Της Νεφέλης Τσιλοπούλου,
Χρειάστηκε δώδεκα μέρες για να ξεπεράσει το 1 δις και συγκεκριμένα τα 1,05 δις δολάρια. Αν την είδες και έχεις συμβάλει σε αυτό το ποσό, μπράβο, μπορείς να συνεχίσεις την ανάγνωση. Αν όχι, τότε υπάρχουν δύο σενάρια: α) Η ταινία σού είναι ακραία αδιάφορη, οπότε δεν σε επηρεάζουν τα spoils, β) δεν την είδες – ενώ ήθελες, άρα σε επηρεάζουν τα spoils. Αν β), τότε συνιστάται πρώτα η παρακολούθηση και μετά η ανάγνωση του άρθρου. Αν α), μπορείς κι εσύ να συνεχίσεις την ανάγνωση.
Η τελευταία δημιουργία της Marvel έκανε απόλυτα αισθητή την παρουσία της ήδη από το πρώτο Σαββατοκύριακο κυκλοφορίας της, σημειώνοντας έσοδα ρεκόρ για το BOX Office που ξεπέρασαν τα 600 εκ. δολάρια. Βρισκόμαστε σχεδόν ένα μήνα μετά την επίσημη κυκλοφορία της ταινίας του τρίτου Spider-man, ο οποίος έχει κατακλύσει τον πλανήτη. Μπορεί σε γενικές γραμμές να θεωρείται σχεδόν δεδομένη η εισπρακτική επιτυχία ταινιών με το συγκεκριμένο περιεχόμενο, όμως, αυτό δεν είναι συνακόλουθο με την ουσιαστική επιτυχία της ταινίας. Η κληρονομιά των super heroes στον πλανήτη και ειδικά στην κινηματογραφική πραγματικότητα είναι τεράστια και συγχρόνως απαιτητική.
Ας πάμε λίγο πίσω, όταν ξεκίνησαν να εμφανίζονται «Οι Εκδικητές» (2012) και να χτίζει ο καθένας τη δική του προσωπικότητα και ιστορία μέσα από τις ταινίες του. Τους είδαμε να ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια μας, να ερωτεύονται, αλλά και να πληγώνονται υπενθυμίζοντάς μας συνεχώς την ανθρώπινη πλευρά τους. Έκτοτε, ολόκληρη η διεθνής κοινότητα περίμενε τη στιγμή που θα τους δει ενωμένους σε μία ταινία να πολεμάνε μαζί το κακό. Και έτσι και έγινε. Αφού μας μεγάλωσαν και μας ανάθρεψαν με την πεποίθηση ότι το καλό πάντα νικάει, συγκεντρώθηκε σύσσωμη η αφρόκρεμα των ηθοποιών – super ηρώων, γύρισαν το “End Game” και έδωσαν σε εμάς μία Χρυσή Ταινία να καυχιόμαστε στους μικρότερους πως «Την είδαμε στο cinema». Ήρθε το κακό στη Γη, πήγε να μας καταστρέψει, αλλά ο Robert Dawney Junior έδωσε ρέστα υποκριτικής δεινότητας και μας έσωσε με μία σκήνη που θα μείνει στην ιστορία των ταινιών με Super Ήρωες – αλλά και του κινηματογράφου γενικότερα.
Φτάνοντας στο παρόν, έρχεται ο γλυκύτατος Tom Holland να δώσει σάρκα και οστά στον θρύλο του Spider-Man. Η πρόκληση σίγουρα μεγάλη, καθώς έχει προηγηθεί ένας εξαιρετικός Tobey Maguire (2002, 2004, 2007) που έπλασε τον χαρακτήρα του Peter Parker και άφησε το ανεξίτηλο αποτύπωμα του, αλλά και ο Andrew Garfield (2012-2014) που μας έκανε χίλια κομμάτια με την Gwen.
