Της Σπυριδούλας Βλάχα,
Ο Φρεντερίκ Φρανσουά Σοπέν ήταν Πολωνός συνθέτης και πιανίστας. Γεννήθηκε το 1810 στην πόλη Ζελαζόβα Βόλα της Πολωνίας. Ο ίδιος και η οικογένειά του υποστηρίζουν ότι η ημερομηνία γέννησής του είναι η 1η Μαρτίου, ενώ πολλοί ισχυρίζονται ότι γεννήθηκε την 22α Φεβρουαρίου. Η μητέρα του, Γιουστίνα Κριζανόφσκα, ήταν Πολωνή πιανίστρια και ο πατέρας του, Νικολά, ήταν Γάλλος βιολιστής που ζούσε στην Πολωνία και δίδασκε γαλλικά. Ήταν ο μόνος γιος της οικογένειας και το δεύτερο σε σειρά από τα τέσσερα αδέρφια.
Το ταλέντο του στην μουσική έγινε φανερό από νωρίς. Από μικρή ηλικία έκανε μαθήματα πιάνου με την μητέρα του και την μεγαλύτερη αδελφή του Λουντβίκα, ενώ σε ηλικία 6 ετών έγραψε την πρώτη του μουσική σύνθεση με όνομα «Πολωνέζα σε Σολ Ελάσσονα». Το 1818 έδωσε το πρώτο του κονσέρτο και έτσι άρχισε να γίνεται γνωστός στο ευρύ κοινό. Στην Βαρσοβία μάλιστα τον αποκαλούσαν «δεύτερο Μότσαρτ». Ωστόσο, το καλοκαίρι του 1824 ο Σοπέν άρχισε να αισθάνεται ζαλάδες και μεγάλη αδυναμία, οι οποίες οφείλονταν σε εξασθένιση του οργανισμού του, πράγμα όχι παράξενο, καθώς η υγεία του δεν ήταν ποτέ σε αρκετά καλή κατάσταση.
Δύο χρόνια αργότερα ξεκίνησε να φοιτά στο Ωδείο της Βαρσοβίας, από το οποίο αποφοίτησε το 1829 με άριστα και τον καθηγητή του, Γιόζεφ Έλσνερ να δηλώνει εντυπωσιασμένος από τις ικανότητες του νεαρού Σοπέν, χαρακτηρίζοντάς τον «μουσική ιδιοφυΐα». Την ίδια χρονιά, έδωσε τις πρώτες του συναυλίες στη Βιέννη, ενθουσιάζοντας το κοινό του και συνειδητοποιώντας πως εκεί είχε περισσότερες ευκαιρίες για την καριέρα του. Παρόλα αυτά, επέστρεψε στη Βαρσοβία, όπου γνώρισε την Κωνσταντία Γκλαντόφσκα, μαθήτρια του Ωδείου της Βαρσοβίας την οποία ερωτεύτηκε, χωρίς όμως ανταπόκριση. Το 1830 ξαναέφυγε για την Βιέννη, όταν, όμως, έμαθε για την εξέγερση των Πολωνών, οι οποίοι ζητούσαν την ανεξαρτησία τους από τους Ρώσους, θέλησε να γυρίσει πίσω να πολεμήσει. Ωστόσο δεν κατάφερε να επιστρέψει, η επανάσταση απέτυχε και η Βαρσοβία πέρασε στα χέρια των Ρώσων, βυθίζοντας τον Σοπέν σε απελπισία.
Τον Σεπτέμβριο του 1831, ο ταλαντούχος μουσικός έφθασε στο Παρίσι. Εκεί γνώρισε σπουδαίους συνθέτες, όπως τον Εκτόρ Μπερλιόζ και τον Φέλιξ Μέντελσον, τον συγγραφέα Βίκτωρ Ουγκό και το ζωγράφος Ευγένιος Ντελακρουά. Τον Φεβρουάριο του 1832 έδωσε την πρώτη του συναυλία στη γαλλική πρωτεύουσα, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα η φήμη του να εξαπλωθεί. Ωστόσο, ο Σοπέν απέφευγε να διοργανώνει κονσέρτα. Αν και έζησε 18 χρόνια στη Γαλλία, πραγματοποίησε μόνο 19 συναυλίες. Έτσι, εξασφάλιζε την επιβίωσή του παραδίδοντας μαθήματα πιάνου και πουλώντας παρτιτούρες.
