Της Μαριάννας Τέλλη,
Το καλοκαίρι του 2021 έφερε αρκετές παραγωγές του εξωτερικού στην Ελλάδα, μία εκ των οποίων ήταν και η κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου της Έλενα Φεράντε από την Maggie Gyllenhaal. Αυτή η καλλιτεχνική μετουσίωση, λοιπόν, αποτέλεσε και το σκηνοθετικό της ντεμπούτο. Το νησί των Σπετσών υποδέχτηκε τη βραβευμένη με Όσκαρ Ολίβια Κόλμαν, καθώς και μία πληθώρα ταλαντούχων ηθοποιών και συντελεστών.
Ενώ βρίσκεται μόνη της σε διακοπές, μία καθηγήτρια πανεπιστημίου, η Λήδα (Ολίβια Κόλμαν) παθαίνει εμμονή με μία νεαρή μητέρα (Ντακότα Τζόνσον) και την κόρη της, καθώς τις παρακολουθεί καθημερινά στην παραλία, όπου περνάνε τον χρόνο τους με την οικογένειά τους. Ο ισχυρός δεσμός μάνας και κόρης προκαλεί τον φθόνο της Λήδας και την κατακλύζει με τις αναμνήσεις από τα πρώτα χρόνια της δικής της μητρότητας, χρόνια γεμάτα σύγχυση και φόβο, τόσο για το άγνωστο όσο και για τις ευθύνες με τις οποίες πλέον είχε φορτωθεί. Τώρα πια, οι κόρες δεν ήταν δίπλα της, αλλά κοντά στον πατέρα τους, στον Καναδά. Μία παρόρμηση της στιγμής θα οδηγήσει το μυαλό της σε έναν παράξενο, τρομακτικό κόσμο, όπου θα βρεθεί αντιμέτωπη με τις επιλογές της ως μητέρα και με τις συνέπειές τους.
Κατά καιρούς, βλέπουμε πολλές και διαφορετικές ταινίες που αποτυπώνουν τη μητρότητα. Το βασικό μοτίβο είναι το ακόλουθο. Η μητέρα, είτε μόνη είτε με σύντροφο, αγωνίζεται υπερβαίνοντας κάθε δυσκολία με όπλο την αγάπη για το παιδί της. Καμία δυσκολία δεν μπορεί να μπει ανάμεσα στη μητέρα και το παιδί. Συνήθως οι ιστορίες μητρότητας είναι παράλληλα και ιστορίες γεμάτες αγάπη. Υπάρχει, όμως, και μία διαφορετική περίπτωση, την οποία θίγει με τόσο αληθινό τρόπο η παρούσα ταινία. Η «Χαμένη Kόρη» της Maggie Gyllenhaal αφήνει το γνωστό αφήγημα περί μητρότητας και εστιάζει στις μητέρες που βρίσκουν τα παιδιά τους ως εμπόδια και «βαρίδια» που τις αποτρέπουν από το να ζήσουν τη ζωή που θέλουν. Οι γυναίκες της «Χαμένης κόρης» χαρακτηρίζονται από πολυπλοκότητα και εγωισμό. Η Λήδα, μολονότι νιώθει να ασφυκτιεί μεγαλώνοντας τις κόρες της, δεν παύει να βυθίζεται στις ενοχές και να πνίγεται για ακόμα μία φορά όταν επιλέγει τον εαυτό της. Έτσι, φαίνεται να ακροβατεί ανάμεσα σε δύο εαυτούς, ενώ τα συναισθήματά της αντιπαραβάλλονται, αποτυπώνοντας σχεδόν με ακρίβεια τη γυναικεία ψυχοσύνθεση.
Στη «Χαμένη Kόρη», βλέπουμε την εξερεύνηση της ψυχοσύνθεσης των γυναικών, που προσπαθούν να διαδραματίσουν τους στερεοτυπικούς ρόλους που ορίζονται από την κοινωνία, όπως και φυσικά τι συμβαίνει, όταν τελικά αποτυγχάνουν σε αυτό. Μέσα από το βλέμμα της σκηνοθέτιδας, ο ψυχικός κόσμος της πρωταγωνίστριας ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας αυτούσιος, μη διστάζοντας να μας κάνει να νιώσουμε άβολα. Πρόκειται για μία αριστοτεχνική ερμηνεία της Κόλμαν, που ζωντανεύει τη Λήδα με τόσο παραστατικό τρόπο, αποκαλύπτοντάς μας όλο τον συναισθηματικό της κόσμο, από κοινού με τη Jessie Buckley, η οποία ερμηνεύει τη νεαρή Λήδα στα πρώτα χρόνια της μητρότητας.
Παρόλο που είναι αρκετά εμφανές πως πρόκειται για ένα σκηνοθετικό ντεμπούτο, αποτελεί μία άρτια ταινία, καθώς και μία απτή απόδειξη πως μπορούμε να περιμένουμε μεγάλα πράγματα από την Maggie Gyllenhaal και από τον ρόλο της πίσω από τις κάμερες.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Η Χαμένη Κόρη (2021), cityportal.gr, διαθέσιμο εδώ.
- «Χαμένη Κόρη»: Η Ολίβια Κόλμαν πρωταγωνίστρια της Μάγκι Τζίλενχαλ, flix.gr, διαθέσιμο εδώ.