Με μία εμφάνιση έκπληξη στο “End Game” εισάγεται η φρέσκια κινηματογραφική απόπειρα του Spider-Man που μας έδωσε μέχρι στιγμής τρεις ταινίες (2017,2019,2021). Γιατί, όμως, η τελευταία κάνει την διαφορά; Διότι για πρώτη φορά βλέπουμε σε ταινία, που πυρήνα της έχει την σύγκρουση, να ακολουθείται μία άλλη οδός πέρα από αυτή της μάχης. Σίγουρα οι επικές σκηνές που βλέπουμε με την βοήθεια της προηγμένης τεχνολογίας εφέ, αλλά και τον εξελικτικό βαθμό τεχνογνωσίας των ημερών μας (άνθρωποι τα φτιάχνουν και αυτά), είναι ένας αρκετά καλός λόγος για να επιλέξεις μία τέτοια προβολή. Έτσι μας έμαθαν άλλωστε, ότι το καλό πολεμάει και νικάει το κακό.
Ξημερώνει 2021 ξυπνάς μία μέρα και πας να δεις την καινούργια ταινία του Spider-Man που την περίμενες πως και πως. Κάθεσαι αναπαυτικά, φοράς τα γυαλιά σου αν είσαι στραβός και τρως τα γνωστά αγαπημένα σνακ. Η ταινία προχωράει με το σενάριο σίγουρα να έχει παρουσιάσει βελτίωση από την δεύτερη ταινία, η οποία είχε κατηγορηθεί ευρέως από κοινό και κριτικούς. Πολύ περισσότερο, μία μεγάλη παραδοχή είναι ότι το σενάριο στο “No Way Home” είναι σπουδαίο και ρηξικέλευθο. Τα εύσημα ανήκουν στον Chris McKenna και τον Erik Sommers, οι οποίοι πέρα από το ότι κατάφεραν να φέρουν και τους τρεις Spider-Man στην ίδια οθόνη, το έκαναν για έναν σπουδαίο λόγο. Για να θεραπεύσουν τους κακούς. Σ’ αυτή τη μεταφορά του κεντρικού χαρακτήρα, βλέπουμε μία άκρως ανθρώπινη πλευρά, η οποία βρίσκεται αρκετά μακριά από την μανιακή εξόντωση.
Το να επιλέγεις να «θεραπεύσεις» κάποιον, ενώ έχεις τη δυνατότητα να τον αφανίσεις ή να τον εξορίσεις στο υπερπέραν, είναι αρετή μόνο ενός γνήσιου ήρωα. Πόσο μάλλον, όταν αυτός απευθύνεται σε ένα κοινό εκατομμυρίων με ηλικιακό εύρος. Μέσα από αυτά τα ερεθίσματα δημιουργούνται συνειδήσεις στις νοσηρές κοινωνίες που ζούμε, έτσι αυτές οι μικρές προσθήκες δημιουργούν ρωγμές φωτός. Όταν το φαινομενικά κακό, το ελλαττωματικό, αποφασίζεις να το κατανοήσεις, να το θεραπεύσεις έστω και στη συνείδησή σου, τότε επέρχεται και η ουσιαστική καλοσύνη.
Ο Peter Parker είναι ένας ευφυής χαρακτήρας και όταν έχεις τρεις από αυτούς, το αποτέλεσμα σίγουρα είναι εξαιρετικό. Η συνύπαρξή τους δημιουργεί μία γλυκιά μελαγχολία, αλλά και μία επιβεβαίωση πως υπάρχει εξέλιξη και πειραματισμός. Η Marvel ξεπέρασε τον εαυτό της και έδωσε στο κοινό κάτι αντάξιο των απαιτήσεών του. Σίγουρα οι προσδοκίες αυξήθηκαν και όλα δείχνουν πως ο Holland ήρθε για να μείνει. Το 2021, στο τέλος έστω και κινηματογραφικά μάς φέρθηκε ωραία, εμείς το ευχαριστούμε και αναμένουμε για τα επόμενα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Raimi Spider-Man Trilogy, spiderman-films.fandom.com, διαθέσιμο εδώ.
