Του Τάσου Γρηγοριάδη,
1556: Ο πιο πολύνεκρος σεισμός όλων των εποχών, ταρακουνάει την επαρχία Shaanxi (Σαανσί), στα βόρεια της Κίνας. Ο εγκέλαδος εκτιμάται περίπου στα 8 με 8,3 ρίχτερ και διήρκησε μόλις λίγα δευτερόλεπτα, που ήταν όμως αρκετά για να επιφέρουν τον όλεθρο. Το επίκεντρο της σεισμικής δόνησης και των μετασεισμών της, εντοπιζόταν στην κοιλάδα του ποταμού Wei, κοντά στις πόλεις Huaxian, Weinan και Huayin. Οι περιοχές ήσαν αρκετά πυκνοκατοικημένες και σε συνδυασμό με τα παρωχημένα υλικά κατασκευής των κτηρίων, δημιουργήσαν ένα εξαιρετικά «εκρηκτικό κοκτέιλ». Αναφέρεται πως ούτε ένα κτίσμα δεν επιβίωσε στην πόλη Huaxian και αντιστοίχως ο πληθυσμός της μειώθηκε κατά 50%. Επιπρόσθετα, έρευνες υποδεικνύουν πως ο σεισμός ισοπέδωσε ολόκληρα βουνά, εξέτρεψε τη ροή ποταμών, δημιούργησε χαράδρες μέχρι και 20 μέτρων, ενώ προκάλεσε εκτενείς πλημμύρες, όπως και πυρκαγιές που κράτησαν για πολλές ημέρες. Οι συνέπειές του εξαπλώθηκαν και σε πολλές γειτονικές επαρχίες, διασπείροντας και εκεί το γενικευμένο χάος. Μετέπειτα, οι επιζώντες άρχισαν να κατασκευάζουν οικίες χρησιμοποιώντας ελαφρύτερα-«αντισεισμικά» υλικά, όπως μπαμπού ή ξυλεία, σε αντίθεση με τη διαδεδομένη πέτρα. Άλλοι εκμεταλλεύτηκαν τον ασβεστούχο πηλό (κιτρινόχωμα) της περιοχής και χάραξαν τις κατοικίες τους, μέσα στο έδαφος. Αυτά τα τεχνητά σπήλαια έμειναν γνωστά στην ιστορία με την ονομασία “Yaodong”. Εν κατακλείδι, οι υπολογισμοί κατά προσέγγιση τοποθετούν τους νεκρούς στους 830.000, ενώ ακόμη εκατομμύρια πολιτών τραυματίστηκαν ή παρέμειναν άστεγοι.
1870: Τελείται η «Σφαγή Marias», από τον στρατό των Η.Π.Α. με θύματα ανυποψίαστους ιθαγενείς Blackfeet. Μια αψιμαχία ενός κτηματία και ενός Ινδιάνου, ονόματι Owl Child, οδήγησε στον θάνατο του πρώτου. Οι κάτοικοι της Μοντάνα εξοργισμένοι και συνάμα φοβισμένοι, ζητούσαν εκδίκηση. Συνεπώς, δόθηκε εντολή στον ταγματάρχη του κοντινού οχυρού, Eugene Baker, να καταδιώξει τον Owl Child. Ξεκινώντας με πολικές θερμοκρασίες, οι Αμερικανοί κατευθύνθηκαν βόρεια, προς αναζήτηση των υπαίτιων. Το πρωινό της 23ης Ιανουαρίου του 1870, έχοντας εντοπίσει έναν καταυλισμό στις όχθες του ποταμού “Marias”, οι Αμερικανοί ετοιμάστηκαν για έφοδο. Εντούτοις, ο ανιχνευτής Joe Kipp, αντελήφθη πως τα τοτέμ και τα χρωματιστά σχέδια στις σκηνές ανήκαν, σε μια ειρηνική μερίδα ιθαγενών Blackfeet. Ο ίδιος, άμεσα προσέγγισε τον -γνωστό μέθυσο- Baker και τον προέτρεψε να ανακαλέσει την επίθεση. Ο Baker τον απείλησε με πυροβολισμό, εφόσον ενημέρωνε τους Ινδιάνους. Επιπλέον, πρόσθεσε πως δεν είχε διαφορά τι μερίδα της φυλής είναι, μόνο το ότι ήταν ιθαγενείς, οπότε και έδωσε το έναυσμα για την επίθεση. Κάπως έτσι, ξεκίνησαν εκτενείς θηριωδίες, για τις οποίες κανένας εκ των ενόχων δεν λογοδότησε ουδέποτε. Στο μακελειό, φονεύθηκαν 37 άντρες και ακόμη 140 γυναικόπαιδα της ανυπεράσπιστης φυλής. Οι σκηνές τους παραδόθηκαν στις φλόγες, όπως και οι πολύτιμες για τον χειμώνα προμήθειες που διέθεταν. Καταληκτικά, θεωρείται μια από τις πιο αποτρόπαιες σφαγές που έχουν διαπράξει οι αμερικανικές δυνάμεις, κατά αθώων και άοπλων ιθαγενών.
