Της Μαρίας Μπότη,
Σε μια κοινωνία όπου το φαίνεσθαι συχνά παίζει τον πρωταρχικό ρόλο, θα τολμούσαμε να πούμε ότι κάθε άνθρωπος, από τη στιγμή που γεννιέται, είναι… «καταδικασμένος».
Καταδικασμένος να γίνεται αντικείμενο σύγκρισης και να είναι ταιριαστός με όλα τα «πρέπει» της κοινωνίας. Ορισμένα προκαθορισμένα πρότυπα που προβάλλονται επανειλημμένα, προσπαθούν να προωθήσουν μία «τέλεια» εικόνα. Και εκεί κάπου έρχεται η στιγμή που όλα τα σημάδια στο σώμα «σημαδεύουν» το μυαλό αρνητικά.
Και καθώς πλησιάζει και το καλοκαίρι, για κάποιους παύει να είναι μία ξέγνοιαστη εποχή και μετατρέπεται σε μία «πηγή άγχους». Άγχος για τα κιλά, τις ραγάδες, την κυτταρίτιδα, το σημάδι που έχουμε εκ γενετής ή αποκτήσαμε στην πορεία της ζωής μας, άγχος για το τέλειο σώμα. Ποιος ορίζει όμως το τέλειο;
Η εικόνα που έχουμε για την εξωτερική μας εμφάνιση δημιουργείται σταδιακά από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής μας και είναι αλληλένδετη, τόσο με τις προσωπικές εμπειρίες, όσο και με τις κοινωνικές αντιλήψεις σχετικά με την «ιδανική» εξωτερική εμφάνιση.
Αναμφίβολα, πολλοί άνθρωποι αποκτούν ανασφάλειες, καθώς βλέπουν αψεγάδιαστα σώματα να φιγουράρουν στα μέσα ενημέρωσης και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Παρά το μεγάλο βήμα που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια για το Body Positivity, η αποδοχή όλων των σωμάτων δεν είναι δυστυχώς δεδομένη. Αρνητικά σχόλια, στιγματισμός και αδιάκριτα βλέμματα φανερώνουν ότι στην ουσία δεν έχει γίνει πλήρης αποδοχή του «διαφορετικού».
Ορισμένες καμπάνιες επιβεβαιώνουν την προσπάθεια αλλαγής μίας ξεπερασμένης αντίληψης που προβάλλει μόνο μία εξιδανικευμένη εικόνα, χωρίς ατέλειες και σημάδια. Μοντέλα plus size, μοντέλα petite, μοντέλα με σημάδια εκ γενετής και μοντέλα με πρόσθετα μέλη, συμμετέχουν σε τέτοιες πρωτοβουλίες και στέλνουν ένα ηχηρό μήνυμα. Ένα μήνυμα ισότητας με τους «τέλειους» της κοινωνίας…
Στην πραγματικότητα, η ζωή είναι ένας αέναος αγώνας γνωριμίας και αποδοχής του εαυτού μας. Μέσα από τις εμπειρίες αλλάζουμε, μαθαίνουμε και γινόμαστε καλύτεροι. Η υπερβολική προβολή και αυτοπροβολή του εαυτού μας, ειδικά στις μέρες μας με την «εισβολή» της τεχνολογίας στην καθημερινότητά μας, μας οδηγεί συχνά σε συγκρίσεις με αρνητικά αποτελέσματα.
Σημασία έχει να αποδεχτούμε τις «ατέλειες» και να συνειδητοποιήσουμε ότι κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, με τα δικά του θετικά και αρνητικά στοιχεία. Ότι δεν χρειάζεται να μειώνουμε τον εαυτό μας για τα φυσικά σημάδια του σώματος, όσο και εάν πιστεύουμε ότι εκείνα μας «απομακρύνουν» από την ιδανική εικόνα.
Η συνεχής επιδίωξή μας να φτάσουμε το τέλειο, μας έκανε να ξεχάσουμε το ανθρώπινο, το αληθινό. Και το αληθινό είναι οι ατέλειες. Τα σημάδια που φανερώνουν εμπειρίες και κρύβουν πίσω τους ιστορίες, οι ραγάδες που προκλήθηκαν στην πιο όμορφη στιγμή μιας γυναίκας· την εγκυμοσύνη, οι ρυτίδες στο πρόσωπο από τα πλατιά χαμόγελα στις πιο ευτυχισμένες στιγμές. Και όλα αυτά είναι η απόδειξη των στιγμών της ζωής μας, ευχάριστων και δυσάρεστων.
Δεν πρέπει να αισθανόμαστε μειονεκτικά με τις ατέλειες. Άλλωστε κανείς δεν είναι τέλειος. Είναι ορισμένα σημάδια στο σώμα μας, που υπενθυμίζουν όσα έχουμε ζήσει. Τελικά, μήπως είναι όμορφη και η τέλεια ατέλεια; Είναι, γιατί είναι αληθινή!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Κυτταρίτιδα και ραγάδες: Τα στερεότυπα για το σώμα ακυρώνονται μέσα από τα πιο ερωτικά σκίτσα, provocateur.gr, διαθέσιμο εδώ
