Του Σπύρου Μίτσουλη,
1924: Διεξάγεται στην πόλη Σαμονί της νότιας Γαλλίας, κοντά στις Γαλλικές Άλπεις η Διεθνής Εβδομάδα Χειμερινού Αθλητισμού, η οποία διήρκησε μεταξύ 25 Ιανουαρίου και 5 Φεβρουαρίου. Την ευθύνη της διοργάνωσης την είχε αναλάβει η Γαλλική Ολυμπιακή Επιτροπή, ενώ μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή ανακήρυξε το γεγονός ως τους πρώτους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Πριν τη διεξαγωγή της Διεθνούς Εβδομάδας Χειμερινού Αθλητισμού, χειμερινά αθλήματα είχαν ενταχθεί στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ ήδη από το 1901 η Σουηδία διοργάνωνε κάθε τέσσερα χρόνια τους Βόρειους Αγώνες, στους οποίους έπαιρναν μέρος μόνο Σκανδιναβικές χώρες. Το 1911 η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή κατέθεσε πρόταση για τη διεξαγωγή χωριστών Χειμερινών Αγώνων κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Στοκχόλμης, αλλά η Σουηδία, θέλοντας να διαφυλάξει τη δημοφιλία και το κύρος των Βόρειων Αγώνων, απέρριψε την πρόταση. Την πρόταση αυτή όμως την αποδέχτηκε η Γερμανία και συμφώνησε να διεξαχθούν χωριστοί Χειμερινοί Αγώνες στο πλαίσιο της Ολυμπιάδας του 1916 στο Βερολίνο, το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ωστόσο, οδήγησε στην ακύρωσή τους. Το κλίμα άλλαξε κατά τη δεκαετία του 1920 και τελικά η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή ήρθε σε συμφωνία με τις Σκανδιναβικές χώρες για τη διεξαγωγή της Διεθνούς Εβδομάδας Χειμερινού Αθλητισμού στο Σαμονί της Γαλλίας. Στους Αγώνες συμμετείχαν συνολικά 16 χώρες από Ευρώπη και Βόρειο Αμερική με περισσότερους από 250 αθλητές, 13 εκ των οποίων ήταν γυναίκες. Πρώτη σε μετάλλια αναδείχθηκε η ομάδα της Νορβηγίας, η οποία κατέκτησε συνολικά 17 μετάλλια, ενώ τη δεύτερη θέση κατέλαβε η Φινλανδία με 11 μετάλλια και την τρίτη θέση οι ΗΠΑ με 4 μετάλλια.
1925: Γεννιέται στην περιοχή Ακαδημία Πλάτωνος ο λαϊκός τραγουδιστής, συνθέτης και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Γιώργος Ζαμπέτας. Ο Ζαμπέτας από μικρή ηλικία έδειξε την αγάπη του για τη μουσική, τα πρώτα του μαθήματα στο μπουζούκι τα διδάχτηκε από τον πατέρα του Μιχάλη Ζαμπέτα, ενώ, σύμφωνα με τον ίδιο, η γνωριμία του με τον Βασίλη Τσιτσάνη επηρέασε σημαντικά την καλλιτεχνική του εξέλιξη. Τη δεκαετία του 1950 ξεκίνησε να εργάζεται επαγγελματικά σε διάφορα νυχτερινά μαγαζιά, ενώ λίγα χρόνια αργότερα θα μπει στη δισκογραφία. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, συνεργάστηκε με πολλούς και σπουδαίους συνθέτες, όπως οι: Μάνος Χατζιδάκις, Μίκης Θεοδωράκης, Μίμης Πλέσσας, Σταύρος Ξαρχάκος κ.ά., στιχουργούς, όπως τον Πυθαγόρα, τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, τον Χαράλαμπο Βασιλειάδη, καθώς και με τους ποιητές Δημήτρη Χριστοδούλου και Αλέκο Σακελλάριο. Η δισκογραφία του περιλαμβάνει περισσότερα από 250 τραγούδια, όπως Ο πιο καλός ο μαθητής, Πατέρα κάτσε φρόνιμα, Ο πενηντάρης, Θεσσαλονίκη, Όταν συμβεί στα πέριξ, κ.ά., ενώ συμμετείχε και σε περισσότερες από 160 ταινίες κατά τη χρυσή περίοδο του ελληνικού κινηματογράφου. Σημαντική ήταν και η συμβολή του στην ανάδειξη σπουδαίων νέων τραγουδιστών στην αρχή της καριέρας τους, όπως τον Τόλη Βοσκόπουλο, τον Σταμάτη Κόκοτα, τη Μαρινέλλα, τον Δημήτρη Μητροπάνο και πολλούς άλλους, τους οποίους εμπιστεύτηκε με τα τραγούδια του. Ήταν παντρεμένος από το 1952 με τη γυναίκα του, Αργυρώ Ζαμπέτα, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά. Απεβίωσε στις 10 Μαρτίου 1992 από καρκίνο.
