Της Δήμητρας Δρίτσα,
Τα αδέρφια αποτελούν έναν από τους πιο ιερούς δεσμούς στις κοινωνίες μας. Είναι οι άνθρωποι που θα είναι μια ζωή στο πλάι μας και θα μας στηρίζουν καθημερινά. Η ιερή αυτή σύνδεση ξεκινάει από όταν γεννηθεί και το επόμενο παιδί σε μια οικογένεια. Τότε, το μεγαλύτερο αδερφάκι αποκτά έναν ρόλο προστάτη απέναντι στο μικρότερο αδερφάκι. Παίζουν μαζί, τρώνε μαζί, κοιμούνται μαζί και αποκτούν δυνατούς δεσμούς ανάμεσά τους.
Τα αδέρφια είναι αχώριστα, είναι πάντα ενωμένα σε κάθε δυσκολία της ζωής. Μπορεί στις μικρότερες ηλικίες να παρατηρούνται τσακωμοί, λογομαχίες αλλά η αγάπη που έχει το ένα για το άλλο δεν αλλάζει ποτέ. Αυτό το δέσιμο που έχουν τα αδέρφια φαίνεται πολύ πιο έντονα μέσα από παραδείγματα δίδυμων παιδιών, όπου από την κοιλιά της μαμάς τους είναι και τα δύο μαζί και μεγαλώνουν ταυτόχρονα. Έχουν μια κοινή πορεία και αποκτούν τόσο ισχυρούς δεσμούς που είναι δύσκολος ο χωρισμός τους.
Τα αδερφάκια δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα, το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να ενώνουν τις δυνάμεις τους και να πολεμάνε τις δυσκολίες της ζωής τους. Υπάρχει μια πληθώρα παραδειγμάτων όπου η αγάπη αυτή αναδεικνύεται. Για παράδειγμα, έχουμε δει αδερφάκια να στηρίζουν τα αδέρφια τους που πάσχουν από καρκίνο και να τα φροντίζουν και να τους δίνουν θάρρος να συνεχίσουν, είτε έχουμε δει αδέρφια να μάχονται να σώσουν τα αδέρφια τους από μια αρρώστια. Τα παραδείγματα πολλά και οι σελίδες λίγες για να χωρέσουν αυτή την ανιδιοτελή αγάπη.
Τα αδέρφια είναι αυτά που θα χαρούν με τη χαρά μας, εκείνα που θα κλάψουν με τον πόνο μας και όταν πια θα μεγαλώσουμε, θα θυμόμαστε τότε τις παλιές στιγμές όπου το μόνο μας πρόβλημα ήταν τα παιχνίδια μας και τίποτε άλλο, και θα γελάμε με τους τσακωμούς που κάναμε για τα πιο μικρά πράγματα. Τα αδέρφια μοιράζονται τα πάντα, δεν κρατάνε μυστικά, βοηθάει το ένα το άλλο και ανταλλάζουν απόψεις πάνω σε ζητήματα που τα βασανίζουν.
Ξέρουμε ότι αν κάποιος πειράξει τα αδέρφια μας θα είμαστε οι πρώτοι που θα τα βάλουν μαζί τους, όταν θα κλάψουμε θα είναι εκεί να μας σκουπίσουν τα δάκρυα και να μας δώσουν μια αγκαλιά. Δεν θα μας απογοητεύσουν ποτέ, πάντα θα στηρίζει ο ένας τον άλλον. Μέσα από την ορθή διαπαιδαγώγηση των παιδιών από τους γονείς θα μάθουν τι είναι αδελφική αγάπη, τι σημαίνει το να αγαπάς την οικογένειά σου όσο τίποτε άλλο.
Όταν χάνετε ένα από τα δύο αδέρφια το φορτίο είναι ασήκωτο… χάνεται το άλλο μας μισό, ξαφνικά περνάει όλη η ζωή από μπροστά μας με τα καλά και τα κακά που ζήσαμε σε αυτή την κοινή πορεία που βαδίσαμε μαζί. Όμως, δεν πρέπει να έρθει αυτή η στιγμή για να εκτιμήσουμε αυτό τον τόσο ιερό δεσμό. Μπορεί να υπάρχουν διαφωνίες, μπορεί να υπάρχουν προβλήματα και ασυμφωνία χαρακτήρων, όμως μέσα στα αδέρφια κυλάει το ίδιο αίμα, και αυτό δεν αλλάζει με τίποτα. Να αγαπάτε τα αδέρφια σας να τα εκτιμάτε και να τους λέτε ότι τα αγαπάτε καθημερινά, γιατί σε αυτή την ζωή υπάρχουν άνθρωποι που θα έδιναν τα πάντα για να έχουν την συντροφιά ενός αδερφού, ενός ανθρώπου που θα τους έδινε απλόχερα την αγκαλιά του και το «σ’ αγαπώ» του. Τίποτα δεν είναι δεδομένο σε αυτή τη ζωή και πρέπει να χαιρόμαστε με αυτά που έχουμε ως άνθρωποι, να αγαπάμε και να το δείχνουμε καθημερινά.