1912: Υπογράφεται η πρώτη διεθνής σύμβαση, για τον έλεγχο των ναρκωτικών, η Διεθνής Σύμβαση Οπίου της Χάγης. Γενικότερα, από τότε η εμπορία οπίου και άλλων ουσιών, δεχόταν δριμύτατες κριτικές παγκοσμίως. Αποτέλεσμα της διεθνούς πιέσεως, κατέστη η υπογραφή της Διεθνούς Σύμβασης Οπίου την 23η Ιανουαρίου του 1912 στη Χάγη, από αντιπροσώπους 12 χωρών. Επιπλέον, στη Σύμβαση αναφερόταν πως: «Τα συμβαλλόμενα μέρη θα πρέπει να καταβάλλουν τις καλύτερες προσπάθειές τους για να ελέγξουν [-], όλους όσοι: κατασκευάζουν, εισάγουν, πουλούν, διανέμουν και εξάγουν όπιο, μορφίνη και τα παράγωγά τους, όπως και όλες τις εγκαταστάσεις τους [-]». Κατόπιν, η σύμβαση επισυνάφθηκε στη Συνθήκη των Βερσαλλιών το 1919 και συνεπώς έλαβε ευρύτερη αναγνώριση. Μέχρι το 1949, τα συμβαλλόμενα μέρη είχαν εκτοξευθεί στα 67. Η Σύμβαση αποτελούνταν από 6 κεφάλαια και 25 άρθρα, ενώ περιείχε ακόμη 2 νεότερες ουσίες που θεωρήθηκαν προβληματικές: την κοκαΐνη και την ηρωίνη. Οι προαναφερθείσες ουσίες είχαν αναπτυχθεί για ιατρικούς λόγους, παρόλα αυτά χρησιμοποιούνταν ευρέως για ψυχαγωγία, κάτι που προξενούσε πολλά προβλήματα. Παράλληλα, στον τομέα αυτόν παρατηρήθηκε αισχροκέρδεια, διαφυγόντα κέρδη και παράνομη διακίνηση, προβλήματα που βασανίζουν τα κράτη μέχρι σήμερα. Συμπερασματικά, σαφώς η εν λόγω σύμβαση δεν ήταν αρκετή για την καταπολέμηση της μάστιγας των ναρκωτικών παγκοσμίως, αλλά αποτέλεσε το έναυσμα για την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας και της λήψης δράσης κατά των καταστρεπτικών αυτών ουσιών.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Shaanxi province earthquake of 1556, Britannica, διαθέσιμο εδώ
- Deadliest earthquake in history rocks China, History.com, διαθέσιμο εδώ
- History’s Deadliest Earthquake in Shaanxi 1556, Leveled Mountains and Reversed Rivers, History Collection, διαθέσιμο εδώ
- Soldiers massacre sleeping camp of Native Americans, History.com, διαθέσιμο εδώ
- The Marias Massacre of Montana, Legends of America, διαθέσιμο εδώ
- The 1912 Hague International Opium Convention, United Nations, διαθέσιμο εδώ
- International Opium Convention, Wikipedia, διαθέσιμο εδώ