1968: Το ισραηλινό υποβρύχιο Dakar που είχε πρόσφατα αγοραστεί από το Ηνωμένο Βασίλειο για λογαριασμό του Ισραηλινού ναυτικού, ξεκίνησε στις 9 Ιανουαρίου από το Πόρτσμουθ της Αγγλίας με προορισμό τη Χάιφα όπου θα γινόταν η επίσημη τελετή υποδοχής του. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, το Dakar ενημέρωνε σε ημερήσια βάση το κέντρο διοικήσεως για την ακριβή του θέση, όπως ακριβώς έκανε και στις 24 Ιανουαρίου για τελευταία φορά, βρισκόμενο στη θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης. Την επόμενη μέρα, στις 25 Ιανουαρίου, το υποβρύχιο δεν έστειλε το καθιερωμένο σήμα στο αρχηγείο του ναυτικού και μετά από ανεπιτυχείς προσπάθειες να έρθουν σε επικοινωνία μαζί του, το Ισραήλ ξεκίνησε άμεσα επιχείρηση έρευνας διάσωσης στις 26 του μήνα. Στην επιχείρηση έλαβαν μέρος δυνάμεις από Ισραήλ, Η.Π.Α., Βρετανία, Τουρκία, Ελλάδα και Λίβανο, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Οι έρευνες τερματίστηκαν στις 4 Φεβρουαρίου οπότε και το Ισραήλ χαρακτήρισε το υποβρύχιο ως απολεσθέν και τα 69 άτομα του πληρώματος νεκρούς. Το Ισραήλ αρνήθηκε να επιβεβαιώσει την εκδοχή ότι το Dakar βυθίστηκε από κάποιο κράτος, ενώ μια ανεπίσημη αναφορά από την αιγυπτιακή πλευρά ότι εκείνοι ευθύνονταν για τη βύθισή του δεν βρέθηκε πειστική. Για χρόνια γίνονταν προσπάθειες για τον εντοπισμό του υποβρυχίου χωρίς επιτυχία όμως, μέχρι που το 1999 το Dakar εντοπίστηκε από ερευνητικό σκάφος σε βάθος περίπου 3.000 μέτρων μεταξύ Κρήτης και Κύπρου. Μέχρι και σήμερα τα ακριβή αίτια του ναυαγίου παραμένουν άγνωστα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- First Winter Olympics, History.com, διαθέσιμο εδώ
- Chamonix-Mont Blanc, Britannica, διαθέσιμο εδώ
- 1924 Winter Olympics, Wikipedia, διαθέσιμο εδώ
- Γιώργος Ζαμπέτας, διαθέσιμο εδώ
- Γιώργος Ζαμπέτας, Wikipedia, διαθέσιμο εδώ
- Γιώργος Ζαμπέτας-10 Μαρτίου 1992, ert.gr, διαθέσιμο εδώ
- Israeli sub vanishes, History.com, διαθέσιμο εδώ
- 50 years after enigmatic sinking, Israel releases footage of search for lost sub, Times of Israel, διαθέσιμο εδώ
- Israeli Naval Submarine Dakar, NavyHistory.org, διαθέσιμο εδώ