Της Μυρτώς Κατσούλη,
Το περιστατικό της γιαγιάς στο σούπερ μάρκετ δεν είναι παρά μία ακόμα απόδειξη της προβληματικής λειτουργίας του κρατικού συστήματος. Δεν αναφερόμαστε απλώς σε μια αντικειμενική αδικία, αλλά σε ένα γενικότερο σφάλμα της πολιτείας να παρέχει τα απαραίτητα εχέγγυα σε κάθε πολίτη, ώστε να μπορεί να διάγει ακώλυτα έναν αξιοπρεπή και μετοχικό στο κοινωνικό σύνολο βίο. Καθώς το συγκεκριμένο γεγονός ξεφεύγει από τα στενά όρια του ιδιωτικού τομέα και ανάγεται στο γενικότερο πλαίσιο ευθύνης του δημοσίου απέναντι σε κάθε πολιτική ρύθμιση.
Αν εξετάσουμε μεμονωμένα το συμβάν από τη νομική σκοπιά, μπορούμε να εντοπίσουμε την ύπαρξη παραβατικής συμπεριφοράς, γεγονός που μπορεί να δικαιολογήσει την κίνηση της αυτόφωρης διαδικασίας, την οποία τελικά εφάρμοσε η διεύθυνση του σούπερ μάρκετ. Σε πολλές, όμως, περιπτώσεις, η αυστηρή και τυπική ερμηνεία του νόμου, ακόμα και οι δυνατότητες που παρέχει, προσκρούουν στην πράξη, την ηθική και την κοινή ανθρώπινη συνείδηση. Δε μπορούν τα ιδιωτικά συμφέροντα να λειτουργούν αισχροκερδώς και να παραβλέπουν βασικές σταθερές της κοινωνίας και των μελών που τη συγκροτούν.
Η εν λόγω εγκληματική –κατά τα φαινόμενα– πράξη της κυρίας Ελευθερίας δεν είναι απλώς μία παρεκτροπή από τον έντιμο βίο, αλλά μια κραυγή βοήθειας προς το κράτος και τις παροχές του. Φυσικά, δεν κάνουμε λόγο για μια συγκεκριμένη ιθύνουσα κυβέρνηση, καθώς τα οικονομικά προβλήματα των πολιτών δεν ελαττώνονται, εξαιτίας της μακροχρόνιας και μη αποτελεσματικής φορολογικής επιβάρυνσής τους, και η οικονομία δεν ανακάμπτει ή, μάλλον, δεν είναι τόσο ελπιδοφόρα όσο παρουσιάζεται από την προκείμενη κρατική εξουσία. Ενώ, δηλαδή, θα έπρεπε με την υψηλή φορολογία και τον ως εκ τούτου περιορισμό της ιδιωτικής επενδυτικής και επαγγελματικής αυτονομίας τα κρατικά έσοδα να αυξάνονται και, συνεπώς, να επιτυγχάνει το κράτος τους επιδιωκόμενους σκοπούς, οι στόχοι μένουν ανεκπλήρωτοι, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει απαλλαγή, ούτε όμως και επιβράβευση για τους φορολογικά νομοταγείς πολίτες. Άλλωστε, η χώρα και οι πολίτες στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στη μαύρη αγορά και τη δικαιολογημένη «φοροδιαφυγή» με τα ανοιχτά παράθυρα που αφήνει ο νόμος, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στο παράλογο αυτό οικονομικό και φορολογικό αδιέξοδο.
Επανερχόμενοι στον ρόλο του κρατικού μηχανισμού απέναντι στην κυρία Ελευθερία και τον κάθε πολίτη που αντιμετωπίζει αντικειμενικές δυσχέρειες, είναι απαραίτητο να υπάρχει όχι μόνο πρόνοια, αλλά και πρόληψη για οποιαδήποτε ενδεχόμενη δυσκολία. Ειδικά όσον αφορά τα προβλήματα υγείας, τα οποία δεν έγκεινται –κατά κανόνα– στην ευθύνη του πολίτη, θα πρέπει το κράτος να μεριμνά για την παροχή των κατάλληλων φαρμάκων, αγωγών και εξαρτημάτων. Μία τέτοια πρακτική ενδεχομένως να προσέκρουε στο ιδιωτικό κέρδος και ιδίως στα συμφέροντα των φαρμακευτικών και ασφαλιστικών εταιριών, καθώς η βιωσιμότητα και η ανάγκη τους βασίζεται στον ανθρώπινο παράγοντα. Και, φυσικά, η αποϊδιωτικοποίηση των πολυεθνικών ή και εθνικών επιχειρήσεων δε θα λειτουργούσε εποικοδομητικά, αφού το κράτος δε μπορεί ακόμα να αντεπεξέλθει μόνο του οικονομικά στην κεφαλαιοδότηση των εταιριών αυτών για τη δωρεάν παροχή ιατρικών αναγκαιοτήτων.
