Του Ιωάννη Φίλιου,
Ο ερχομός του νέου έτους σηματοδοτεί την αλλαγή προεδρίας στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι πλέον η Γαλλία, εκείνη η οποία λαμβάνει τη σκυτάλη της προεδρίας από τη Σλοβενία και θα επιδιώξει να εναρμονίσει τη δική της ατζέντα με τις εθνικές και πολιτικές συνιστώσες των λοιπών κρατών-μελών. Οι προτεραιότητες της Γαλλικής προεδρίας, η θητεία της οποίας θα είναι εξάμηνη, αντικατοπτρίζονται στο σύνθημα «Ανάκαμψη, Ισχύς και Αίσθημα του ανήκειν». Με αφορμή το εν λόγω γεγονός, κρίθηκε ορθό να υψωθεί η σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Αψίδα του Θριάμβου.
Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία έγινε αποδέκτης σφοδρών αντιδράσεων από την πλειονότητα των πολιτικών αρχηγών, με πρωτοστάτισσα τη Marine Le Pen, ηγέτιδα του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου (Front National). Με τις Γαλλικές προεδρικές εκλογές να επίκεινται, η πυροδότηση του πολιτικού κλίματος ήταν ένα λογικό επακόλουθο. Το έρεισμα για τη διάχυση της έντασης αποτέλεσε αυτή η κίνηση της Γαλλικής κυβέρνησης, υπό τον κατεξοχήν φιλοευρωπαίο ηγέτη Emmanuel Macron, να υψώσει μονομερώς τη σημαία της Ένωσης στο κέντρο του Παρισιού, σε ένα σημείο ιστορικό που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον της Γαλλικής ιστορίας και δημοκρατίας. Η Marine Le Pen, η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα είναι η βασική αντίπαλος του Macron στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, υποστήριξε πως «η απουσία της Γαλλικής σημαίας συνιστά επίθεση στην ταυτότητα του έθνους, γιατί το μνημείο αυτό αποτελεί φόρο τιμής για τις στρατιωτικές νίκες της Γαλλίας και στεγάζει το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη». Παρά το γεγονός ότι οι πεποιθήσεις του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου έχουν αμβλυνθεί με το πέρασμα των ετών, όσον αφορά τις κοινωνικές και πολιτισμικές του θέσεις, οι ευρωσκεπτικιστικές ροπές του κόμματος αποτυπώνονται αβίαστα όταν θεωρείται πως απεμπολείται η εθνική κυριαρχία και ταυτότητα εξαιτίας της ευρωπαϊκής συμμετοχής.
Προς επίρρωση των παραπάνω αντιδράσεων, ακόμα και η μετριοπαθής υποψήφιος του Συντηρητικού κόμματος, Valérie Pécresse, υποστήριξε πως η συγκεκριμένη κίνηση συνιστά «διάτρηση της εθνικής ταυτότητας». Παρά τα φιλοευρωπαϊκά αισθήματα του Προέδρου Macron και σημαντικής μερίδας ψηφοφόρων του, στη Γαλλία παρατηρείται ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ευρωσκεπτικισμού, ενώ ταυτόχρονα η φιλοευρωπαϊκή δεξαμενή υφίσταται άμβλυνση.
Με βάση τα όσα προκύπτουν από τα παραπάνω, η ενεργότερη εμπλοκή της Γαλλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η ένθερμη υποστήριξη του ευρωπαϊκού εγχειρήματος θα αποτελέσει μια επιπλέον διαιρετική τομή ανάμεσα στους φιλοευρωπαϊστές και τους ευρωσκεπτικιστές. Η παρούσα αντιπαράθεση αποτελεί το προοίμιο των συνεχόμενων και ποικιλόμορφων διενέξεων της προεκλογικής περιόδου μεταξύ των διαφορετικών πολιτικών και κομματικών ομαδοποιήσεων. Από τις διαφωνίες για την περαιτέρω εμπλοκή και αξιοποίηση της Ένωσης ως ένας πυλώνας σταθερότητας και αλληλεγγύης ανάμεσα στους ευρωπαϊκούς λαούς μέχρι την οικονομία και το σεβασμό της θρησκευτικής και εθνικής ποικιλομορφίας των μειονοτήτων στο εσωτερικό της χώρας, η μάχη για την προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας θα εντείνεται όσο προχωρούμε προς την Άνοιξη.
Ποιος θα επικρατήσει, και με ποιο αφήγημα; Ο φιλοευρωπαϊσμός και ο κοινωνικός φιλελευθερισμός του Macron, ή ο εθνικοσοβινισμός και ο ευρωσκεπτικισμός της Le Pen; Η σημασία του αποτελέσματος καθοριστική, τόσο για το μέλλον της Γαλλίας, όσο και για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια πιθανή νίκη για της Le Pen θα αποτελέσει ισχυρό πλήγμα στον ήδη αμβλυνόμενο φιλοευρωπαϊσμό εντός της χώρας, διαταράσσοντας ακόμα και το μέλλον της Γαλλίας στην Ένωση, κάτι τέτοιο μόνο παράπλευρη απώλεια δε θα αποτελεί για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, που έχει βρεθεί αντιμέτωπο με πληθώρα κρίσεων τα τελευταία χρόνια.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- EU flag is collateral damage as French presidential campaign heats up, Politico.eu, διαθέσιμο εδώ
