Της Μαρίας Τάκη,
Τι γίνεται όταν ένας κακομαθημένος γόνος πλούσιας οικογένειας, ο Τζέσπερ, φεύγει με εντολή του πατέρα του από τη χλιδάτη ζωή του και εγκαθίσταται ως ταχυδρόμος στο Σμύρενσμπεργκ; Όταν καταλαβαίνει ότι το Σμύρενσμπεργκ είναι η πιο θλιμμένη πόλη, επειδή οι κάτοικοί της είναι χωρισμένοι σε δυο αντίπαλα στρατόπεδα και οι μισοί είναι μαλωμένοι με τους άλλους μισούς; Όταν συνειδητοποιεί ότι τα 6.000 γράμματα που πρέπει να φύγουν από το ταχυδρομείο του σε έναν χρόνο είναι στόχος ανέφικτος, αν όχι απίθανος;
Θαύματα! Ναι καλά διαβάσατε, θαύματα!
Το «Klaus» είναι μια ταινία κινουμένων σχεδίων που κυκλοφόρησε το 2019 σε παραγωγή του Netflix. Η ιστορία είναι απλή και κατανοητή. Ο Τζέσπερ ως ταχυδρόμος του Σμύρενσμπεργκ έχει ως στόχο να αποστείλει 6.000 γράμματα σε έναν χρόνο από το ταχυδρομείο του. Αν τα καταφέρει, θα γυρίσει στην ασφάλεια του σπιτιού του. Αν όχι, θα μείνει στο Σμύρενσμπεργκ για πάντα. Οι κάτοικοι του Σμύρενσμπεργκ, όμως, δεν είναι και οι πιο καλοσυνάτοι άνθρωποι στον πλανήτη. Για την ακρίβεια είναι το ακριβώς αντίθετο. Ένα πέπλο έχθρας έχει σκεπάσει όλη την πόλη, η ευγένεια και η καλοσύνη απουσιάζουν παντελώς και οι κάτοικοι έχουν ως μόνο στόχο ποιανού τη ζωή θα κάνουν δύσκολη και ποιο σπίτι/αυλή/μπουγάδα θα καταστρέψουν. Οι γονείς δεν στέλνουν τα παιδιά τους σχολείο και οι φωνές είναι το μόνο πράγμα που ακούς. Σε συνδυασμό με την παγωμένη ατμόσφαιρα και την απουσία φωτός, με δεδομένο ότι η περιοχή γεωγραφικά βρίσκεται Βόρεια της Ευρώπης, το Σμύρενσμπεργκ χαρακτηρίζεται όχι άδικα, πόλη-φάντασμα. Και ποιος έχει την ανάγκη να αλληλογραφήσει με μια πόλη-φάντασμα; Σωστά υποθέτετε, κανείς.
Ο πανικός κυριεύει τον Τζέσπερ, μιας και δεν έχει ιδέα πως θα ανταπεξέλθει στις νέες και ομολογουμένως αντίξοες συνθήκες. Σε μια βόλτα του, λοιπόν, στα χιόνια προκειμένου να αδειάσει το μυαλό του, πέφτει πάνω σε ένα ξύλινο σπίτι στη μέση του πουθενά, μέσα στο δάσος. Γεμάτος περιέργεια, πλησιάζει χωρίς να είναι έτοιμος να αντικρίσει αυτό που εν τέλει υπάρχει. Δηλαδή μια αποθήκη ξεχασμένη από τον καιρό, γεμάτη σκονισμένα, αλλά πανέμορφα παιδικά παιχνίδια. Χειροποίητα, ξύλινα, που σχεδόν σου μιλούν, μαρτυρώντας την αγάπη με την οποία φτιάχτηκαν.
Από ποιόν; Μα από τον Klaus φυσικά, τον καλοκάγαθο γίγαντα που κατοικεί στο ξύλινο σπίτι στη μέση του πουθενά και τα χέρια του φτιάχνουν αριστουργήματα.
