Του Νικόλαου-Νεκτάριου Δημητρά,
1942: Ανοίγει η σήραγγα Maastunnel στο Rotterdam της Ολλανδίας που συνδέει τις όχθες του Nieuwe Maas. Πρόκειται για το πρώτο υποθαλάσσιο τούνελ τριγωνικού σχήματος, αφού τα προηγούμενα ήταν κυκλικού. Επίσης, ήταν το πρώτο τούνελ της Ολλανδίας, το οποίο επέτρεπε τη διέλευση αμαξιών. Η κατασκευή του είχε ξεκινήσει το 1937 και μετά από πολλές διαφωνίες, αφού μερικοί πίστευαν πως ήταν καλύτερο να χτιστεί γέφυρα παρά τούνελ. Αν και δεν υπήρχε επίσημη τελετή για τη διάνοιξη της σήραγγας, λόγω της γερμανικής κατοχής, οι Ολλανδοί γιόρτασαν ανεπίσημα και κρυφά το επίτευγμα. To Maastunnel είναι κατασκευασμένο με την τεχνική του «βυθισμένου σωλήνα». Δηλαδή, αρχικά τα ξεχωριστά κομμάτια του τούνελ είχαν κατασκευαστεί αλλού, πάνω σε μια επιπλέουσα αποβάθρα. Στη συνέχεια, βυθίζονταν σε ένα χαράκωμα που βρισκόταν κάτω από το έδαφος. Η σήραγγα αποτελείται από εννιά κομμάτια καθένα από το οποίο έχει μήκος εξήντα μέτρων, ύψος εννέα μέτρων και πλάτος εικοσιπέντε. Πέρα από τα δύο ρεύματα κυκλοφορίας, υπάρχει η δυνατότητα και πεζοί και ποδηλάτες να τη διαπεράσουν. Σήμερα υπολογίζεται πως περίπου 75.000 μηχανοκίνητα οχήματα περνούν από τη σήραγγα καθημερινά.
1960: Ο στρατιωτικός Muhammad Ayub Khan εκλέγεται ως ο δεύτερος Πρόεδρος του Πακιστάν. Είχε πάρει την εξουσία από τον Iskander Mirza το 1958 με πραξικόπημα, διότι όπως είπε ο ίδιος «Η ιστορία δεν θα μας συγχωρούσε αν οι χαοτικές συνθήκες συνεχίζονταν. Σκοπός είναι να επαναφέρουμε τη δημοκρατία». Αυτό ήταν το πρώτο επιτυχημένο πραξικόπημα στην ιστορία του Πακιστάν. Η πολιτική του Ayub ταίριαζε περισσότερο στο αμερικάνικο σύστημα διοίκησης και λιγότερο στο βρετανικό. Ήταν, δηλαδή, συγκεντρωτικό. Επειδή η εξουσία του Ayub Khan δεν ήταν νομιμοποιημένη, γι’ αυτό έγιναν οι αναφερόμενες εκλογές κατά την εν λόγω ημερομηνία υπό τη μορφή δημοψηφίσματος. Το ερώτημα που τέθηκε στον λαό του Πακιστάν ήταν «Εμπιστεύεστε τον Muhammad Ayub Khan ως Πρόεδρο της χώρας;». Το αποτέλεσμα ήταν η συντριπτική πλειοψηφία του λαού (95,6%) να ταχθεί υπέρ του, δίνοντάς του έτσι τη δυνατότητα να εφαρμόσει την πολιτική του για τα υπόλοιπα πέντε χρόνια.
1979: Απαγάγεται ο Adolph Dubs. Ήταν ο Πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών που είχε σταλεί στο Αφγανιστάν για να είναι παρών στο πραξικόπημα του Δημοκρατικού Κόμματος του Πακιστάν (People’s Democratic Party of Afghanistanή, PDPA εν συντομία) που είχε γίνει για να ανατρέψει τον Mohammed Daoud Khan που είχε έρθει στην εξουσία με πραξικόπημα. Όταν ο Πρεσβευτής οδηγούταν στο Πολιτισμικό Κέντρο των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, τέσσερις άνδρες σταμάτησαν τη Chevrolet λιμουζίνα του. Υπάρχουν μαρτυρίες πως αυτοί οι άνδρες, ή τουλάχιστον μερικοί από αυτούς, φορούσαν στολές της αφγανικής αστυνομίας. Αυτοί απείλησαν με όπλα τον οδηγό της λιμουζίνας να οδηγήσει τον Adolph στο ξενοδοχείο Kabul Serena, στο κέντρο της πόλης. Κρατήθηκε αιχμάλωτος στον πρώτο όροφο του ξενοδοχείου, στο δωμάτιο 117, ενώ ο οδηγός αφέθηκε ελεύθερος και ανακοίνωσε την απαγωγή. Αίτημα των απαγωγέων ήταν να αφεθεί ελεύθερος τουλάχιστον ένας πολιτικός κρατούμενος. Η αστυνομία του Αφγανιστάν επιτέθηκε. Μετά από μια μάχη που διήρκεσε περίπου ένα λεπτό ο Adolph Dubs και δύο από τους τέσσερις απαγωγείς του σκοτώθηκαν. Δεν είναι γνωστή η προσωπικότητα των απαγωγέων του Πρεσβευτή. Την απόφαση για επίθεση εναντίον των απαγωγέων υποστήριξε η Σοβιετική Ένωση έμπρακτα. Έδωσε τα όπλα στην αστυνομία για να σωθεί ο Πρεσβευτής.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Rotterdam.info, “Maastunnel Architecture”, διαθέσιμο εδώ
- Atlasobscura.com “Maastunnel Rotterdam, Netherlands”, διαθέσιμο εδώ
- rotterdampages.com “Tunnel Vision”, διαθέσιμο εδώ
- Shah, Aqil, Military and Democracy: Military Politics in Pakistan. Harvard University Press, 2014
- Khan, Muhammad Ayub, Friends Not Masters. Oxford, England: Oxford University Press, 1967
- Cloughly, Brian, A History of the Pakistan Army. Oxford, England: Oxford University Press, 2006
- Khan, Muhammad Ayub, Diaries of Field Marshal Mohammad Ayub Khan. Oxford University, Karachi, 1966
- Grunewald, Will “The Mysterious Kidnapping of an American Ambassador Still Haunts the State Department”. Washingtonian, διαθέσιμο εδώ
- Mohammad Khalid Ma’aroof, Afghanistan in World Politics: A Study of Afghan–U.S. Relations, Gian Publishing House, New Delhi, 1987,σελ. 117
- Jagmohan Meher, America’s Afghanistan War: The Success that Failed,Gyan Books, New Delhi 2004, σελ. 64.
