Της Μαρίας Πολίτου,
Από την ένωση του Ποσειδώνα με την Λιβύη, γεννήθηκαν δύο παιδιά, ο Βήλος και ο Αγήνωρ. Ο πρώτος γιος, ο Βήλος, αποφάσισε να μετακομίσει και να κατοικήσει στην Αφρική και να δημιουργήσει εκεί την οικογένειά του. Ο δεύτερος γιος, ο Αγήνωρ εγκατέλειψε την Αφρική, στην οποία έμενε και εγκαταστάθηκε στην Ασία. Εκεί, παντρεύτηκε την Τηλέφασσα και έκαναν τρία παιδιά, τρεις γιους και μία κόρη. Τη μοναχοκόρη τους την ονόμασαν Ευρώπη.
Η κόρη τους υπήρξε το παιδί, το οποίο προκάλεσε τη μεγαλύτερη αναστάτωση στην οικογένεια. Η ιστορία ξεκινά να εκτυλίσσεται από τη στιγμή που η Ευρώπη πέρασε την παιδική της ηλικία και άρχισε να ωριμάζει. Μία μέρα, είχε πάει σε ένα λιβάδι με τις φίλες της, κοντά στην ακρογιαλιά, για να μαζέψουν άνθη. Ο Δίας, τότε όντας στο ίδιο λιβάδι, είδε την Ευρώπη και την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα, καθώς ο Θεός Έρωτας τον στόχευσε αμέσως με τα βέλη του. Η Ευρώπη ήταν, άλλωστε, μία πολύ όμορφη νεαρή. Ο Θεός είχε θέσει ως στόχο να κατακτήσει την καρδιά της. Ερωτευμένος παράφορα, λοιπόν, από την απαράμιλλη ομορφιά της, αποφάσισε να εφαρμόσει ένα πανούργο και δολοπλόκο σχέδιο, προκειμένου να την κατακτήσει.
Ο Δίας, αποφασισμένος να την πλησιάσει και να τής κεντρίσει το ενδιαφέρον, μεταμορφώθηκε σε κάτασπρο και δυνατό ταύρο. Βλέποντας η Ευρώπη με τις φίλες της τον ταύρο, εντυπωσιάστηκαν από την ομορφιά και την δύναμή του και θέλησαν να πάνε να τον θαυμάσουν από κοντά. Η Ευρώπη συγκεκριμένα, γοητεύτηκε αμέσως από το δυναμικό παρουσιαστικό του και τον πλησίασε πολύ πιο κοντά από τις φίλες της με σκοπό να τον χαϊδέψει. Αφού τον χάιδεψε, και είδε ότι ήταν ήρεμος και εξημερωμένος, θέλησε και να τον ιππεύσει. Ωστόσο, η επιλογή της αυτή δεν κρίθηκε ιδανική και αποδείχθηκε μοιραία, αφού ο Δίας, έχοντας ως ιππεύτρια την Ευρώπη άρχισε να τρέχει χωρίς σταματημό, παρά τα κλάμα και τα ουρλιαχτά της. Διέσχισε την θάλασσα, συνοδευόμενος από Τρίτωνες και Νηρηίδες, αφού όλα τα θεϊκά μέσα επαινούσαν την πράξη του και το τέλος του προορισμού τους ήταν η Κρήτη. Η Κρήτη άλλωστε σηματοδοτούσε τον τόπο του Δία και εκεί ένιωθε μεγαλύτερη ασφάλεια και χαρά, αφού είναι ο τόπος στον οποίο είχε γεννηθεί και είχε μεγαλώσει. Αποτελούσε έναν συναισθηματικό και εγκάρδιο προορισμό για τον ίδιο.
