Της Ειρήνης Λάττα,
Στα ελληνικά «επιθυμίες στο…παρά πέντε», στα αγγλικά “the bucket list”, όπως εκείνη η λίστα με όλα τα extreme και μη πράγματα που θέλεις να κάνεις, πριν αποχαιρετήσεις τον όμορφο αυτό κόσμο. Η λίστα αυτή ήταν και ο κεντρικός πυλώνας της φιλίας των δύο πρωταγωνιστών, Έντουαρντ (Jack Nicholson) και Κάρτερ (Morgan Freeman), της φιλίας εκείνης που γεννιέται στην αρχή της ταινίας, με λίγο απρόσμενο τρόπο.
Η συγκεκριμένη ταινία, σε σκηνοθεσία του Rob Reiner, ξεκινά με τους δύο πρωταγωνιστές σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου. Αυτό και μόνο μπορεί να πει πολλά για τη συνέχεια. Πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους, με τον πρώτο να παρουσιάζεται ως ένας καλλιεργημένος πλούσιος μοναχικός τύπος, με τέσσερα διαζύγια και ιδιαίτερη αγάπη στον καφέ kopi luwak, και τον δεύτερο σαν έναν ταλαντούχο ιστορικό, ο οποίος, όμως, δεν πραγματοποίησε το όνειρό του να γίνει καθηγητής, καθώς αφοσιώθηκε στην οικογένειά του. Κι όμως, αυτοί οι δύο έχουν ένα κοινό στοιχείο. Έχουν διαγνωστεί με προχωρημένο στάδιο καρκίνου του πνεύμονα.
Όσο βρίσκονται στο νοσοκομείο, προσπαθούν να γνωριστούν και να βρουν κάποιο ακόμα κοινό στοιχείο, πέρα από την ασθένειά τους. Σε αυτό το σημείο, ο Κάρτερ, μαθαίνοντας πως του απομένει λιγότερο από ένας χρόνος ζωής, αρχίζει να γράφει μια λίστα από τα πράγματα που θέλει να έχει κάνει μέχρι να περάσει το διάστημα αυτό. Ο Έντουαρντ το μαθαίνει το επόμενο πρωί, και τον παροτρύνει να την κάνει πραγματικότητα, προσθέτοντας και δικές του ιδέες, αλλά και προσφέροντας όσα χρήματα χρειάζονται. Παρά τη διαφωνία της συζύγου του Κάρτερ, ο ίδιος συμφωνεί, και κάπως έτσι ξεκινάει το ταξίδι ζωής για τους δύο άνδρες. Πτώση με αλεξίπτωτο, βόλτα με ακριβά αμάξια (vintage Shelby mustang και dodge challenger) γύρω απ’ την Καλιφόρνια, ταξίδι πάνω από τον Βόρειο Πόλο, την Ινδία και την Κίνα, σαφάρι λιονταριών (με “in the jungle, the mighty jungle” να παίζει στο background) και επίσκεψη στο βουνό Έβερεστ ήταν μερικά από όσα είχαν γράψει στη λίστα τους και έγιναν πραγματικότητα. Βρέθηκαν ακόμα και στην κορυφή της μεγάλης πυραμίδας της Γκίζας, όπου και άνοιξαν την καρδιά τους ο ένας στον άλλον.
