Της Μαρίας Κόλλια,
«Από την Ευρώπη ξεκινούσαν όλες οι ριζικές αλλαγές στον κλάδο της βιομηχανίας, τώρα η Ευρώπη μπορεί να γίνει η κοιτίδα μίας νέας βιομηχανικής επανάστασης», ανέφερε, χαρακτηριστικά, πριν λίγες μέρες η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula Von der Leyen, κάνοντας μνεία σε μια νέα, ιδιάζουσα, θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει, επένδυση, στην οποία αποφάσισε να μεταβεί η Ευρωπαϊκή Ένωση την τελευταία χρονική περίοδο. Σε μια απόπειρα να συμβαδίσει με τη σύγχρονη εποχή και τις ανάγκες της, που ξεκάθαρα επιτάσσουν τεχνολογική επιμόρφωση και κατοχή ανάλογου εξοπλισμού, κατέληξε να προβεί στην αγορά ημιαγωγών ή αλλιώς microchips. Eξάλλου, είναι ευρέως γνωστό, πως όποιος δεν είναι καταλλήλως εξοπλισμένος ή δεν έχει την απαραίτητη εξειδίκευση, σε τέτοιου είδους θέματα, θεωρείται πως όχι απλά έχει μείνει πίσω, αλλά είναι τεχνολογικά αναλφάβητος.
Τι είναι, όμως, τα microchips και πόσο σκοπεύει η Γηραιά Ήπειρος να επενδύσει στην κατασκευή τους; Στην πραγματικότητα, πρόκειται για πολύ μικρά μεν ηλεκτρονικά κυκλώματα, απολύτως αναγκαία δε, για την κατασκευή ηλεκτρονικών υπολογιστών, ιατρικών μηχανημάτων ή άλλων σημαντικών συστημάτων κινητήρα για αυτοκίνητα, όπως, επί παραδείγματι, ηλεκτρικού ή υβριδικού τύπου. Με βάση μια στατιστική έρευνα που διεξήχθη πρόσφατα, τη δεδομένη χρονική συγκυρία, η Ε.Ε. κατέχει μερίδιο αγοράς που αγγίζει ένα ποσοστό της τάξεως του 10% στην παγκόσμια αγορά ημιαγωγών. Όμως, μετά την επένδυση, που θα φθάνει το, εντυπωσιακό, ποσό των 43 δισεκατομμυρίων ευρώ, απώτερος σκοπός είναι το εν λόγω ποσοστό να διπλασιαστεί, δηλαδή να φτάσει το 20%, σε λιγότερο από μια δεκαετία (και πιο συγκεκριμένα, σε χρονική περίοδο οκτώ ετών).
Με αυτόν τον τρόπο, καθίσταται σαφές πως η κατασκευή των προαναφερθέντων θα ενισχύσει σημαντικά την οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς θα αυξηθεί κατακόρυφα η ίδρυση μικρομεσαίων επιχειρήσεων, η οποία με τη σειρά της θα προωθήσει, σημαντικά, το εμπόριο με τρίτες χώρες, εκτός δικαιοδοσίας της Ε.Ε. Επιπροσθέτως, αξίζει να αναφερθεί πως στόχος είναι η δημιουργία τέτοιων μηχανημάτων και, κατά συνέπεια, η σταδιακή αναβάθμιση όλων, ανεξαιρέτως, των κρατών-μελών της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων και των πιο αδύναμων, και όχι μόνο την ενίσχυση των χωρών που έχουν μια ήδη βαριά βιομηχανία.
Σε αυτό το σημείο, πρέπει να σημειωθεί ότι μέχρι πρότινος, η παραγωγή ημιαγωγών λάμβανε χώρα, κυρίως, στην Ασία και πιο αναλυτικά, σε χώρες όπως η Κίνα, η Ταιβάν και η Νότια Κορέα. Παρόλα αυτά, εφαρμόζοντας την τακτική της στρατηγικής επένδυσης στα microchips και λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη πως το εν λόγω χρηματικό ποσό κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητο είναι, γίνεται φανερό ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να απεξαρτηθεί οικονομικά από τις δυνάμεις που προαναφέρθηκαν και, κυρίως, από την υπερδύναμη Κίνα, δημιουργώντας μια ανεξάρτητη αγορά ημιαγωγών, χωρίς δεσμεύσεις από άλλα κράτη και στηριζόμενη, εξ ολοκλήρου, στις δικές της δυνάμεις. Τέλος, επιθυμεί όλη η αλυσίδα παραγωγής να μεταφερθεί στην Ευρώπη.
Συμπερασματικά, η Ευρώπη επιχειρεί ένα μεγάλο «άνοιγμα», το οποίο, μάλλον, ήταν επιτακτική ανάγκη να πραγματωθεί, έτσι ώστε να επιτευχθεί οικονομική πρόοδος εντός της Ηπείρου, αλλά και αναβάθμιση της διεθνούς της θέσης στον κόσμο συνάμα. Μένει μόνο να δούμε τα απτά αποτελέσματα αυτού του εγχειρήματος, που θα καταστούν εμφανή τα επόμενα χρόνια.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- «Στρατηγική επένδυση της Ε.Ε. στα μικροτσίπ», Η Καθημερινή, διαθέσιμο εδώ
- “Semicondustors: Brussels wants to plough billions into making more microchips in the EU”, Euronews, διαθέσιμο εδώ
