Της Χριστίνας Κυράντζη,
Η Δάφνη ήταν μία εκ των νυμφών, κόρη του ποταμού Πηνειού και της Γαίας, και σύμφωνα με τον μύθο, εξαιρετικά όμορφη. Βρισκόταν στο πλευρό της Άρτεμις, της δίδυμης αδερφής του Απόλλωνα. Αγαπήθηκε παράφορα από τον θεό Απόλλωνα, ο οποίος γεννήθηκε στο νησί της Δήλου και ήταν παιδί του Δία και της Λητούς. Εξαιτίας της αμβροσίας που του δόθηκε όταν ήταν νεογνό από τη Θέμιδα, μεγαλώνοντας, εξελίχθηκε σε έναν πανέμορφο νέο, που οι γυναίκες συνεχώς ποθούσαν. Όμως, η γυναίκα που ο θεός του φωτός ερωτεύθηκε δεν του έδινε την παραμικρή σημασία.
Ο θεός Απόλλων την κυνηγούσε καθημερινά μέσα στο δάσος και της εξομολογείτο τα συναισθήματά του. Όμως, η Δάφνη δεν υπέκυπτε ούτε στα λόγια, αλλά ούτε και στη γοητεία του. Όταν η νύμφη άρχισε να καταλαβαίνει πως δεν μπορεί να ξεφύγει εύκολα από την πολιορκία του θεού, ειδικά μετά το κυνηγητό τους μέσα στο δάσος, όπου ο Απόλλωνας την πλησίασε και πήγε να την αγκαλιάσει, στράφηκε προς τον πατέρα της και προσευχήθηκε, ζητώντας τη βοήθειά του. Ο Πηνειός της έκανε το χατίρι και σε συνεργασία με τη μητέρα της, Γαία, τη μεταμόρφωσαν σε δέντρο. Αμέσως, τα πόδια της μεταμορφώθηκαν σε ρίζες, το στήθος της σε κορμό, τα χέρια της σε κλαδιά και τα μακριά κυματιστά μαλλιά της σε φύλλα. Ως δέντρο ονομάστηκε δάφνη, πήρε δηλαδή το όνομα της νύμφης.
Σύμφωνα με τον μύθο, όταν η Δάφνη μεταμορφώθηκε σε δέντρο, ο Απόλλωνας το αγκάλιασε, στο σημείο όπου θα βρισκόταν η καρδιά της και της μίλησε για μία τελευταία φορά. Έπειτα, έκοψε ένα απ’ τα κλαδιά του και το τοποθέτησε στο κεφάλι του. Εξαιτίας του ανεκπλήρωτου έρωτα του Απόλλωνα, η δάφνη καθιερώθηκε από εκείνη τη στιγμή ως το ιερό φυτό και το σύμβολο λατρείας του θεού. Η δάφνη έγινε συνώνυμο της ειρήνης και χρησιμοποιήθηκε, για να στεφανώνουν τους νικητές των αθλητικών αγώνων.
Ο ανεκπλήρωτος έρωτας του Απόλλωνα προς τη Δάφνη ενέπνευσε πλήθος καλλιτεχνών ανά τον κόσμο, οι οποίοι δημιούργησαν εξαίσια έργα τέχνης. Ανάμεσα σε αυτά ανήκει ένα γλυπτό του 17ου αιώνα, του διακεκριμένου Ιταλού γλύπτη και ζωγράφου, Gian Lorenzo Bernini. Το γλυπτό αιχμαλωτίζει ακριβώς τη στιγμή της μεταμόρφωσης της Δάφνης, η οποία βρίσκεται ακόμη εν κινήσει, με τον Απόλλωνα να την πλησιάζει. Είναι ένα εξαίρετο έργο που κατάφερε να γίνει παγκοσμίως γνωστό. Ο μύθος απεικονίζεται και σε πίνακες ζωγραφικής, όπως τον πίνακα του 18ου αιώνα, του Ιταλού ζωγράφου Giovanni Battista Tiepolo και του Γάλλου ζωγράφου Nicolas Poussin, του 17ου αιώνα.
Ο έρωτας δίχως ανταπόκριση του θεού του φωτός προς τη νύμφη έχει αποτελέσει, όπως προαναφέρθηκε, το έναυσμα για τη δημιουργία πολλών έργων τέχνης. Η ιστορία του ερωτευμένου θεού που δεν βρήκε ανταπόκριση, έχει γίνει ευρέως γνωστή, συνεχίζει να μελετάται μέχρι σήμερα και η τραγωδία αυτή παραμένει επίκαιρη ακόμη και στη σύγχρονη εποχή.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Δάφνη, η πανέμορφη νύμφη που τύφλωσε από πάθος τον Απόλλωνα και μεταμορφώθηκε σε δέντρο για να μην υποκύψει. Ο ανεκπλήρωτος έρωτας ήταν η εκδίκηση του νεαρού Έρωτα που έκανε την καρδιά της πέτρα, mixanitouxronou.gr, διαθέσιμο εδώ.
- Δάφνη, sites.google.com, διαθέσιμο εδώ.
- Δάφνη και Απόλλωνας: Ο ανεκπλήρωτος έρωτας του Απόλλωνα για τη Δάφνη και η μεταμόρφωση της σε δέντρο, bigcyprus.com.cy, διαθέσιμο εδώ.
