Του Τιμολέοντος Παλαιολόγου,
Είναι αξιοπερίεργο ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων συνδέει το όνομα μίας επωνυμίας αποκλειστικά με το προϊόν, ακόμη και αν κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Για παράδειγμα, επώνυμες εταιρείες, όπως η Tommy Hilfiger, η Chanel ή τα McDonalds, έχουν λάβει τα ονόματά τους από τους ιδρυτές της αντίστοιχης επωνυμίας, κάτι το οποίο εν τούτοις δεν είναι ευρέως γνωστό, καθότι η εμπορευματοποίηση έχει οδηγήσει τους καταναλωτές στη θέαση του προϊόντος, αλλά όχι των ανθρώπων πίσω από το προϊόν. Έτσι, λοιπόν, κατά τα ίδια πρότυπα, και η πασίγνωστη μπύρα Heineken έλαβε το όνομά της από τον ιδρυτή της, Gerard Heineken.
Freddy Heineken
Ο Freddy Heineken γεννήθηκε στο Άμστερνταμ στις 4 Νοεμβρίου 1923 και ήταν γιος του Henry Heineken και εγγονός του ιδρυτή της ζυθοποιίας, Gerard Heineken. Στα 18 του ξεκίνησε να εργάζεται στην οικογενειακή ζυθοποιία και μετά τον Β’ Παγκόσμιο μετακόμισε για ένα χρονικό διάστημα στη Νέα Υόρκη, όπου προσπάθησε να προωθήσει τη μπύρα Heineken και ταυτόχρονα έμαθε πώς λειτουργεί η αγορά των εξαγωγών. Παράλληλα, το 1948, νυμφέυθηκε τη Lucille Cummins, με την οποία απέκτησε μία κόρη, την Charlene. Το 1951 επιστρέφει στην Ολλανδία και λαμβάνει σημαίνοντα διοικητικό ρόλο στα κεντρικά της Εταιρείας στο Άμστερνταμ, όπου και ανέπτυξε το τμήμα διαφήμισης. Ακόμη, για διαφημιστικούς λόγους άλλαξε το χρώμα του μπουκαλιού σε πράσινο και το έμβλημα της εταιρείας στο χαρακτηριστικό κόκκινο αστέρι με την επωνυμία της εταιρείας. Πράγματι, οι διαφημιστικές του ικανότητες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ευρεία ανάπτυξη και εξέλιξη της Heineken. Το 1971 θα ανέλθει στην προεδρία της εταιρείας και θα συνεχίσει να σχεδιάζει το επενδυτικό σχέδιο της Heineken που την κατατάσσει σήμερα στις σημαντικότερες ζυθοποιίες παγκοσμίως, με θυγατρικές όπως η Amstel, την οποία εξαγόρασε το 1968, και η Murphy’s που εξαγοράστηκε το 1983.
Η απαγωγή
Όπως είναι φυσικό, η επιτυχημένη επενδυτική πολιτική της Heineken της απέφερε μεγάλο κέρδος, ενώ ο ίδιος ο Freddy Heineken ήταν πλέον ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στην Ολλανδία. Έτσι, στις 9 Νοεμβρίου του 1983 και ενώ βρισκόταν έξω από τα κεντρικά γραφεία της Heineken στο Άμστερνταμ, ο Freddy Heineken και ο chauffer του, Ab Doderer, έπεσαν θύματα απαγωγής. Οι πέντε απαγωγείς, Cor van Hout, Willem Holleeder, Frans Meijer, Jan Boellaard και Martin Erkamps, παρακολουθούσαν αρκετό καιρό την καθιερωμένη ρουτίνα του δισεκατομμυριούχου Heineken και ευελπιστούσαν σε ένα ιδιαίτερα μεγάλο ποσό λύτρων για να αφήσουν τον ίδιο και τον οδηγό του ελεύθερους. Μόλις ακινητοποιήθηκαν στην όψη των όπλων, οι δύο απαχθέντες μεταφέρθηκαν με βαν σε μία αποθήκη στο δυτικό Άμστερνταμ, στην οποία είχαν δημιουργηθεί δύο αυτοσχέδια ηχομονωμένα κελιά για να κρατούνται οι όμηροι. Ωστόσο, ενόσω αρχικά οι απαγωγείς είχαν υπολογίσει ότι οι 2 απαχθέντες θα κρατούνταν υπό ομηρία μόνο για 2 μέρες, εν τέλει χρειάστηκαν εβδομάδες για να βρεθεί λύση για την πληρωμή των λύτρων. Οι απαγωγείς, έχοντας μελετήσει παρόμοιες περιπτώσεις απαγωγής, ήρθαν σε επικοινωνία με την αστυνομία αφήνοντας έναν φάκελο με το ρολόι του Heineken, τα χαρτιά του Doderer και ένα σημείωμα για τα λύτρα. Κατόπιν, χρησιμοποίησαν ένα ηχογραφημένο μήνυμα των δύο ομήρων που θα καθοδηγούσε την αστυνομία σε πολλά κρυμμένα σημειώματα, που είχαν τοποθετήσει οι απαγωγείς.