Ο Τζέσπερ σοκαρισμένος από την ανακάλυψη, συλλαμβάνει μια ιδιοφυή ιδέα. Κι αν έλεγε στα παιδιά του Σμύρενσμπεργκ να γράψουν ένα γράμμα στον Klaus ζητώντας του ένα από τα αμέτρητα παιχνίδια του; Θα ξεκινούσε να ταχυδρομεί γράμματα και ίσως, λέμε ίσως, έφτανε τον στόχο του προκειμένου να φύγει από αυτό το βρωμερό και αφιλόξενο μέρος.
Η ιδέα του μπορεί να είναι τρελή, αλλά πιάνει. Το σχολείο ανοίγει και πάλι, γιατί όλο και περισσότερα παιδιά θέλουν να μάθουν να γράφουν για να στείλουν γράμμα στον Klaus και να κερδίσουν κι αυτά το παιχνίδι τους. Οι δρόμοι πλημμυρίζουν παιδικές φωνές και χαρούμενα προσωπάκια με αναψοκοκκινισμένα μάγουλα από το παιχνίδι. Η ζωή επιστρέφει και πάλι στο Σμύρενσμπεργκ, σκορπώντας ανησυχία στους μεγάλους, μιας και οι ισορροπίες κλυδωνίζονται επικίνδυνα, και ευτυχία στους μικρούς, γιατί, σε αντίθεση με τους γονείς τους, τα ίδια δεν έχουν κάτι να χωρίσουν.
Τα συναισθήματα που σου δημιουργούνται από την ταινία αλλά, και τα μηνύματα που αυτή σου περνάει, είναι ποικίλα και αντικρουόμενα. Μαθαίνεις ότι τίποτα δεν είναι σταθερό και διηνεκές, μιας και ένας μονάχα ταχυδρόμος ήταν ικανός να φέρει άνω κάτω μια ολόκληρη πόλη και να ταράξει συθέμελα τον τρόπο λειτουργίας της. Βλέπεις από πρώτο χέρι πόσο αθώα και απλά είναι όλα στο μυαλό των παιδιών. Συνειδητοποιείς ότι η εξωτερική εμφάνιση δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο, γιατί ο Klaus εκ πρώτης όψεως θυμίζει θεριό και εν τέλει αποδεικνύεται πως η καρδιά του ήταν γεμάτη μονάχα με αγάπη και δοτικότητα. Αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είσαι σε θέση να γνωρίζεις τα βαθύτερα κίνητρα των ανθρώπων, όσο καλά κι αν τους ξέρεις και ότι πάντα μπορείς να προδοθείς από κάποιον που δεν το περιμένεις.
Και τέλος, το «όλα αλλάζουν» επιβεβαιώνεται πανηγυρικά. Ο Τζέστερ είχε βάλει σκοπό ζωής να φύγει από το νησί και έφερε τον κόσμο τούμπα, προκειμένου να το πετύχει. Κι όμως, ο νέος αυτός κόσμος που δημιούργησε ήταν τόσο διαφορετικός και όμορφος που όχι μόνο δεν ήθελε να τον αποχωριστεί, αλλά εγκαταστάθηκε εκεί για το υπόλοιπο της ζωής του και παντρεύτηκε τη δασκάλα που δίδασκε στο σχολείο, την οποία και ερωτεύτηκε βαθιά.
Γιατί κατά βάση δεν έχει σημασία πού είσαι, αλλά με ποιους είσαι. Γιατί ακόμη και το Σμύρενσμπεργκ γίνεται αγαπητό, αν σε αυτό κατοικούν οι άνθρωποι που αγαπάς. Γιατί κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί σε μια πόλη που βρίσκεται η καλοσύνη του Klaus και ο έρωτας της ζωής του.
Κι έτσι, χάρη στον Τζέστερ, ακόμη και σήμερα, μια φορά τον χρόνο, κάθε Χριστούγεννα, ο Klaus φεύγει για να κάνει τον γύρο του κόσμου, χαρίζοντας δώρα στα παιδιά και δίνοντάς τους χαμόγελο και κίνητρο για παιχνίδι. Η χαρά των παιδιών γίνεται και δική του και του δίνει δύναμη να συνεχίσει και την επόμενη χρονιά. Γιατί κανένα παιδί δεν αξίζει να μείνει χωρίς δώρο τα Χριστούγεννα. Ο Klaus φροντίζει γι’αυτό!
