Της Αγγελικής Μανωλάκη,
Ένα ζευγάρι γόβες είναι ικανά να προκαλέσουν τον θαυμασμό και τη διέγερση αρκετών ανδρών. Μπορούμε, όμως, να τους χαρακτηρίσουμε ως φετιχιστές; Τι είναι ακριβώς το φετίχ και πότε θεωρείται πραγματική διαταραχή και όχι μια εκλαϊκευμένη έννοια που τη χρησιμοποιούμε συχνά στην καθημερινότητά μας;
Το φετίχ ορίζεται ως εξής: η θέαση και η ύπαρξη ενός συγκεκριμένου αντικειμένου είναι δυνατόν να οδηγήσει κάποιον σε σεξουαλική διέγερση και οργασμό, ενώ η απουσία του συγκεκριμένου αντικειμένου οδηγεί επίσης σε απουσία διέγερσης. Τα αντικείμενα φετίχ ποικίλουν από τα πιο συνηθισμένα, όπως είναι για παράδειγμα, οι γόβες, τα γυναικεία εσώρουχα μέχρι τα πιο ασυνήθιστα, όπως τα ανταλλακτικά αυτοκινήτου! Το πιο «διάσημο» σεξουαλικό φετίχ για τους άνδρες θεωρούνται τα γυναικεία δάχτυλα ποδιών, φετίχ γνωστό και ως ποδολαγνεία.
Η δυσκολία, στη συγκεκριμένη σεξουαλική κατηγορία έγκειται στον διαχωρισμό της φυσιολογικής προτίμησης για ένα αντικείμενο, όπου ακόμα και αν απουσιάζει, η σεξουαλική διέγερση επιτυγχάνεται, από τη φετιχιστική συμπεριφορά, όπου η σεξουαλική διέγερση δεν μπορεί να επιτευχθεί αν απουσιάζει το αντικείμενο.
Ο φετιχισμός συνιστά διαταραχή μόνο στον βαθμό που επηρεάζει σημαντικά την κοινωνική ζωή του ατόμου, οδηγώντας το σε απομόνωση και με προβλήματα στις στενές διαπροσωπικές σχέσεις του. Εάν ένας φετιχιστής βρίσκεται σε μια ερωτική σχέση με ένα άλλο άτομο, το οποίο συναινεί σε όλη τη διάρκεια, τότε μπορούμε να θεωρήσουμε αυτήν τη σχέση τόσο φυσιολογική όσο και οποιαδήποτε άλλη.
Όσον αφορά τις αιτίες σχετικά με τη δημιουργία του φετιχισμού σε ένα άτομο, αυτές ποικίλλουν. Από τη μία, η ψυχαναλυτική σχολή θεωρεί πως το άτομο, ως ενήλικος, γυρίζει πίσω σε συμπεριφορά ή συνήθεια της παιδικής του ηλικίας και απολαμβάνει μια ηρεμία και μια ψυχική γαλήνη, έχοντας τη συγκεκριμένη συμπεριφορά και σε αυτό το στάδιο της ζωής του. Χρησιμοποιείται ως ένας μηχανισμός άμυνας, απέναντι στο άγχος και στις πιεστικές συνθήκες της καθημερινότητας. Από την άλλη, η συμπεριφοριστική σχολή θεωρεί πως ο φετιχισμός εδραιώνεται λόγω της συχνής ευχαρίστησης που αντλεί το άτομο από ένα αντικείμενο.
Στη σημερινή εποχή, το φετίχ, δυστυχώς, ακόμα αντιμετωπίζεται ως ταμπού. Η ανακοίνωση ενός ατόμου σχετικά με τις σεξουαλικά φετίχ του αντιμετωπίζεται από μια αμηχανία στην καλύτερη περίπτωση και από «δαιμονοποίηση» στη χειρότερη. Εφόσον το φετίχ εκδηλώνεται στο πλαίσιο μιας συναινετικής σχέσης μεταξύ ενηλίκων, δε θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται με επικριτικά βλέμματα και κοινωνική απομόνωση, ούτε να συγχέεται ο φετιχισμός με άλλες διαταραχές, όπως για παράδειγμα ο σαδισμός. Πολλές φορές, η πρόκληση ντροπής σε ένα άτομο λόγω των σεξουαλικών προτιμήσεών του πηγάζει από την άγνοια ή και τον φόβο του συνομιλητή του σχετικά με αυτές τις προτιμήσεις, τις οποίες το άτομο δεν επιθυμεί να τις επιβάλλει σε κανέναν.
Συμπερασματικά, καθένας θα έπρεπε να νιώθει και να είναι ελεύθερος να βιώνει τη σχέση και τη σεξουαλική συναναστροφή με άλλους ανθρώπους, με τους όρους που θέτουν αυστηρά οι εμπλεκόμενοι και όχι με τους όρους που θέτει η κοινωνία. Ο στιγματισμός ανθρώπων, ως «ανώμαλους» ή επικίνδυνους δεν θα έπρεπε να υφίσταται, αφενός γιατί δεν στηρίζεται πουθενά, ούτε επιβεβαιώνεται από τη διεθνή βιβλιογραφία, αφετέρου μπορεί να βλάψει ανεπανόρθωτα τον ψυχισμό κάποιου. Η βλάβη μπορεί να οδηγήσει είτε σε κοινωνική απόσυρση είτε ακόμα και σε αισθήματα κατάθλιψης, λόγω του ότι κάποιοι δεν μπορούν να δεχτούν ότι υπάρχει και ένας ακόμη τρόπος να φτάνει κάποιος σε σεξουαλική διέγερση, διαφορετικός από τον δικό τους.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- 5 λόγοι για να σέβεσαι τα φετίχ του άλλου, in2life.gr, διαθέσιμο εδώ
- «Τι είναι το φετίχ; Μάλλον όχι αυτό που νομίζετε!», του Θ. Ασκητή, onmed.gr, διαθέσιμο εδώ
