Δέκα συμβουλές για όσους περπατούν στα 20

Της Αγγελικής Τσιμπλοστεφανάκη,

Στο παρακάτω άρθρο δεν μιλούμε με κλισέ και υπονοούμενα, ώστε να μπορείς να βοηθηθείς σε όποιο σενάριο καλείσαι να δράσεις. Η δεκαετία που διανύεις είναι από τις δυσκολότερες, αφού εμπεριέχει την αβεβαιότητα, την αμφισβήτηση, την απογοήτευση, αλλά και τον ενθουσιασμό. Το επιθυμητό αποτέλεσμα όλων των συμβουλών που θα διαβάσεις παρακάτω είναι εκείνες οι μικρές επιτυχίες που θα βελτιώσουν την ψυχή, το σώμα, τις σχέσεις και την επαγγελματική σου ταυτότητα

1. Μη σταματήσεις να αναζητάς την αλήθεια και μην επαναπαύεσαι σε όσα ήδη ξέρεις. Επίσης, μην αφήνεις προλήψεις και προκαταλήψεις που κουβαλάς μαζί σου σαν οικογενειακό κειμήλιο να θολώνουν την κρίση σου και να καταναλώνουν πολύτιμο χρόνο από τη ζωή σου.
2. Γίνε καλός σε ένα πράγμα και άσε το να «δουλέψει» για χάρη σου. Στις σκληρές επαγγελματικές συνθήκες που αντιμετωπίζεις, σίγουρα θα γίνεις «επαγγελματίας-μπαλαντέρ». Βρες μέσα σου αυτό που θα σε σηκώνει το πρωί από το κρεβάτι και γίνε όσο καλύτερος μπορείς. Οι επιτυχημένοι άνθρωποι έγιναν αυτοί που είναι, γιατί ήταν καλοί σε πολύ συγκεκριμένα πράγματα.
3. Σχεδίασε την καθημερινότητα που θέλεις να έχεις. Βάλε μία τάξη στη ζωή σου, αρχής γενομένης από τον χώρο σου. Η καθημερινότητά σου θα είναι εγγυημένα ευκολότερη και πολύ λειτουργικότερη, όταν θα πάψεις να τρέχεις για να βρεις πού βρίσκεται το καθετί. Όταν θα σταματήσεις να ξεχνάς πού έχεις να πας, τι ώρα, με ποιους. Μάθε να είσαι τακτικός, ακόμη κι όταν δεν έχεις χρόνο. Πίεσε τον εαυτό σου να διατηρήσει ένα πρόγραμμα και στη συνέχεια θα ανακαλύψεις ότι σου έγινε συνήθεια. Ακόμη κι όταν δεν θα έχεις τη διάθεση να προσπαθήσεις να συντηρήσεις την προσπάθειά σου, παραδέξου το, δώσε χώρο και χρόνο και θέσε όρια.

   

