Της Κυριακής Μαλλιαρίδου,
Σε σοκ βρίσκεται το τελευταίο διάστημα όλη η κοινωνία, στο άκουσμα των περιστατικών βίας και κακοποίησης κατά των γυναικών. Δεν είναι λίγες οι γυναίκες που φοβούνται να γυρίσουν μόνες στο σπίτι το βράδυ, ακόμη κι αν είναι νωρίς. «Να μη φορέσω κάτι προκλητικό, γιατί θα γυρίσω μόνη με τα πόδια μετά», «Να μην αργήσω να επιστρέψω σπίτι, αφού αργά δε κυκλοφορεί κανένας στο δρόμο», είναι μερικές από τις σκέψεις κάποιων γυναικών που πλέον τρέμουν ακόμη και τη σκιά τους. Άδικα; Φυσικά και όχι!
Ωστόσο, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως δεν ευθύνεται ούτε η «κοντή φούστα» ούτε η ώρα επιστροφής. Υπαίτιος είναι μόνο ο θύτης. Βρισκόμαστε μπροστά σε πρωτόγνωρες συμπεριφορές και είναι ανακουφιστικό κι ενθαρρυντικό να γίνονται κινήσεις, όπως αυτή της Alice και της φίλη της, Rachel Chung. Τον Απρίλιο του 2021 σκέφτηκαν να ξεκινήσουν μια τηλεφωνική γραμμή βοήθειας που θα μπορούν να καλούν όσοι γυρνούν μόνοι τους στο σπίτι αργά το βράδυ. Είχαν πρόσφατα παρευρεθεί σε μια αγρυπνία για τη Sarah Everard: «Ήμασταν συντετριμμένες και θυμωμένες», λέει η Alice, «γι’ αυτό αγοράσαμε ένα φτηνό τηλέφωνο και δημοσιεύσαμε τον αριθμό σε διάφορες ομάδες».
Από τότε, η Strut Safe δέχεται κλήσεις κάθε Σαββατοκύριακο. Οι εθελοντές του Strut Safe βρίσκονται πίσω από το ακουστικό με σκοπό να συνομιλήσουν και να καθησυχάσουν τους καλούντες και είναι έτοιμοι να ειδοποιήσουν την αστυνομία ή να καλέσουν ένα ασθενοφόρο αν χρειαστεί. Όλη αυτή η δράση γνωστοποιήθηκε από στόμα σε στόμα, ωστόσο οι περισσότεροι βρίσκουν και μοιράζονται τον αριθμό μέσω των social media. Ο όγκος των κλήσεων που λαμβάνουν κάθε Σαββατοκύριακο ποικίλλει, σύμφωνα με την Alice. Αναμφισβήτητα, περιστατικά δολοφονιών ή βιασμών εντείνουν την ανασφάλεια και τον φόβο, με αποτέλεσμα οι κλήσεις να εκτοξεύονται.
«Κάθε φορά που κάποιος επιστρέφει στο σπίτι με ασφάλεια ανακουφίζομαι», λέει η Alice. «Μου λένε: “βλέπω το σπίτι μου τώρα” ή “είμαι μόνο ένα λεπτό μακριά”, και πάντα τους λέω, “Μην ανησυχείς, δεν πειράζει, θα μείνω στο τηλέφωνο. Απλά ενημέρωσε με όταν φτάσεις στην πόρτα. Ακούω τον ήχο των κλειδιών, ή τη μαμά κάποιου να φωνάζει: “Πού ήσουν;” ή το γάβγισμα ενός σκύλου και μετά: “Έφτασα, ευχαριστώ πολύ”».
Προσωπικά, θα ήθελα να ευχαριστήσω τα δύο κορίτσια για το παράδειγμα που μας παρέχουν προς μίμηση και τη σπουδαία αυτή πρωτοβουλία, που πρέπει να υιοθετήσουν όλες οι χώρες για την προστασία των γυναικών. Καμία γυναίκα δε θα πρέπει να αισθάνεται πια ότι φταίει για ανάρμοστες συμπεριφορές και κυρίως να μη νιώθει μόνη και αβοήθητη. Με τη δημιουργία αντίστοιχων γραμμών, θα δούμε τα περιστατικά βίας να μειώνονται αισθητά και η γυναίκα θα νιώσει και πάλι δυνατή. Οφείλουμε όλοι σε αυτό το δυνατό φύλλο τη βοήθειά μας και κυρίως την προστασία του. Έχετε σκεφτεί πόσα βήματα προόδου θα κάναμε σαν κοινωνία αν σκεφτόμασταν όλοι και πράτταμε όπως αυτά τα δύο κορίτσια;
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- «Γεια. Ευχαριστώ που κάλεσες» – Μια τηλεφωνική γραμμή για όσους γυρίζουν μόνοι σπίτι το βράδυ, mikropragmata.lifo.gr, διαθέσιμο εδώ
