Tης Μαριτίνας Γκίνη,
Ζούμε σε μια εποχή η οποία χαρακτηρίζεται από πλήθος προβλημάτων. Η καθημερινότητά μας έχει αρκετές δυσκολίες και αρκετοί συνάνθρωποί μας δεν μπορούν να διαχειριστούν όλη αυτή τη ζοφερότητα, έτσι ψάχνουν διάφορες διεξόδους, οι οποίες κάθε άλλο παρά βοηθητικές είναι. Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί αύξηση στην κατανάλωση ψυχοτρόπων ουσιών αλλά και αλκοόλ. Ιδιαίτερα υψηλοί είναι οι δείκτες όσον αφορά τους νέους, οι οποίοι χρησιμοποιούν το αλκοόλ ως μια διέξοδο στα προβλήματα τους.
Το φαινόμενο του αλκοολισμού, δηλαδή της χρόνιας ψυχολογικής ή και σωματικής εξάρτησης από το αλκοόλ, η οποία χαρακτηρίζεται από την ανάγκη του ατόμου για υπερβολική και τακτική κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών, δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί με επιπολαιότητα.
Δυστυχώς, η κοινωνία μας έχει τη τάση να θεωρεί τα άτομα που είναι εθισμένα στο αλκοόλ ως παθογένεια. Αρνείται κατηγορηματικά να διερευνήσει τα αίτια και τις συνθήκες που οδηγούν έναν άνθρωπο στην χειρότερη των διεξόδων, στον εθισμό. Ακόμα και σήμερα, επιλέγουμε να χαρακτηρίζουμε τους ανθρώπους αυτούς ως «θύτες» και δεν ψάχνουμε να βρούμε την δική μας ευθύνη για την έξαρση του φαινομένου του αλκοολισμού.
Οι οικονομικές και επαγγελματικές δυσκολίες προκαλούν συναισθηματική ένταση στο άτομο, αρκετοί δεν έχουν την δύναμη να διαχειριστούν την πίεση και καταφεύγουν στο αλκοόλ ως προσωρινή λύση καθώς θεωρούν ότι θα διατηρήσουν τον έλεγχο. Εκτός από το επαγγελματικό στρες, οι ίδιοι άνθρωποι καλούνται να αντιμετωπίσουν και τα οικογενειακά προβλήματα που προκύπτουν από συνεχείς προστριβές και δυσάρεστες συμπεριφορές ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας.
Άλλος ένας παράγοντας που οδηγεί συχνά τα άτομα στην κατανάλωση μεγάλης ποσότητας αλκοόλ, είναι η μοναξιά και η απουσία ουσιαστικών σχέσεων. Η ψυχολογική πίεση που νιώθει το άτομο απέναντι στα αισθήματα καχυποψίας, ανταγωνισμού, φθόνου αλλά και η έλλειψη εμπιστοσύνης, το κάνουν ευάλωτο στην αναζήτηση «υποκατάστατων» που θα κατευνάσουν την μελαγχολία και το αίσθημα της μοναχικότητας. Είναι γνωστό άλλωστε, ότι πλέον οι άνθρωποι φοβόμαστε να δημιουργήσουμε νέες σχέσεις. Ωστόσο ορισμένες φορές, εκτός από τις εξωτερικές πιέσεις, το άτομο αδυνατεί να διαχειριστεί την άσχημη εικόνα που έχει πλάσει το ίδιο για τον εαυτό του εξαιτίας της χαμηλής του αυτοεκτίμησης.
Ως κοινωνία πρέπει να φροντίσουμε να περιοριστεί το φαινόμενο του αλκοολισμού και να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που έχουν εθιστεί να βγουν από αυτό το τέλμα. Πολύ σημαντική είναι η συστηματική και καθολική ενημέρωση νέων ανθρώπων, ώστε να γνωρίζουν από νωρίς τις επιζήμιες συνέπειες μιας τέτοιας «εθιστικής» συμπεριφοράς. Επιπλέον, οι γονείς θα πρέπει να φροντίσουν για την πρόληψη του φαινομένου, καθώς η συμπεριφορά τους αποτελεί πρότυπο για τα παιδιά. Ο κάθε γονιός οφείλει να διαμορφώνει ένα κλίμα, όπου κάθε δυσκολία θα αντιμετωπίζεται με ψυχραιμία και σύνεση και κάθε ενδεχόμενη αποτυχία θα γίνεται κίνητρο για μια επιτυχία. Θα πρέπει να παρέχονται ευκαιρίες στα μέλη της οικογένειας και να μη νιώθουν πως απογοητεύουν τον περίγυρο τους, αν δεν ανταπεξέρχονται στις επιδιώξεις του.
Πολλοί συνάνθρωποι μας που καταφεύγουν στο αλκοόλ, κάποια στιγμή αποκτούν την ψυχική και σωματική δύναμή να απεξαρτηθούν από αυτό. Είναι πολύ σημαντικό να γινόμαστε αρωγοί σε αυτή την προσπάθεια, να τους βοηθήσουμε να αποκτήσουν ξανά τη δική τους δύναμη, την αυτοκυριαρχία τους. Δεν ωφελεί ούτε όσους κάνουν μια προσπάθεια να κερδίσουν πίσω τον εαυτό τους, ούτε την κοινωνία να τους απορρίπτει για μια λάθος επιλογή ή για μια περίοδο της ζωής τους που δεν είχαν το ψυχικό σθένος να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που προέκυψαν.