4. Επί τη ευκαιρία, μάθε να θέτεις όρια στην αναβλητικότητά σου. Είναι μία από τις φαινομενικά «αθώες» κακές σου συνήθειες. Οριοθέτησε, όμως, το σημείο στο οποίο αυτή αρχίζει να βάζει εμπόδια στην παραγωγικότητά σου. Ξεκουράσου, βέβαια, όταν το κρίνεις απαραίτητο – όχι, όμως, παρατεταμένα. Φτιάξε πρόγραμμα, ώστε να έχεις τη μέρα που επιθυμείς να έχεις, όχι αυτή που θα σου καθορίσουν η τύχη ή οι γύρω σου.
5. Μάθε να λες «όχι» και να το υποστηρίζεις απαρέγκλιτα. Όταν με μαθηματική ακρίβεια η κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι θα σε οδηγήσει στο κακό, αναγνώρισέ το – εξάλλου, έχεις για συντροφιά το ένστικτό σου – και φύγε ευγενικά. Δέξου τις συνέπειες της άρνησης και της αποχώρησής σου και κράτα «νοητικές» σημειώσεις για αντίστοιχες μελλοντικές καταστάσεις.
6. Πολύ σημαντικό είναι να χτίσεις το δίκτυο των γνωριμιών σου. Αυτό ακριβώς είναι και το προβάδισμα που έχουν λάβει οι μεγαλύτεροι σε ηλικία από εσένα. Τώρα, όμως, εσύ έχεις πολλά περισσότερα μέσα για να φτιάξεις το δικό σου, πολύ γρηγορότερα και στοχευμένα.
7. Μην υπόσχεσαι πράγματα που δεν θα κατορθώσεις να τηρήσεις. Γίνεσαι αναξιόπιστος και γραφικός στα μάτια των φίλων, συνεργατών ή συγγενών σου και, τελικά, νιώθεις κι εσύ ο ίδιος ανικανοποίητος από την ελλιπή απόδοσή σου. Βάζε μικρούς στόχους και μάθε να αποδέχεσαι ότι κάποιες υποθέσεις ίσως να μην μπορείς να τις χειριστείς όσο άρτια θα έπρεπε.

   

8. Μάθε πότε να σωπαίνεις, χωρίς να φαίνεσαι απαθής. «Η σιωπή μου προς απάντησή σου» δεν είναι πάντα η θεμιτή αντιμετώπιση. Η σιωπή – όταν χρησιμοποιείται σωστά – μπορεί να διατηρήσει την ισορροπία ή και την αξιοπρέπεια, τόσο τη δική σου, όσο και των υπόλοιπων εμπλεκομένων. Βέβαια, μην παραλείψεις όσο παραμένεις σιωπηλός σε μία κρίσιμη στιγμή να κρατήσεις ψηλά το κεφάλι σου και να μην κομπάσεις. Είναι δείγμα ανωτερότητας, όμως, μην το υπερτονίσεις. Σε μία στιγμή που οι γύρω σου εκρήγνυνται και αποζητούν τη διένεξη, κράτα το μυαλό και την ψυχή σου καθαρά.
9. Δώσε την ευκαιρία στον εαυτό σου να λυγίσει, χωρίς να διογκώνεις τον πόνο που νιώθεις. Αν συνεχίσεις να κρατιέσαι γερά από την εφηβική σου τάση να μεγεθύνεις τις ασχήμιες της ζωής, ίσως να μην καταφέρεις να βρεις την κατάλληλη για εσένα λύση. Αφού έχεις επεξεργαστεί τον πόνο σου, βρες τις ευάλωτες πλευρές του για να τον σπάσεις. Ίσως να σου πάρει χρόνο, αλλά σίγουρα θα καταφέρεις να δώσεις τέλος.
10. Βοήθησε αυτούς που σε χρειάζονται – στον βαθμό που μπορείς. Μάθε τη βοήθεια αυτή να τη δίνεις από ψυχής και όχι επειδή θα νιώσεις καλύτερα. Κάνε την αλληλεγγύη στάση ζωής. Ας μην είναι απόρροια ματαιοδοξίας ή μία ενδόμυχη προσπάθειά σου για επιβεβαίωση ή επιβράβευση. Μίλα για την προσφορά σου μόνο για να εμπνεύσεις κι άλλους να ακολουθήσουν τον δρόμο και τις συνήθειές σου – όχι για να «διαφημιστείς». Θα μπορούσες να ξεκινήσεις βοηθώντας τους ίδιους σου τους γονείς, όσο δεδομένη κι αν θεωρείς αυτήν την πράξη. Ξεκίνα από μικρές κι επιτεύξιμες πράξεις. Η πορεία σου μόνο ανοδική μπορεί να είναι από εκεί και πέρα.

Εσύ είσαι εκείνος ή εκείνη που θα φέρεις το φως στη ζωή των άλλων. Κάποια στιγμή το φως που θα έχουμε δώσει στους άλλους θα αρκεί για να φωτίζει κι εμάς.