριδής Ιωάννης (1986), Ελληνική μυθολογία- Οι ήρωες-, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών
- Roman L. and Roman M. (2010), Encyclopedia of Greek and Roman Mythology, New York: Facts on File, Inc
- britannica.com, Andromeda Greek mythology. Διαθέσιμο εδώ
