Της Εύης Τριάντη,
Μισέλ Λοτίτο (Michel Lotito), αυτό είναι το όνομα του ανθρώπου που έφαγε ένα αεροπλάνο Cessna 150. Ναι, καλά διαβάσατε, ένα ολόκληρο αεροπλάνο. Η προσπάθειά του αυτή ξεκίνησε το 1978 και ολοκληρώθηκε το 1980. Ο κύριος αυτός ήταν ένας «ιδιαίτερος» διασκεδαστής και κατά τη διάρκεια της καριέρας του κατανάλωσε, μεταξύ άλλων, 18 ποδήλατα, 7 σετ τηλεοράσεων, 2 κρεβάτια, 15 καροτσάκια σούπερ μάρκετ και 6 πολυέλαιους. Ο ίδιος γεννήθηκε στη Γαλλία το 1950 και ήδη από την ηλικία των εννέα ετών ανέπτυξε μια ασυνήθιστη ανοχή και επιθυμία για να τρώει επικίνδυνα και δύσπεπτα αντικείμενα, όπως το γυαλί και το μέταλλο.
Ο Μισέλ εξετάστηκε από γιατρούς, οι οποίοι απέδωσαν την ικανότητά του αυτή σε μια κατάσταση που ονομάζεται αλλοτριοφαγία, γνωστή και ως πίκα (pica). Ευτυχώς γι’ αυτόν, σύντομα διαπιστώθηκε πως είχε, επίσης, ένα απίστευτα ανθεκτικό πεπτικό σύστημα, με εξαιρετικά παχύ βλεννογόνο στομάχου και εντέρου. Έτσι, ήταν ικανός να τρώει «με ασφάλεια» σχεδόν οτιδήποτε, κι έτσι ξεκίνησε η καριέρα του. Ο διασκεδαστής είχε αναπτύξει προσεκτικά μια ιδιαίτερη τεχνική που περιλάμβανε τη μείωση των μεταλλικών αντικειμένων σε μικρότερα κομμάτια, θέτοντας υπό έλεγχο το σώμα του και λιπαίνοντας τον λαιμό του με ορυκτέλαιο. Με τον τρόπο αυτόν, κατάφερνε να καταναλώνει δύο κιλά σίδερο σχεδόν καθημερινά. Τελικά, ο Λοτίτο απεβίωσε από φυσικά αίτια το 2007, στην ηλικία των 57 ετών.
Όσον αφορά την αλλοτριοφαγία, αυτή αποτελεί μια διατροφική διαταραχή που περιλαμβάνει την κατανάλωση ειδών που συνήθως δεν ταξινομούνται ως τροφή και που δεν περιέχουν σημαντική θρεπτική αξία, όπως μαλλιά, χώμα, ξεραμένη μπογιά, χαρτί, κιμωλία, ρουχισμός, σαπούνι, παιχνίδια, περιττώματα ζώων, γρασίδι και πολλά άλλα.
Η πάθηση αυτή συναντάται συνηθέστερα στα παιδιά, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε ενήλικες. Συνδέεται με ορισμένους τύπους αναπτυξιακών και πνευματικών αναπηριών, όπως η διαταραχή του φάσματος του αυτισμού. Έως και το 1/3 των παιδιών ηλικίας 1-6 μπορεί να εμφανίσουν κάποιο είδος της διαταραχής πίκα. Σημαντικό είναι να σημειωθεί πως δεν γίνεται διάγνωση σε παιδιά ηλικίας κάτω των 2 ετών, αφού είναι συνηθισμένη η τάση τους να βάζουν ξένα αντικείμενα στο στόμα. Οι ενήλικες μπορεί να επιθυμούν συγκεκριμένη υφή στο στόμα τους, ενώ οι εγκυμονούσες μπορεί να έχουν ανεπάρκεια σε συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά, όπως τα μέταλλα.
Όσον αφορά τη διάγνωση, δεν υπάρχουν εργαστηριακές δοκιμές για την pica. Αντίθετα, αυτή γίνεται με τη συμβολή του κλινικού ιστορικού του ασθενούς. Αυτό θα πρέπει να συνοδεύεται από εξετάσεις για αναιμία, δοκιμές για πιθανά εντερικά μπλοκαρίσματα και αναζήτηση πιθανών τοξικών παρενεργειών των ουσιών που καταναλώνονται, δηλαδή μόλυβδος, βακτήρια ή παράσιτα. Σημαντική είναι η ειλικρίνεια του ασθενή κατά την αναφορά των αντικειμένων που έχει καταναλώσει.
Τα συμπτώματα της διαταραχής αυτής καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα, όλα όμως συνδέονται με τον αντίκτυπο που έχουν τα μη τροφικά είδη που καταναλώνονται. Αυτά εμφανίζονται ως αποτέλεσμα του τοξικού ή δηλητηριώδους περιεχομένου, καθώς και των βακτηρίων σε μη εδώδιμα είδη. Μερικά χαρακτηριστικά συμπτώματα είναι η ναυτία, ο πόνος στο στομάχι, η δυσκοιλιότητα, η διάρροια, τα έλκη στομάχου, οι τραυματισμοί στα δόντια, οι λοιμώξεις, τα προβλήματα συμπεριφοράς, η κακή διατροφική κατάσταση και η κούραση.
Πώς θεραπεύεται, όμως, μια τέτοια διαταραχή; Ο γιατρός συνήθως επιλέγει να ξεκινήσει με την αντιμετώπιση τυχόν επιπλοκών που προκαλούνται από την κατανάλωση μη διατροφικών ειδών. Εάν υπάρχει η υποψία ότι το pica προκαλείται από διατροφικές ανισορροπίες, τότε μπορεί να συνταγογραφηθούν συμπληρώματα βιταμινών ή μετάλλων. Τέλος, μπορεί να ζητηθεί ψυχολογική αξιολόγηση για να προσδιοριστεί αν υπάρχει κάποια πάθηση ψυχικής υγείας. Ανάλογα με τη διάγνωση μπορούν να συνταγογραφηθούν φάρμακα, θεραπεία ή και τα δύο.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- THE MAN WHO ATE AN AIRPLANE PIECE BY PIECE (2019), ripleys.com. Διαθέσιμο εδώ
- Everything You Need to Know About Pica (2019), healthline.com. Διαθέσιμο εδώ
- PICA, nationaleatingdisorders.org. Διαθέσιμο εδώ
- What Is Pica? (2021), verywellhealth.com. Διαθέσιμο εδώ
