Της Νικολέττας Κάρλου,
Το 1997, ο Βρετανός σκηνοθέτης Michael Newell, γνωστός για την ταινία “Four Weddings And A Funeral”, σκηνοθετεί το “Donnie Brasco”, μία ταινία που απεικονίζει την αποστολή που ανατέθηκε στον πράκτορα του FBI, Joseph Pistone. Η συγκεκριμένη αποστολή γίνεται ευρέως γνωστή το 1988 με το βιβλίο “Donnie Brasco: My Uncover Life in the Mafia” που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το φιλμ δέκα χρόνια μετά. Η ταινία, λοιπόν, περιγράφει την πραγματική ιστορία ενός πράκτορα που κατόρθωσε να τρυπώσει στα άδυτα του οργανωμένου εγκλήματος και να ανέλθει σε αυτό ως κλέφτης κοσμημάτων.
Ο πράκτορας αυτός, όχι απλά υπήρξε, αλλά μετά το πέρας αυτής της αποστολής έστειλε 200 μέλη της εγκληματικής οργάνωσης στο εδώλιο και τον Lefty, που είχε εγγυηθεί γι’ αυτόν, στο θάνατο. Όταν ο πραγματικός Pistone είδε την ταινία, παραδέχτηκε πως είναι κατά 85% αυθεντική, δηλώνοντας πως «Αποτυπώνει τη μαφία όπως ακριβώς είναι». Η συγκεκριμένη αποστολή θα διαρκούσε μόλις μερικούς μήνες, αλλά τελικά ολοκληρώθηκε μετά από έξι χρόνια. Σε μία συνέντευξή του εξήγησε ότι το FBI δεν είχε πει ούτε στον ίδιο, ούτε στην οικογένειά του πόσο ακριβώς χρόνο θα λείψει. Κάπως έτσι στα τέλη της δεκαετίας του 1970 βρέθηκε δίπλα σε μαφιόζους και γκάγκστερ χωρίς καμία επαφή με την οικογένειά του.
Πρωταγωνιστές αυτής της γκανγκστερικής ταινίας είναι ο Jonnie Depp και ο Al Pacino. Ο Depp υποδύεται τον πράκτορα του FBI, ο οποίος παρουσιάζεται ως κλέφτης διαμαντιών για να διεισδύσει στη μαφία της Νέας Υόρκης με το ψευδώνυμο Donnie Brasco και να γίνει μέλος της οικογένειας Bonano. O Al Pacino μας συστήνεται ως Lefty Ruggiero και είναι ο μαφιόζος που εγγυάται στα αφεντικά του για την αξιοπιστία του νέου μέλους, αγνοώντας την πραγματική ταυτότητά του. Ο Donnie Brasco αρχίζει πλέον να ζει ως τσιράκι της μαφίας, μαζεύοντας ενοχοποιητικά στοιχεία και φορώντας κοριό.
Η ταινία ανοίγει σε μία καφετέρια της Νέας Υόρκης που είναι ένα στέκι για τον όχλο. Ένας νεαρός Donnie μπαίνει και μιλά με ασέβεια σε έναν μεγαλύτερο άντρα, τον Lefty. Ο τελευταίος δεν πιστεύει στα αυτιά του: “Με λες χαζό; Ξέρεις με ποιον μιλάς; Lefty από τη Mulberry Street!” Λες και αυτό σημαίνει κάτι.
Στην πραγματικότητα, όμως, σημαίνει πολλά για τον Donnie Brasco. Κερδίζει σταδιακά την εμπιστοσύνη του Lefty, ο οποίος χρειάζεται πολύ να εμπιστευτεί κάποιον καθώς έχει καρκίνο, ο γιος του είναι τοξικομανής και η μαφία δεν τον οδηγεί πουθενά. Ο Donnie είναι ένα όμορφο παιδί που ακούει και ο Lefty χρειάζεται απεγνωσμένα να είναι μέντορας κάποιου. Σε έναν άλλο κόσμο, θα ήταν ο αγαπημένος δάσκαλος του γυμνασίου.
Κατ’ επέκταση, είναι εύκολο να καταλάβουμε αμέσως γιατί ο Lefty ελκύεται από τον Donnie, αλλά χρειάζεται λίγο περισσότερος χρόνος για να δούμε γιατί ο Donnie αρχίζει να συμπαθεί τον Lefty. Η ταινία αυτή φαίνεται πως στην πραγματικότητα δεν είναι για τη βία ή τη δράση, αλλά για τη φιλία. Γυρισμένη με εξαιρετικά κλασικό τρόπο, χωρίς τεχνάσματα, χωρίς πολλές σκηνές δράσης που πολλαπλασιάζουν τα ειδικά εφέ, αυτή η αξιοσημείωτη ταινία χαρακτηρίζεται από ανθρώπινες σχέσεις μέσα στη μαφία της Νέας Υόρκης. Η πραγματική ιστορία ενός κρυφού πράκτορα, που έφτασε μέχρι το τέρμα για να δει μία ολόκληρη συμμορία πίσω από τις μπάρες.
Η ταινία υπήρξε τεράστια εισπρακτική επιτυχία και απέσπασε πολύ καλές κριτικές. Ήταν υποψήφια για Όσκαρ Καλύτερου σεναρίου στην απονομή Όσκαρ του 1998. Η ιστορία αυτή παίζει σαν σύντροφος του “GoodFellas”, με την ίδια παράδοση, τον ίδιο άγριο κώδικα της Μαφίας, την ίδια εναλλαγή μεταξύ ξαφνικής βίας και περίεργης κωμωδίας.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Donnie Brasco, 1997, movie review, rogerebert.com, διαθέσιμο εδώ.
- Donnie Brasco (1997), IMDb.com, διαθέσιμο εδώ.