Μπορούμε σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε και το εξ αντιδιαστολής παράδειγμα των εμβολίων κατά του κορωνοϊού, το κόστος των οποίων ανέλαβε αποκλειστικά η κυβέρνηση με τη λήψη δανείων από το ταμείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, η συνεχής δανειοδότηση της χώρας για κάθε επείγον περιστατικό είναι επιβαρυντική για την ίδια και τα δημοσιονομικά της δεδομένα, για αυτό θα ήταν πιο εφικτό να υπάρχει μια συμβατική μορφή δέσμευσης μεταξύ του ιδιώτη, του κράτους και των κύριων ιδιωτικών παρόχων ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Παραδείγματος χάριν, κάθε αιτιολογημένη αγορά φαρμάκου μπορεί να περνά και από την επίβλεψη του δημοσίου και να καταχωρίζεται, με σκοπό να παρακρατάται ένα ποσοστό από τη συγκεκριμένη αγορά, ενώ, παράλληλα, να προστίθεται από την πωλήτρια φαρμακευτική και ένα επιπλέον «μπόνους», ώστε να δημιουργείται ένα ενιαίο αποταμιευτικό σύνολο για κάθε ιδιώτη. Ίσα ίσα που με αυτόν τον τρόπο εμφιλοχωρεί και ένα καθεστώς επιπλέον ανταγωνισμού για τις εταιρίες, οι οποίες θα κληθούν να βελτιώσουν εν γένει τα παρεχόμενα αγαθά, τα είδη και τις υπηρεσίες τους.
Είναι, όμως, δεδομένο ότι τα μεγάλα νοσήλια έξοδα που μπορούν να προκύψουν από ένα ξαφνικό και σοβαρό πρόβλημα υγείας, δύσκολα καλύπτονται παντελώς από ένα τέτοιο καθεστώς αυτοχρηματοδότησης, εντούτοις μια τέτοια μέθοδος μπορεί να αποβεί χρήσιμη σε πολλές περιπτώσεις. Σίγουρα, δε θα μπορούσαμε να αποκλείσουμε και το ήδη υπάρχον σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, που σίγουρα οφείλει με τη σειρά του να εκσυγχρονιστεί, με σκοπό να απευθύνεται σε μεγαλύτερο αριθμό δικαιούχων.
Εν είδει επιλόγου, παρόλο που εστιάσαμε συγκεκριμένα σε μια ιδέα καλύτερης υγειονομικής πρόληψης από πλευράς του κράτους, δεν είναι καθόλου αμελητέα η προσέγγιση αυτή, καθώς πολλοί πολίτες και συμπολίτες μας καλούνται να σταθούν με δικές τους δυνάμεις ενώπιον απερίγραπτων δυσχερειών, τη στιγμή που το κράτος σιωπά και επισκιάζει αυτά τα πραγματικά προβλήματα. Γιατί τη σήμερον ημέρα, δεν απασχολεί την κυρία Ελευθερία και την κάθε κυρία Ελευθερία το πιστοποιητικό εμβολιασμού της, αλλά απλές και δεδομένες για πολλούς πτυχές της καθημερινής ζωής. Γιατί ο μέσος πολίτης αναζητά κρατικά εχέγγυα που μπορούν να τον βοηθήσουν να ανακάμψει, ώστε να τον εξασφαλίζουν για το εγγύς και το μετέπειτα μέλλον. Διότι εάν δε μπορεί το κράτος να παρέχει τα πλήρως απαραίτητα, τότε λογικό είναι να προσπαθεί ο πολίτης να ξεφύγει από τον παραλογισμό είτε με δικές του ενέργειες είτε στο πλαίσιο της ελληνικής αλληλεγγύης, ώστε να αποκομίσει το βέλτιστο δυνατό για τον εαυτό του, με όποιο κόστος. Γιατί, πια, δε θα έχει τίποτα να χάσει.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Ηλικιωμένη που έκλεψε και το σούπερ μάρκετ αρνούνταν να αποσύρει τη μήνυση: «Σκότωσα την αξιοπρέπειά μου», ethnos.gr, διαθέσιμο εδώ
- ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ live streaming || ΠΕΜΠΤΗ 17 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2022, AlertTV.gr, διαθέσιμο εδώ
