Του Ιωάννη Μυταυτσή,
Η χώρα μας τα τελευταία δύο έτη μάχεται ενάντια στον αόρατο εχθρό, τον ιό Covid-19, με σαφείς προεκτάσεις σε αρκετούς τομείς, όπως η υγεία, η οικονομία, η εκπαίδευση και η εργασία. Ιδίως λόγω των περιορισμών που υφίστανται στην κοινωνική και οικονομική ζωή της πολιτείας καθόλη τη διάρκεια της πανδημίας μεγάλο μέρος της οικονομίας μπήκε στον πάγο, όπως η εστίαση, και αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να υποαμοίβονται, ενώ άλλοι να χάνουν τις δουλειές τους, λόγω του πλήγματος που υπέστησαν οι τομείς αυτοί. Ακόμη, η οικονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας και τα μνημονιακά μέτρα, τα οποία επιβλήθηκαν, μας οδήγησαν στη δραματική μείωση των θέσεων εργασίας στο δημόσιο και τους ευτελείς χαμηλούς μισθούς στον ιδιωτικό τομέα.
Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη στις προεκλογικές εξαγγελίες του 2019 αναφέρθηκε με μακροπρόθεσμο ορίζοντα στις δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, ωστόσο, η έλευση του κορωνοϊού εμπόδισε κάθε προσπάθεια από μεριάς της. Παρόλα αυτά, τρία χρόνια μετά φαίνεται πως υπάρχει μια προσωρινή λύση, αφού ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού σε συνεννόηση με τον αρμόδιο υπουργό, δηλαδή τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Κωστή Χατζηδάκη, και τον Πρωθυπουργό ανακοίνωσε 86.000 θέσεις εργασίας, αλλά και κατά τη διάρκεια των πανδημικών ετών 2020-2021 δημιουργήθηκαν περίπου επιπλέον 50.000 θέσεις εργασίας μέσα από 16 προγράμματα του ΟΑΕΔ. Ο Πρωθυπουργός, μάλιστα, τόνισε ότι σκοπός των κινήσεων είναι η ενίσχυση της εργασίας και η αντιμετώπιση των παθογενειών που υπάρχουν στον εργασιακό τομέα. Παρόλα αυτά, σημαντικό είναι να τονίσουμε πως οι προσωρινές λύσεις, αν και δίνουν μια ανάσα στον εργασιακό τομέα και δη στον δημόσιο εργασιακό τομέα, δε λύνουν το χρόνιο πρόβλημα της αυξανόμενης ανεργίας στη χώρα μας.
Συνεπώς, ως χώρα πρέπει να πιάσουμε το νήμα της εργασίας από την αρχή, να θέσουμε έναν σαφή προσανατολισμό και μια ξεκάθαρη πολιτική στον εργασιακό τομέα. Ίσως η Κυβέρνηση Μητσοτάκη θα έπρεπε εξαρχής να ξεκαθαρίσει πως θα πρέπει να λειτουργεί ο δημόσιος τομέας και ποια θα πρέπει να είναι τα βασικά χαρακτηριστικά των εργαζόμενων. Αυτό γιατί στις νέες συνθήκες που περιήλθε η χώρα μας από την πανδημία η αναποτελεσματικότητα των εργαζόμενων στην τηλεργασία ήταν μεγάλη. Ακόμη, θα πρέπει να αυξηθούν οι θέσεις εργασίας, ιδίως σε φορείς που έχουν άμεση επαφή και σχέση με τον άνθρωπο, ώστε η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα να είναι άμεση.
Συμπερασματικά, οι εξαγγελίες της Κυβέρνησης θα θεωρηθούν σοβαρές όταν θα αποτελέσουν τομή στο εργασιακό σύστημα, θα ανοίξουν πραγματικές θέσεις εργασίας και όχι προσωρινές λύσεις για τους εργαζόμενους. Ακόμη, σοβαρές θα θεωρηθούν οι εξαγγελίες της εκάστοτε κυβέρνησης όταν οι συνθήκες της χώρας επιτρέψουν μια σαφή ανανέωση του εργασιακού συστήματος και ληφθούν πραγματικά υπόψη οι ικανότητες των υποψηφίων στις θέσεις εργασίας.