Ευθύς μόλις έφθασαν στο νησί, ο Δίας έβγαλε την μεταμφίεση του και αποκάλυψε στην Ευρώπη ότι ήταν ο ίδιος ο Θεός και την οδήγησε στο Δικταίον άντρο. Το Δίκταιον άντρο ήταν ένα μέρος, στο οποίο οι «Ώρες» είχαν ετοιμάσει το νυφικό της Ευρώπης για τον γάμο τους. Υπάρχει και μία άλλη ιστορία βέβαια, η οποία θέλει τον Δία και την Ευρώπη να παντρεύτηκαν στη Γόρτυνα, κάτω από έναν πλάτανο. Κατά την διάρκεια του γάμου τους, ο Θεός προσέφερε στην γυναίκα του τρία μοναδικά δώρα, τα οποία θα της φαινόντουσαν άκρως χρήσιμα στην ζωή της και κυρίως στην παραμονή της στο νησί. Το πρώτο δώρο ήταν ο Τάλως, ένας τεράστιος γίγαντας ο οποίος θα την προστάτευε στην Κρήτη, το δεύτερο ένα χρυσό κυνηγόσκυλο και το τρίτο ένα όπλο που δεν αστοχούσε ποτέ.
Παράλληλα, ο πατέρας της Ευρώπης είχε στείλει τους τρεις γιους του να ψάξουν για την αδερφή τους και τους είχε θέσει, ως όρο, να μην επιστρέψουν πίσω στη Φοινίκη εάν δεν την βρουν. Κανένας από τους τρεις δεν κατάφερε να βρει την αδερφή του, παρά το γεγονός ότι διασκορπίστηκαν σε διάφορες χώρες του κόσμου και στην συνέχεια δεν είχαν το κουράγιο ούτε να επιστρέψουν στην ίδια τους τη χώρα. Έτσι, ο καθένας εγκαταστάθηκε στην χώρα όπου είχε ξεμείνει. Αφού λοιπόν και οι τρεις δεν είχαν σκοπό να επιστρέψουν στην μητρική τους χώρα, διέμεναν πλέον σε άλλες χώρες και δημιούργησαν εκεί οικογένεια. Επιπλέον, έδωσαν ο καθένας το όνομα του στην χώρα στην οποία εγκαταστάθηκαν.
Στη συνέχεια, ο Δίας με την Ευρώπη ερωτεύτηκαν παράφορα, με αποτέλεσμα να αποκτήσουν τρία παιδιά: τον Μίνωα, τον Ραδάμανθυ και τον Σαρπηδόνα, μετέπειτα κριτές του Κάτω Κόσμου. Ύστερα από λίγο καιρό, ο Δίας αποφάσισε να εγκαταλείψει την Ευρώπη και να επιστρέψει στον Όλυμπο. Ωστόσο, φρόντισε να αποκαταστήσει την γυναίκα του, αφού η ίδια ξαναπαντρεύτηκε τον βασιλιά της Κρήτης, Αστερίωνα, ο οποίος μάλιστα υιοθέτησε και τα παιδιά της. Δικά του παιδιά δεν έκανε. Παρά ταύτα τα παιδιά της Ευρώπης τα θεωρούσε σαν δικά του, τα ανέθρεψε, τα μεγάλωσε και ύστερα τους άφησε το βασίλειο του. Μετά από λίγο καιρό, όμως, επήλθε το διαζύγιο και με εκείνον.
Η Ευρώπη, μόλις πέθανε, τιμήθηκε δεόντως και από τους ανθρώπους και από τους θεούς. Μάλιστα, έδωσαν και το όνομά της σε μία από τις ηπείρους της Γης. Στην Ελληνική Μυθολογία, η Ευρώπη είναι γνωστή κυρίως, ως η κόρη του Φοίνικα και της Τηλέφασσας, ωστόσο υπάρχουν διάφορες παραλλαγές γύρω από αυτήν την ιστορία. Προς τιμήν της, επίσης, δημιουργήθηκε και νόμισμα, έχοντας πάνω την Ευρώπη να καβαλάει τον ταύρο.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Κακριδής, Ι. (1986), Ελληνική Μυθολογία: Οι Ήρωες, τ. Γ΄, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών
- West, M.(2007), Ινδοευρωπαϊκή ποίηση και μυθολογία, Oxford: University Press
- Παπαρρηγόπουλος, Κ. (2009- 2010), Ιστορία του Ελληνικού Έθνους (Μυθολογία-1000 π.Χ.), Αθήνα: Εκδόσεις 4π Α.Ε., για λογαριασμό της National Geographic Society
