Της Αναστασίας Τσερμενίδου,
Η ταινία “American Psycho” (2000), σε σκηνοθεσία της Mary Harron, έχει λάβει αμφιλεγόμενες κριτικές, αλλά δεν παύει να αποτελεί μία κλασική ταινία, στην οποία τουλάχιστον η ερμηνεία του Christian Bale είναι εξαιρετική. Μπαίνει στο πετσί του ρόλου και αφήνει τον θεατή άφωνο με την ωμότητα του ρόλου του.
Ήδη από τα πρώτα λεπτά της ταινίας, το κοινό βλέπει τον γόη πρωταγωνιστή να ζει σε ένα πολυτελές διαμέρισμα της Νέας Υόρκης, μέσα στη χλιδή και τα λούσα, που γυμνάζεται διαρκώς, προκειμένου να διατηρήσει τη φίνα εικόνα του, πολλές φορές μάλιστα η προσωπική φροντίδα φτάνει να γίνεται μια υπερβολική προσήλωση στο εγώ του. Έτσι, λοιπόν, ο Christian Bale είναι ένας αλαζόνας, νάρκισσος, επιφανειακός και ματαιόδοξος άνθρωπος, χωρίς προσωπικούς στόχους.
Κατά την εξέλιξη της ταινίας ωστόσο, ο πρωταγωνιστής τελικά βρίσκει τον σκοπό του και την πραγματική του απόλαυση. Η κομβική στιγμή αυτής της «ανακάλυψης της προσωπικής του ευτυχίας», είναι όταν ο μεγαλύτερος εχθρός του, ο Paul, καταλήγει μεθυσμένος στον καναπέ του και ο Patrick, τον σκοτώνει με τον πιο ακραίο τρόπο, παίρνοντας έτσι την εκδίκησή του. Το τρομερό σε αυτή τη σκηνή είναι η ευχαρίστηση του πρωταγωνιστή την ώρα του φονικού. Τον πιάνει μία δολοφονική μανία, η οποία δεν αργεί να πάρει εκτεταμένες διαστάσεις.
Η σκηνή της πρώτης δολοφονίας, είναι από τις πιο δυνατές της ταινίας. Το πώς καλύπτει το δωμάτιο με εφημερίδες, το πώς φοράει το αδιάβροχο και το πώς παίρνει το τσεκούρι και δολοφονεί βάναυσα τον άτυχο άνδρα, το πόσο απαθής και παγωμένος είναι. Η σκηνή αυτή ουσιαστικά συστήνει στον θεατή όλο το κομφούζιο που θα επακολουθήσει.
Η ταινία αυτή, λοιπόν, παρόλο που αποδοκιμάστηκε αρκετά, είναι μία από τις πιο ωμά ειλικρινείς ταινίες που έχω δει. Ο πρωταγωνιστής ναι μεν σοκάρει το κοινό με τη ροπή του αυτή στη βία, αλλά ξεκαθαρίζει ευθύς αμέσως και απόλυτα τι συμβαίνει μέσα του. Πίσω λοιπόν από αυτό το Golden Boy της εποχής, κρύβεται ένα τέρας, χωρίς την ελάχιστη ενσυναίσθηση και συναισθηματική νοημοσύνη. Ο επιφανειακός πρωταγωνιστής ζει ανάμεσα σε άλλους επιφανειακούς και εργασιομανείς ανθρώπους, που ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τη δόξα και τα χρήματα και συνεχώς αναλίσκονται σε κόντρες μεταξύ τους. Έτσι, ο κεντρικός χαρακτήρας ως γνήσιο αρπαχτικό, δεν μπορεί να αποδεχτεί το γεγονός πως άλλα άτομα τον ξεπερνούν, θίγεται και τρελαίνεται. Κάποια στιγμή, λοιπόν, ο Patrick θα περπατά πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί ανάμεσα σε αυτούς του δύο συγκρουσιακούς κόσμους: Ο επιχειρηματικός από τη μία, ένα λουτρό αίματος από την άλλη.
Το “American Psycho” είναι μία ταινία σταθμός, άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εκπληκτικό και αξιοθαύμαστο ηθοποιό Christian Bale, που αξίζει κανείς να την έχει στην ταινιοθήκη του. Πολλούς ίσως να μην τους συναρπάσει με την πρώτη, αλλά όσο εξελίσσεται η πλοκή, ο θεατής θα καταλάβει το σκεπτικό του σκηνοθέτη. Και όταν πρωτοκυκλοφόρησε το φιλμ, μεγάλη μερίδα του κόσμου και των κριτικών επικεντρώθηκε σε όλες αυτές τις παραστατικές σκηνές βίας. Επίσης, πολλοί ήταν αυτοί που απογοητεύτηκαν, καθώς περίμεναν να δουν ένα κλασσικό θρίλερ και όχι ένα φιλμ που είχε ως σκοπό να τονίσει, να κριτικάρει και να σατιρίσει την κοινωνία ως σύνολο, αλλά και το άτομο ως μονάδα.
Ο σκηνοθέτης, ο κεντρικός ήρωας και το υπόλοιπο καστ της ταινίας, εν τέλει, κατάφεραν να προβληματίσουν τον θεατή και να τον κάνουν να κατανοήσει πως τελικά υπάρχουν κάποια κοινά μεταξύ του Χ ή του Ψ που θα παρακολουθήσουν την ταινία και του πρωταγωνιστή. Και ακριβώς αυτός είναι και ο λόγος που η ταινία “American Psycho” θα έχει πάντα μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας. Καλή προβολή!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- “American Psycho” (2000), IMDb.com, διαθέσιμο εδώ.
