Της Αγγελικής Κόκκαλη,
1591: Θανατώθηκε στην πυρά, στο κάστρο του Εδιμβούργου, με εντολή του βασιλιά Ιακώβου ΣΤ΄ της Σκωτίας, ο δάσκαλος και κατηγορούμενος για μαγεία, John Fian. Η μαγεία αποτελούσε μια δημοφιλή, μα καταδικαστέα πρακτική στις προ-νεωτερικές κοινωνίες της Ευρώπης, με τους ασκούμενούς της να προσφέρουν γιατροσόφια, ερωτικές λύσεις, νεκρομαντείες, και αποκαλύψεις οιωνών. Όταν ο Ιάκωβος ΣΤ΄ και η σύζυγός του, Άννα της Δανίας, ξεκίνησαν το ταξίδι της επιστροφής τους από την Κοπεγχάγη, βρέθηκαν στη δίνη της θαλάσσης και αναγκάστηκαν να ματαιώσουν την άφιξή τους στη Σκωτία. Εκείνη την εποχή το κυνήγι των μαγισσών είχε αναθερμανθεί στη Δανία και τη Γερμανία, και ο βασιλιάς οικειοποιήθηκε στο πνεύμα αντι-μαγικής υστερίας, που επεκτεινόταν ταχύτατα στα χριστιανικά βασίλεια. Επιστρέφοντας στη Σκωτία, ξεκίνησε τις διώξεις εκείνων που δημιούργησαν θύελλες για να βυθίσουν τον βασιλικό στόλο. Στο στόχαστρο βρέθηκαν δεκάδες κάτοικοι κοντά στο λιμάνι του Μπέργουικ του Εδιμβούργου, συμπεριλαμβανομένου του Fian. Οι υποτιθέμενοι μάγοι συνελήφθησαν, υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια προκειμένου να ομολογήσουν την ενοχή τους, και, στη συνέχεια, φυλακίστηκαν, περιμένοντας τη δίκη τους. Ο Fian αρνήθηκε σθεναρά, αλλά οι μαρτυρικές τακτικές στις οποίες υποβλήθηκε, και τα σημάδια που έφερε από τις εξαγωγές και τα καρφώματα, τον ανάγκασαν να ομολογήσει τη συμφωνία με τον διάβολο και την εμπλοκή του στην υπόθεση. Το 1597, ο βασιλιάς, συνέταξε, σε μορφή διαλόγου, την πραγματεία του, με τίτλο Δαιμονολογία (Dæmonologie), η οποία παρουσίαζε τη δίκη.
1606: Πραγματοποιήθηκε η δίκη του Άγγλου στρατιώτη Γκάι Φωκς και των συνεργατών του, για τη συμμετοχή τους στη Συνωμοσία της Πυρίτιδας. Η τελευταία αποτελούσε αποτυχημένο σχέδιο μιας ομάδας Καθολικών, που επιθυμούσε τη δολοφονία του προτεστάντη και δεσποτικού βασιλιά της Αγγλίας, Ιακώβου Α’, των συνεργατών του, και της οικογένειάς του. Ονομάστηκε έτσι, καθώς οι οργανωτές της συγκέντρωσαν δεκάδες βαρέλια πυρίτιδας, με σκοπό να ανατινάξουν τα κτήρια του Βρετανικού Κοινοβουλίου στις 5 Νοεμβρίου του 1605. Το σχέδιό τους ανετράπη, όταν τις πρωινές ώρες εκείνης της μέρας οι Αρχές συνέλαβαν τον Φωκς, που αμέσως έπεσε θύμα βασανιστηρίων και, εν τέλει, κατέδωσε τους συνεργούς του. Αρκετοί από αυτούς έπεσαν νεκροί από τα πυρά των αρχών λίγο μετά την αποκάλυψη της πλοκής. Οι οκτώ επιζώντες συνωμότες παρευρέθηκαν στο δικαστήριο του Γουέστμινστερ, όπου τους επεβλήθει, μεταξύ άλλων, η κατηγορία της έσχατης προδοσίας. Μπορεί ο Φωκς και οι συνεργάτες του να δήλωναν αθώοι, η πολυμελής επιτροπή του δικαστηρίου, ωστόσο, έκρινε την ενοχή τους για απόπειρα δολοφονίας, βανδαλισμού, εξέγερσης, ανατροπής της υπάρχουσας θρησκείας, και στέρησης του βασιλιά από το Στέμμα του. Καταδικάστηκαν στο συνηθισμένο τρίπτυχο ποινών της προ-νεωτερικής Αγγλίας: απαγχονισμό, σύρσιμο από άλογο και διαμελισμό των τεσσάρων άκρων τους. Ο Φωκς απαγχονίστηκε λίγες μέρες αργότερα.