Τον Νοέμβριο του 1835 γνώρισε μέσω του συνθέτη φίλου του Φρανς Λιστ, την κατά 6 χρόνια μεγαλύτερή του συγγραφέα Γεωργία Σάνδη (Ζορζ Σαντ), την οποία αρχικά θεώρησε «αντιπαθητική». Επρόκειτο για μια πρωτοπόρο της εποχής της, καθώς κάπνιζε και φορούσε παντελόνια, πράγμα ασυνήθιστο για γυναίκα εκείνης της περιόδου. Το 1838 το ζευγάρι μετακόμισε στη Μαγιόρκα μαζί με τα δύο παιδιά της Σαντ. Μέχρι το 1839 έμεναν σε ένα ερημικό μοναστήρι, ωστόσο αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στη Γαλλία, καθώς η υγεία του Σοπέν, ο οποίος ήδη από το 1836 έπασχε από φυματίωση, χειροτέρευε.
Η Σάνδη αρνούνταν να πιστέψει ότι ο Σοπέν έπασχε από φυματίωση και έτσι τα καλοκαίρια πήγαιναν στο εξοχικό της στη Νοάν πιστεύοντας ότι το κλίμα εκεί θα τον βοηθούσε. Στη Νοάν ο συνθέτης έγραψε πολλά από τα κομμάτια του: «Φαντασία σε Φα Ελάσσονα», «Μπαλάντα σε Λα Ύφεση Μείζονα» και «Σονάτα σε Σι Ελάσσονα». Ωστόσο, η σχέση του ζευγαριού άρχισε να αποκτά προβλήματα και το 1847 αποφάσισαν να χωρίσουν. Από τότε η υγεία του άρχισε να επιδεινώνεται. Το 1848, με πρόσκληση της μαθήτριάς του Τζένι Στέρλινγκ επισκέφθηκε την Αγγλία και την Σκωτία, όπου πραγματοποιούσε κονσέρτα και παρέδιδε μαθήματα πιάνου. Όμως, καθώς η φυματίωση χειροτέρευσε, το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς γύρισε στο Παρίσι.
Καθώς ο Σοπέν αντιλαμβανόταν ότι το τέλος ήταν κοντά, ζήτησε στην κηδεία του να ακουστεί το «Ρέκβιεμ» του Μότσαρτ. Ο μεγάλος μουσικός πέθανε στις 17 Οκτωβρίου 1849 σε ηλικία 39 ετών. Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στις 30 Οκτωβρίου, και η καρδιά του μεταφέρθηκε στην Εκκλησία του Τίμιου Σταυρού στην αγαπημένη του Βαρσοβία.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Σοπέν έγραψε περίπου 230 μουσικά κομμάτια. Κάποια από τα πιο γνωστά είναι: «Πρελούδιο αριθμός 4 σε Μι Ελάσσονα», «Κονσέρτο για πιάνο αριθμός 1» και «Μαζούρκα σε Σι Ύφεση Μείζονα, έργο 7 αριθμός 1». Η συνεισφορά του στην κλασική μουσική αδιαμφισβήτητα είναι τεράστια. Άλλωστε το γεγονός ότι το όνομά του έχει δοθεί στο διεθνές αεροδρόμιο της Βαρσοβίας, καθώς και στην Μουσική Ακαδημία της Βαρσοβίας, μαρτυρά το μουσικό του μεγαλείο.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Φρεντερίκ Σοπέν, Βικιπαίδεια, διαθέσιμο εδώ
- Φρεντερίκ Σοπέν, Σαν Σήμερα, διαθέσιμο εδώ
- Φρίντερικ Σοπέν, ο συνεσταλμένος πιανίστας που άλλαξε την κλασική μουσική αλλά μισούσε τα κονσέρτα. Γιατί κρατούσε μια χούφτα χώμα από την Πολωνία, Μηχανή του Χρόνου, διαθέσιμο εδώ
