Της Ειρήνης Λάττα,
Στο μυαλό των περισσότερων, καλώς ή κακώς, με το άκουσμα της παραπάνω φράσης, έρχεται ο Άγιος Βαλεντίνος, ο ρωμαιοκαθολικός αυτός Άγιος, που έζησε τον 3ο αιώνα και τιμάται στις 14 Φεβρουαρίου. Το όνομά του είναι συνδεδεμένο με πολλές ιστορίες, με την επικρατέστερη ο ίδιος να ήταν ιερέας στη Ρώμη και να βοηθούσε τους Χριστιανούς σε περιόδους διώξεων. Ακόμη, έκανε κι άλλα που θεωρούνταν έγκλημα εκείνη την εποχή, όπως το να παντρεύει ερωτευμένα ζευγάρια και γενικότερα να βοηθάει τους χριστιανούς. Ο ίδιος συνελήφθη, λιθοβολίστηκε και τελικά αποκεφαλίστηκε έξω από την πύλη της Flaminia στις 14 Φεβρουαρίου του 169.
Εξαιτίας όλων αυτών των πληροφοριών, και καθώς δεν έχει προσδιοριστεί ο τρόπος με τον οποίο έζησε και το έργο που είχε επιτελέσει, η Καθολική Εκκλησία, υποβίβασε τη γιορτή του σε απλή τοπική γιορτή, ενώ η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν τον έχει καταχωρήσει ως Άγιο, αλλά στη θέση του τιμά τους δύο συζύγους, Άγιο Ακύλα και Αγία Πρίσκιλλα (στις 13 Φεβρουαρίου), τονίζοντας το μεγάλο ιεραποστολικό τους έργο, αλλά και τη μεγάλη τους πίστη και αγάπη, σύμφωνα με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου.
Η διάδοση της γιορτής αυτής ήταν σταδιακή με το πέρασμα του χρόνου, ξεκινώντας από την Ιταλία, φθάνοντας μέχρι την Ευρώπη και από τη Βρετανία μέχρι την Αμερική. Επίσημη γιορτή αποτελεί ο Άγιος Βαλεντίνος στην Αγγλικανική κοινωνία και στη Λουθηρανική Εκκλησία, με το όνομα Βαλεντίνος ή Βαλεντίνη να γιορτάζουν στις 14 Φεβρουαρίου, ημέρα μνήμης του θανάτου του Αγίου, του οποίου το λείψανο βρίσκεται στην εκκλησία Saint Mary in Cosmedin στη Ρώμη.
Ωστόσο, η 14η Φεβρουαρίου, δεν έχει καθιερωθεί πλέον τόσο για τη μνήμη του Αγίου, όσο για την «ημέρα των ερωτευμένων». Είναι εκείνη η μέρα όπου όποιο μέρος επισκεφθούμε, και σε όποιο μαγαζί επιλέξουμε να καθίσουμε, μπορούμε εύκολα να παρατηρήσουμε τον ιδιαίτερο στολισμό του, με μπαλόνια, καρδούλες, σοκολατάκια και αρκουδάκια, όλα συνήθως σε κόκκινο χρώμα, για να δηλώσουν το πάθος και τον έντονο χαρακτήρα του ερωτικού στοιχείου στη ζωή του ανθρώπου. Εκείνη τη συγκεκριμένη μέρα, πολλά ζευγάρια την ξεχωρίζουν από τις υπόλοιπες, επιλέγοντας να πάνε μια ξεχωριστή βόλτα, μία εκδρομή ή ακόμα και ένα πιο μακρινό ταξίδι, επιλέγοντας προσεκτικά την εξωτερική τους εμφάνιση, αλλά και δώρο για τον αγαπημένο τους, σαν να είναι επίσημη γιορτή. Είναι σαν για εκείνη τη μέρα να κάνουν όλοι ένα ευχάριστο διάλειμμα από την έντονη ρουτίνα της καθημερινότητας, και να θυμούνται τον άνθρωπό τους, καθώς και τα συναισθήματά τους, τα οποία πολλές φορές μπορεί να είχαν παραμερίσει όλο τον υπόλοιπο καιρό. Είναι ακόμη σύνηθες, πολλοί άνθρωποι χωρίς ταίρι, να μελαγχολούν τη μέρα αυτή, ίσως και επιδεικτικά, πολύ περισσότερο από τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου.
Υπάρχουν βέβαια και οι άλλοι άνθρωποι. Που αν ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου τους ρωτήσεις αν γιορτάζουν, θα σου πουν πως γιορτάζουν κάθε μέρα. Πως κάθε μέρα είναι ερωτευμένοι με τον σύντροφό τους, τον ίδιο τους τον εαυτό, τη ζωή ή οτιδήποτε άλλο βρίσκεται στο επίκεντρο της ύπαρξής τους. Είναι αυτοί, οι οποίοι δε θα περιμένουν τη 14η Φεβρουαρίου, για να θυμηθούν τον/ τη σύντροφό τους, για να του/της πάρουν δώρο, να του/της κάνουν κοπλιμέντα και για να του της μιλήσουν για την τόση μεγάλη αγάπη που του/της τρέφουν, χωρίς να δημιουργούνται καβγάδες, χωρίς να βάζουν πιο πάνω τον εγωισμό τους. Γιατί όλα αυτά είναι γι’ αυτούς καθημερινότητα. Και έτσι πρέπει να είναι, όταν πρόκειται για αγνά συναισθήματα, και για ανιδιοτελή αγάπη, χωρίς εγωισμούς και προϋποθέσεις.
Τότε ναι, είσαι ερωτευμένος και αγαπάς κάθε μέρα. Τον εαυτό σου, τον άνθρωπό σου. Τη ζωή. Τότε γιορτάζεις κάθε μέρα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Άγιος Βαλεντίνος: Ποιος είναι και γιατί γιορτάζει ο έρωτας στις 14 Φεβρουαρίου, ethnos.gr, διαθέσιμο εδώ
- Το ιερό ζευγάρι Ακύλλας και Πρίσκιλλα, profitisilias.com.gr, διαθέσιμο εδώ
