Της Μαρίας Κελεπούρη,
Κάτω απ’ τ’ αστέρια υπάρχει η θάλασσα, όπου η λάμψη τους αντανακλάται στο πυκνό μαύρο της επιφάνειάς της. Κάτω απ’ τ’ αστέρια υπάρχει η ζωή, υπάρχουν κι αυτοί οι δύο ήρωες. Ο Νικολής και η Μενίτα του. Κάτω απ’ αυτά τ’ αστέρια γνωρίζουν τον ενθουσιασμό και τον εγωισμό του έρωτα, την απογοήτευση για τη φυγή του, ωριμάζουν και ολοκληρώνονται. Όλη η ζωή τους περνά κάτω απ’ αυτά τ’ αστέρια. Κι αυτά, ως σύμβολα της διαχρονικότητας, παραμένουν εκεί, ακόμη και όταν η αυλαία πέσει.
Η Λίλα Μπακλέση και ο Κωνσταντίνος Μπιμπής ήταν οι δυο τους πάνω στη σκηνή. Αυτοί και οι χαρακτήρες τους. Με τη λιτή σκηνογραφία, αλλά με μια πλούσια κινησιολογικά σκηνοθεσία, την οποία προσδιόρισαν μαζί με την Άρτεμι Γρύμπλα, μετουσίωσαν τον θεατρικό λόγο του Τηλέμαχου Τσαρδάκα και τα ποιητικά του ίχνη σε μια συγκινητική και κάποιες φορές αυτοσαρκαστική ερμηνεία. Ακριβώς αυτό το χαρακτηριστικό ήταν που προσέδωσε στην παράσταση, αλλά και στους ήρωες το στοιχείο του ρεαλισμού. Είναι αληθινοί και δεν έχουν τίποτα να κρύψουν. Αντιθέτως, αποκαλύπτουν άλλοτε με την άνεση του αυθορμητισμού κι άλλοτε συγκρατημένοι από τα κατάλοιπα κάποιας παιδικής ντροπής, τις σκέψεις και τις αγωνίες τους όλα αυτά τα χρόνια που συναντιόντουσαν οπτικά, όμως, όχι ουσιαστικά.
Ήταν τα χρόνια μιας ζωής που ανέμεναν, μιας ζωής που ονειρεύονταν. Ήθελαν να τη ζήσουν μαζί, όμως, αυτή δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες τους. Τώρα συναντιούνται πάλι, αναζητώντας απαντήσεις, με την ελπίδα πως η επαναφορά των κοινών τους αναμνήσεων, θα αναπληρώσει τον χρόνο που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κι άλλες. Ήρωες που μοιράζονται το αμήχανο πέρασμα στην ενηλικίωση, τους προβληματισμούς και την άγνοιά τους για τον κόσμο. Διαφορετικοί και ίδιοι κάποιες φορές εντείνουν τον ρυθμό του διαλόγου, για να εκφράσουν τα έντονα συναισθήματά τους και υποσυνείδητα να επιβληθούν κι άλλες αφήνουν τα κύματά τους να καταλαγιάσουν, κι εκείνοι προσπαθούν να απολαύσουν τη λύτρωση που τους προσφέρει –έστω και για λίγο– ο άλλος.
Παρόρμηση και βαθιά γνώση των «θέλω», χιούμορ και νοσταλγία συνθέτουν με απλότητα μια σχέση, που ο εφηβικός ρομαντισμός της την κράτησε παραπάνω από τις συνηθισμένες. Και, ίσως, αυτή η αθωότητα που αποτελεί το στήριγμά της να αποδείχτηκε πολύ πιο δυνατή από όσο μπορούσαν να φανταστούν. Όμως, δεν την υποτίμησαν. Τη διατήρησαν μέχρι και τη στιγμή που βρέθηκαν ο ένας απέναντι στον άλλο. Η αγάπη των πρώτων βλεμμάτων δεν είχε φύγει. Μεσολάβησαν άλλες εμπειρίες, προσπάθειες και υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν. Η αναμονή ήταν επώδυνη και τους απομάκρυνε. Τώρα παλεύουν να βρουν σε ποιον ανήκει η ευθύνη. Και στους δυο, θα πει ο θεατής. Και η αιτία βρίσκεται στην αντιθετική τους ζεύξη. Στην ορμητικότητα του ενός και στον δισταγμό του άλλου.
Με φόντο μια νησιώτικη επαρχία και τη μικρή της κοινωνία, δύο παιδιά κατανοούν τον κόσμο και τον εαυτό τους, μέσα από τη σχέση που έπλασαν μεταξύ τους. Έρχονται αντιμέτωποι με το βάρος των συναισθημάτων τους και με τις επιλογές τους. Το έργο δεν έχει την ανάγκη να διδάξει τίποτα. Μόνο η παρουσία και ο τρόπος αλληλεπίδρασης των ηθοποιών πάνω στη σκηνή αρκούν, για να φανερωθεί ο κόσμος που υπήρχε στο δικό τους παρασκήνιο. Σε αυτό συνέβαλε και η συμπερίληψη των φλας-μπακ, που κατάφεραν να διανθίσουν την παράσταση και ίσως να της προσδώσουν έναν αινιγματικό χαρακτήρα, ώστε, μέχρι λίγο πριν από το τέλος, να ανατραπούν όλες οι προσδοκίες του θεατή. Αυτή είναι η ιστορία των «Οι κάτω απ’ τ’ αστέρια». Μια ιστορία για μια όψη του έρωτα, που κατά βάθος όλοι προσδοκούμε να ζήσουμε, όμως μας κρατά ο φόβος για το τέλος της.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Οι κάτω απ’ τ’ αστέρια, viva.gr, διαθέσιμο εδώ.
- Οι κάτω απ’ τ’ αστέρια, athinorama.gr, διαθέσιμο εδώ.
