Της Μαρίας Κόλλια,
Μέσα στον καταιγισμό εξελίξεων που λαμβάνουν χώρα τη δεδομένη χρονική στιγμή στη Γαλλία, ενόψει και των επερχόμενων προεδρικών εκλογών τον Απρίλιο, η ανακοίνωση μιας ακόμη υποψηφιότητας ήρθε να ταράξει τα νερά της πολιτικής γαλλικής σκηνής: αυτή της Christiane Taubira. Ποια είναι, όμως, η εν λόγω κυρία και για ποιον λόγο η ανακοίνωση της υποψηφιότητάς της δημιούργησε εντυπώσεις στο εσωτερικό της σημαντικής ευρωπαϊκής αυτής χώρας;
Η Christiane Taubira, γεννηθείσα το 1952 στη γαλλική Γουιάνα, μια υπερπόντια περιοχή της Γαλλίας που βρίσκεται στη Νότια Αμερική, ανήκει σε πολυμελή αφενός, καθόσον αποτελούνταν από 11 παιδιά συνολικά, αλλά και μονογονεϊκή οικογένεια, εφόσον υπήρχε μόνο η φιγούρα της ανύπαντρης μητέρας ως γονιού. Όπως χαρακτηριστικά έχει δηλώσει και η ίδια: «Γεννήθηκα μαύρη, γυναίκα και αρκετά φτωχή…Τι αρχή στη ζωή! Υπερβολικά πολλές προκλήσεις τις οποίες έπρεπε να αντιμετωπίσω». Όλες οι παραπάνω δυσχέρειες με τις οποίες ήρθε αντιμέτωπη, την κατέστησαν μια μαχήτρια της ζωής και παράλληλα, μια πολύ καλή υποψήφιο για το αριστερό φάσμα της πολιτικής. Έτσι, αρχικά, εξελέγη στην Εθνοσυνέλευση της χώρας καταγωγής της, Γουιάνα, ως το μοναδικό μέλος του πολιτικού κόμματος Walwari, ένα αριστερό κίνημα που διατηρεί άρρηκτους δεσμούς με το αντίστοιχο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Στη συνέχεια, υπηρέτησε στο Ευρωκοινοβούλιο κατά τη χρονική περίοδο 1994-1999, και έπειτα η καριέρα της φαίνεται να επικεντρώθηκε στα εσωτερικά πράγματα της χώρας της.
Συγκεκριμένα, ανελίχθηκε κοινωνικά και επαγγελματικά, κατορθώνοντας να γίνει Υπουργός Δικαιοσύνης της Γαλλίας υπό την Προεδρία του Francois Hollande από το 2012 εώς το 2016. Στην καίρια αυτή θέση που ανέλαβε, έφερε πρωτοποριακές, για την εποχή, ρυθμίσεις στο προσκήνιο, όπως επί παραδείγματι για τον γάμο μεταξύ ομόφυλων, καθιερώνοντας παράλληλα και νομοθεσία για άλλα φλέγοντα και μείζονος σημασίας ζητήματα, δηλαδή κατά της σκλαβιάς καθώς και των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Για όλα τα παραπάνω και συνδυαστικά με το γεγονός οτι διακρίνεται από σπάνια, δυσεύρετα χαρακτηριστικά, όπως η ευθύτητα, το πείσμα και το αγωνιστικό της πνεύμα, είναι προφανές πως χαίρει του σεβασμού της Αριστεράς της Γαλλίας.
Με αυτόν τον τρόπο, η ανακοίνωση της συμμετοχής της στις γαλλικές εκλογές αναζωπύρωσε τις ελπίδες της Αριστεράς για μια ενδεχόμενη νίκη. Η Christiane Taubira ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της σε μια συγκέντρωση που οργάνωσε στη Λυών, όπου πλήθος υποστηρικτών της καθώς και αρκετοί δημοσιογράφοι παρευρίσκονταν, αναφέροντας, μεταξύ άλλων, πως θέλει να δώσει τον δικό της αγώνα, να συνδράμει με οποιονδήποτε τρόπο μπορεί στον αγώνα κατά της ρητορικής μίσους και της αποθάρρυνσης. Με άλλα λόγια, έκανε εμμέσως πλην σαφώς μια νύξη –ή και επίθεση, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί– στον επίσης υποψήφιο Eric Zemmour, που τάσσεται βέβαια στο απέναντι πολιτικό και κομματικό φάσμα, αυτό της Ακροδεξιάς, και έχει κατηγορηθεί πολλάκις ότι διακατέχεται από ρατσιστικές αντιλήψεις και χρησιμοποιεί ρητορική μίσους.
Παρόλα αυτά, τα νέα μοιάζουν να μην είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρα για την Christiane Taubira, εφόσον παρατηρείται πως η Αριστερά στη Γαλλία τη δεδομένη στιγμή δεν έχει μεγάλες πιθανότητες για νίκη. Αντιθέτως, ως οι κύριοι ανταγωνιστές του τωρινού Προέδρου Emmanuel Macron στην κούρσα των γαλλικών εκλογών είναι υποψήφιοι που ανήκουν κατά κύριο λόγο στη Δεξιά, όπως η Marine Le Pen, η Valerie Pecresse και ο προαναφερθείς Eric Zemmour, μετατοπίζοντας, με αυτόν τον τρόπο, τα κριτήρια των ψηφοφόρων προς αναζήτηση πιο παραδοσιακών αξιών. Θα φανεί σε λίγους μήνες πώς θα διαμορφωθεί η πολιτική κατάσταση της Γαλλίας, σε μια εκλογική αναμέτρηση με απρόβλεπτα αποτελέσματα.
ENΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- The end of the French left, Politico, διαθέσιμο εδώ
- France’s Christiane Taubira backs leftwing primary, enters race, Politico, διαθέσιμο εδώ