1868: Ξέσπασε ο πόλεμος Μπόσιν, μια εμφύλια διαμάχη ανάμεσα στις δυνάμεις του Σογκουνάτου Τοκουγκάβα, της στρατιωτικής κυβέρνησης, η οποία βρισκόταν ουσιαστικά στην εξουσία, και της αυτοκρατορικής κυβέρνησης της Ιαπωνίας. Ο βασικότερος λόγος αφορούσε την εμπλοκή των δυτικών δυνάμεων στην ιαπωνική οικονομία και τη στάση του Σόγκουν – του ανώτατου διοικητή – απέναντι στους ξένους. Πολλοί ευγενείς και νεαροί σαμουράι ήταν δυσαρεστημένοι με το Μπακουμάτσου, το άνοιγμα των εμπορικών συνόρων της Ιαπωνικής νήσου προς τους δυτικούς και επιθυμούσαν την αποπομπή τους. Ξέσπασαν ταραχές, τις οποίες ανεπιτυχώς προσπάθησαν να διευθετήσουν μέσω της διπλωματίας. Εντούτοις, πολύ γρήγορα οι στρατιωτικές δυνάμεις του Σόγκουν κατευθύνθηκαν στην αυτοκρατορική πόλη στο Κιότο. Οι σαμουράι χύθηκαν στη μάχη και πολέμησαν με τον αυτοκρατορικό στρατό. Η σύγκρουση υπήρξε βίαιη, με τις δύο πλευρές να θρηνούν απώλειες και τον αριθμό των θυμάτων να ξεπερνάει τους 8.000 νεκρούς. Ο εμφύλιος έληξε τον επόμενο χρόνο, με την ήττα του Σογκουνάτου και την ενοποίηση της χώρας υπό μια ενιαία και ισχυρή διοίκηση, κάτω από τα ινία του αυτοκράτορα Μεϊτζί. Εγκαινιάστηκε μια νέα περίοδος στην ιαπωνική ιστορία, κατά τη διάρκεια της οποίας ο αυτοκράτορας προσπάθησε να αποκαταστήσει τις σχέσεις της Ιαπωνίας με τους Δυτικούς. Η χώρα εκσυγχρονίστηκε και εκβιομηχανίστηκε, ενώ απέκτησε νέο σύνταγμα και εκδυτικισμένο αυτοκρατορικό στρατό. Οι δε υποστηρικτές του Σόγκουν φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Newes from Scotland: Declaring the damnable life of Doctor Fian a notable sorcerer, who was burned at Edenbrough in Ianuarie last. London: 1591, Library of Glasgow University, διαθέσιμο εδώ
- The brutal witch hunts of a love struck Scottish king, The Scotsman, διαθέσιμο εδώ
- Wright, Thomas (2012), ‘King James and the witches of Lothian’ (Chapter X), στο Narratives of Sorcery and Magic (From the Most Authentic Sources), Cambridge: Cambridge University Press, σσ. 180-197
- 27 January 1606 – The trial of the Gunpowder Conspirators, The Tudor’s Society, διαθέσιμο εδώ
- Hisao Furukawa, Meiji Japan’s Encounter with Modernization, Southeast Asian Studies, Mei Vol, 33, No. 3, December 1995, σσ. 497 – 518
- The death of Guy Fawkes, History, διαθέσιμο εδώ
- The Pacific War Channel, The Boshin War 🇯🇵 A Samurai filled Civil War Japanese History, YouTube, διαθέσιμο εδώ
