Της Σταυρούλας Παναγάκη,
Πρόσφυγες και μετανάστες τα τελευταία χρόνια βρίσκονται στη χώρα μας καλύπτοντάς την με νέα ήθη-έθιμα, συνήθειες και γλώσσα. Λέξεις όπως πολυπολιτισμός αρχίζουν και παίρνουν νόημα. Έτσι, από εκπαιδευτική πλευρά πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλοι άνθρωποι που θα μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις τους στα παιδιά των προσφύγων και των μεταναστών και θα τα παροτρύνουν να αρχίσουν ή να συνεχίσουν το σχολείο, το οποίο είναι το πιο δυνατό όπλο που μπορεί να διαθέτει κανείς. Οι εκπαιδευτικοί θα επιμορφωθούν ώστε να εξοικειωθούν με ιδιαίτερες μεθόδους διδασκαλίας και να μπορέσουν να προσαρμόσουν στο πρόγραμμά τους και την ιδέα της διαπολιτισμικής μάθησης. Τι σημαίνει, όμως, προσαρμογή του εκπαιδευτικού σε συγκεκριμένες μεθόδους διδασκαλίας;
Για παράδειγμα, ο καθηγητής θα έρθει αντιμέτωπος με μία πολυγλώσσα, θα αναγκαστεί, λοιπόν, να μάθει νέους κώδικες επικοινωνίας γιατί τα μικρά προσφυγόπουλα δε γνωρίζουν την ελληνική. Με τον καιρό, όμως, οι νέοι μαθητές θα μάθουν και την ελληνική και θα αποκομίσουν όλα τα οφέλη της. Παράλληλα, το πρόγραμμα επιμόρφωσης ενός εκπαιδευτικού θα περιλαμβάνει μεθόδους-τεχνικές συνεργασίας του Έλληνα μαθητή με τους αλλοδαπούς. Αυτό θα γίνει μέσω ανάθεσης εργασιών τόσο στους Έλληνες όσο και στους αλλοδαπούς. Πέρα από κάποια πρακτικής φύσεως στοιχεία που θα διευκολύνουν το μάθημα, καλό θα ήταν να γίνει και μια ψυχολογική προσέγγιση όσον αφορά στο θέμα του διαπολιτισμικού σχολείου. Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες χρειάζονται αγάπη και σεβασμό. Ο καθηγητής πρέπει να τους αγκαλιάσει και να τους κάνει να νιώσουν αποδεκτοί.
Το Υπουργείο πρόσφατα δήλωσε ότι θα στηρίξει κάθε προσπάθεια ενίσχυσης του προγράμματος των εκπαιδευτικών για χάρη των παιδιών με προσφυγικό υπόβαθρο. Θέλουμε ένα ανοιχτό σχολείο, ένα συμπεριληπτικό και διαπολιτισμικό σχολείο. Τον 21ο αιώνα τα σχολεία οφείλουν να είναι ανοιχτά και να αγωνίζονται για μία Ελλάδα ειρηνική χωρίς διακρίσεις. Οι βάσεις και τα θεμέλια, άλλωστε, ξεκινούν από το σχολείο για αυτό και ο κάθε Έλληνας σέβεται το διαφορετικό. Η διαφορετικότητα αποτελεί μοναδικότητα, αποτελεί μία αυτοτέλεια.
Ο ρόλος ενός εκπαιδευτικού ήταν και είναι πολύπλευρος. Έχει μεγάλη ευθύνη και είναι το πλέον καταλληλότερο άτομο ώστε να παράγει και να αναπτύξει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που θα συμβάλλουν σε μία ισότιμη και ομαλή κοινωνική ζωή των μαθητών. Διακρίσεις σε βάρος των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων πρέπει να αποφεύγονται γιατί δυσχεραίνουν την καλή σχέση ανθρώπων με διαφορετικές κουλτούρες. Η στρατηγική του καθηγητή πρέπει να είναι πολύ συγκεκριμένη και ουσιαστική για να κεντρίσει το ενδιαφέρον των μαθητών να συνεχίσουν το σχολείο. Συνάμα η ενίσχυση της αυτοπεποίθησης τους και της αυτοεικόνας τους θα έκανε τα μικρά προσφυγόπουλα πιο θερμά στην ιδέα της μη αποκοπής από το σχολείο.
Διαβάζω σημαίνει εξασκώ το μυαλό μου, μαθαίνω και διευρύνω τους πνευματικούς μου ορίζοντες αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον. Αυτό, όμως, το καλύτερο μέλλον εξαρτάται και από τους ίδιους τους ανθρώπους. Πιο ειδικά, εξαρτάται από το αν επιθυμούν να απαλλαγούν από τα στερεότυπα που κουβαλούν και να κάνουν μια νέα αρχή φιλικότερη προς τον συνάνθρωπο. Ίσως κάποιες φορές χρειαστεί να έρθουν στη θέση του άλλου για να κατανοήσουν ορισμένες ιδιαίτερες συνθήκες και περιστάσεις. Μαθαίνουμε, λοιπόν, και εμείς οι πιο μεγάλοι να μεγαλώνουμε παρέα με την έννοια της ενσυναίσθησης, της συναισθηματικής ταύτισης με την ψυχική κατάσταση ενός άλλου ατόμου.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Ενίσχυση του διαπολιτισμικού σχολείου, kathimerini.gr, διαθέσιμο εδώ