Αρχικά, είχε συμφωνηθεί η παράδοση των λύτρων να γίνει από την κατοικία του Heineken, κάτι το οποίο δεν κατέστη εφικτό λόγω του πλήθους δημοσιογράφων που βρίσκονταν συγκεντρωμένοι στο σημείο. Λόγω του χρονικού διαστήματος που είχε παρέλθει από την απαγωγή, η αστυνομία επιζητούσε την απελευθέρωση των ομήρων. Έτσι, συμφωνήθηκε ένα νέο σημείο. Καθ’ οδόν προς το σημείο συνάντησης, ο αστυνομικός που μετέφερε το χρηματικό ποσό αξίας 35 εκατομμυρίων ολλανδικών φιορινίων σε 5 τσάντες έλαβε μέσω walkie-talkie οδηγίες από τους απαγωγείς να τοποθετήσει τις τσάντες μέσα σε φρεάτιο ομβρίων κάτω από έναν αυτοκινητόδρομο. Το σχέδιο των απαγωγέων πέτυχε και οι τσάντες κατρακύλησαν μπροστά στο βαν που θα τις μετέφερε, ενώ οι ίδιοι οι απαγωγείς διέφυγαν χωρίς να γίνουν αντιληπτοί. Τότε έθαψαν σε βαρέλια το ποσό των λύτρων στη νοτιοανατολική πλευρά του Άμστερνταμ και διέφυγαν χρησιμοποιώντας ποδήλατα. Η ολλανδική αστυνομία, δίχως να έχει λάβει επαφή από τους απαγωγείς μετά την πληρωμή των λύτρων, έκανε έφοδο στην αποθήκη που είχε πληροφορηθεί ότι βρίσκονταν οι 2 όμηροι, απελευθερώνοντας, έτσι, τον Heineken και τον Doderer μετά από 21 μέρες ομηρίας.
Η μοίρα για τους 5 απαγωγείς επεφύλασσε άσχημο τέλος. O Joan Boellard, ο Martin Erkamps και ο Frans Meijer συνελήφθησαν λίγο αργότερα και φυλακίστηκαν, ενώ ο τελευταίος σκοτώθηκε το 2018 κατά τη διάρκεια ληστείας. Ο Cor Van Hout το 2003 δολοφονήθηκε από τον πρώην συνεργάτη του στην απαγωγή και κουμπάρο του, Willem Holleeder, ο οποίος με τη σειρά του καταδικάστηκε το 2019 για τη δολοφονία του Van Hout και άλλα αδικήματα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Heineken.com, The Heineken Story, διαθέσιμο ΕΔΩ
- Martin Iain (2019), Kidnapping Freddy Heineken: The Story of Europe’s Largest Ransom, forbes.com, διαθέσιμο ΕΔΩ
- Meller Paul (2002), Alfred Heineken, 78, Dies; Made Dutch Brewer a Giant, nytimes.com, διαθέσιμο ΕΔΩ
- Sterling Toby (2019), Life in prison for Dutch crime boss Holleeder, known from Heineken kidnapping, διαθέσιμο ΕΔΩ