Ο Κάρτερ, λέγοντας πως αισθάνεται λιγότερο ερωτευμένος με τη γυναίκα του και πως καμιά φορά λυπάται για το μονοπάτι που διάλεξε, και ο Έντουαρντ αποκαλύπτοντας το πόσο βαθιά έχει πληγωθεί από τη συμπεριφορά της κόρης του, η οποία τον αποξένωσε, αφού εκείνος έδιωξε τον σύζυγό της και έδωσε τέλος στην κακοποιητική τους σχέση. Λίγο αργότερα και ενώ οι δύο πρωταγωνιστές βρίσκονταν στο Χονγκ Κονγκ, ο δεύτερος, προσέλαβε μία πόρνη για τον πρώτο, ο οποίος δεν είχε βρεθεί με άλλη γυναίκα, παρά μόνο με τη σύντροφό του. Ο Κάρτερ αμέσως αρνήθηκε και επέμεινε να σταματήσουν τη λίστα και να γυρίσουν σπίτι. Κατά τη διάρκεια της επιστροφής, ο Κάρτερ προσπάθησε να φέρει τον Έντουαρντ σε επαφή με την κόρη του, κάτι που ο ίδιος θεώρησε καταπάτηση της εμπιστοσύνης του και θυμωμένος ξέσπασε στην πολυτελή του σουίτα. Ο δε Κάρτερ, γύρισε κοντά στην οικογένειά του, που αμέσως τον αγκάλιασε, και προσπάθησε να δεθεί ακόμα περισσότερο με τη γυναίκα του, χωρίς όμως να μπορέσει, αφού σχεδόν αμέσως μετά τον ερχομό του, κατέρρευσε και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου και διαπιστώθηκε πως ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί και στην περιοχή του εγκεφάλου του. Μόλις το έμαθε ο Έντουαρντ, τον επισκέφθηκε με σκοπό τη συμφιλίωσή τους. Ο Κάρτερ, όμως, με το απίστευτο χιούμορ που διέθετε, δεν αναλώθηκε σε συζητήσεις. Πληροφόρησε μόνο τον φίλο του για το πώς φτιάχνεται εκείνος ο καφές kopi luwak που του άρεσε πολύ να πίνει. Δεν έχετε ακούσει ότι ένας από τους πιο γευστικούς καφέδες προέρχεται από τα περιττώματα γάτας; Ε αυτός είναι!
Κάπως έτσι, λίγο πριν πεθάνει, ο Κάρτερ έσβησε από τη λίστα το «να γελάσω μέχρι δακρύων» και ανέθεσε στον Έντουαρντ να τελειώσει τη λίστα γι’ αυτόν. Επόμενό του βήμα, και αφού έχασε τον αγαπημένο του φίλο, ο τελευταίος πήγε να συναντήσει την κόρη του, αλλά και την εγγονή του, που δεν ήξερε πως είχε. Με αυτόν τον τρόπο, έσβησε από τη λίστα και το «να φιλήσω το ομορφότερο κορίτσι του κόσμου». Αμέσως μετά, είχε την τιμή να μιλήσει στην κηδεία του αγαπημένου του φίλου, Κάρτερ. Ήταν η ευκαιρία του να εξομολογηθεί στους παρευρισκόμενους πως οι τελευταίοι μήνες εκείνου, ήταν οι καλύτεροι και οι ομορφότεροι του ίδιου, καθώς τον βοήθησε να αγαπήσει και να βρει τη χαρά στη ζωή του, σώζοντάς τον, ανεξάρτητα από τα μέρη που επισκέφθηκαν, σβήνοντας από τη λίστα τους το «να βοηθήσω έναν τελείως άγνωστο άνθρωπο», αφού ο Κάρτερ κατόρθωσε μέχρι και αυτό, χωρίς να το έχει καταλάβει. Ακόμη, πρόσθεσε πως ελπίζει όταν έρθει η σειρά του να φύγει από αυτόν τον κόσμο, ο Κάρτερ να είναι εκεί και να εγγυηθεί για την ψυχή του, δείχνοντάς του τον δρόμο για την επόμενη!
Το έργο τελειώνει με τον βοηθό του Έντουαρντ να τοποθετεί τις στάχτες του αφεντικού του μέσα σε ένα κουτί καφέ, δίπλα από αυτές του αγαπημένου του φίλου, Κάρτερ, στην κορυφή των Ιμαλαΐων. Αφού έσβησε από τη λίστα το «να είναι μάρτυρας σε κάτι πραγματικά μεγαλειώδες», έβαλε τη λίστα ανάμεσα στους δύο φίλους.
Πρόκειται για μία από τις προσωπικά αγαπημένες μου ταινίες, αν όχι η αγαπημένη. Με πολύ απλό τρόπο, και μέσω δύο εξαιρετικά ταλαντούχων ηθοποιών, η ταινία καταφέρνει να συγκινήσει όλους τους θεατές, κάνοντας κατανοητό πως τελικά το μόνο που μετράει σε αυτή τη ζωή είναι η αγάπη που δίνεις στους υπόλοιπους ανθρώπους, αλλά και σε ό,τι κάνεις, μέσα από τα πιο απλά πράγματα της καθημερινής ζωής, και ταυτόχρονα τα πιο όμορφα. Εκεί πάντα βρίσκεται το νόημα και η ουσία, αλλά και η πραγματική χαρά!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- The Bucket List (2007), imdb.com, διαθέσιμο εδώ.
