Του Τάσου Γρηγοριάδη,
1570: Υπογράφεται η Συνθήκη Ειρήνης του Stettin της Πολωνίας, που φέρει εις πέρας τον Σκανδιναβικό Επταετή Πόλεμο. Στον απόηχο της κατάλυσης της «Ένωσης του Κάλμαρ» (μεταξύ Σουηδίας – Δανίας – Νορβηγίας) το 1523, ο βασιλιάς Φρειδερίκος Β’ της Δανίας επιθυμούσε να αναβιώσει το βασίλειο, υπό την εξουσία του. Προοδευτικά, υιοθέτησε το σύμβολο των «Τριών Κορόνων» (θυρεός της «Ένωσης του Κάλμαρ»), ενώ εισέβαλε στη Σουηδία το 1563. Οι Δανοί επικρατούσαν κυρίως στις χερσαίες συγκρούσεις, όπως στη κατάληψη της πόλης Älvsborg (Έλβσμποργκ). Στην αντίπερα όχθη, οι Σουηδοί υπερτερούσαν, έστω ισχνά, στις ναυτικές συγκρούσεις. Ωστόσο, αμφότερες πλευρές δεν ήταν σε θέση να πετύχουν κάποιο αποφασιστικό πλήγμα, έχοντας ζητήματα μισθοδοσίας. Αναπάντεχα, ο βασιλιάς της Σουηδίας, Ερρίκος ΙΔ΄, αποπέμφθηκε το 1568, έχοντας εμφανίσει σημάδια ψυχικής διαταραχής. Στον θρόνο ανελίχθηκε ο αδερφός του, Ιωάννης Γ’, ο Δούκας της Φινλανδίας. Ο νέος βασιλέας, φοβούμενος τη δυναμική του Ιβάν του «Τρομερού» της Ρωσίας, ξεκίνησε να διαπραγματεύσεις με τους Δανούς. Μετέπειτα, την 13η Δεκεμβρίου του 1570, κατάφερε να πετύχει την καθοριστικής σημασίας Συνθήκη του Stettin. Ουσιαστικά, τερματίστηκε η σύγκρουση της Σουηδίας με τη Δανία και την Πολωνολιθουανική Κοινοπολιτεία. Μεταξύ άλλων συμφωνηθέντων, η Δανία επέστρεψε το Älvsborg, με αντάλλαγμα το ιλιγγιώδες για την εποχή ποσό των 150.000 Σουηδικών Ρίκσντάλερ. Καταληκτικά, η Δανία παγιώθηκε ως περιφερειακή δύναμη, ενώ, παρά την πρόσκαιρη κατάπαυση πυρός, ο πόλεμος επέστρεψε λίαν συντόμως στη Σκανδιναβική Χερσόνησο.
1642: Ο Ολλανδός εξερευνητής Abel Tasman, μαζί με το πλήρωμά του, γίνονται οι πρώτοι Ευρωπαίοι που ανακαλύπτουν τη Νέα Ζηλανδία. Ο Abel Janszoon Tasman, ξεκίνησε τα θαλάσσια ταξίδια το 1634, όντας στην υπηρεσία της περιβόητης Ολλανδικής Εταιρίας Ανατολικών Ινδιών. Το 1642, επιλέχθηκε για να ηγηθεί μιας αποστολής εξερεύνησης του «αχαρτογράφητου» νοτίου Ειρηνικού Ωκεανού. Απώτερος σκοπός της εταιρίας αποτελούσε η ανακάλυψη νέων εδαφών για την εκμετάλλευση πρώτων υλών και πιθανή αποικιοποίηση. Προς την πραγμάτωση της φιλόδοξης αποστολής, διατέθηκαν δύο πλεούμενα με 110 ναύτες. Η ναυαρχίδα, στην οποία επέβαινε ο Tasman, ονομαζόταν «Heemskerck». Για συνοδεία, επιλέχθηκε ένα ένοπλο μεταγωγικό πλοίο ονόματι «Zeehaen». Αφετηρία και κατάληξη του 10μηνου ταξιδιού κατέστη η Ολλανδική Ινδονησία. Στη συνέχεια, στις 13 Δεκεμβρίου του 1642, η αποστολή αντίκρισε τη «Νότια Νήσο» (South Island) της άγνωστης μέχρι τότε, σημερινής Νέας Ζηλανδίας. Μετέπειτα, κινούμενοι βόρεια, οι εξερευνητές πέρασαν από τον πορθμό μεταξύ «Βόρειας» και «Νότιας» νήσου, τους βασικούς πυρήνες της σύγχρονης χώρας. Αφότου αγκυροβόλησαν στο σημερινό Golden Bay, ήρθαν σε επαφή με τους ιθαγενείς Μαορί, όπου οι απόψεις διίστανται για τη φύση της συναναστροφής τους. Ωστόσο, η περιοχή πραγματικά εντυπωσίασε τον Tasman, που αναγκάστηκε λόγω έλλειψης εφοδίων, να αποχωρήσει τον επόμενο μήνα. Ο Tasman θεωρείται από τους πιο καταξιωμένους Ολλανδούς θαλασσοπόρους όλων των εποχών, έχοντας ανακαλύψει πληθώρα ανεξερεύνητων περιοχών παγκοσμίως.
1937: Η κινεζική πρωτεύουσα Nanjing (Ναντσίνγκ) καταλαμβάνεται από τους Ιάπωνες, που διαπράττουν εγκλήματα πολέμου. Αναφέρεται και ως «η Σφαγή» ή «ο Βιασμός» της Nanjing. Έχοντας εισέλθει στη Μαντζουρία (Β. Κίνα) το 1931, οι Ιάπωνες πλέον είχαν καταφτάσει στο Χόνγκ Κόνγκ, απ’ όπου και εισέβαλαν τον Δεκέμβριο του 1937 στην πρωτεύουσα Nanjing. Οι αποδυναμωμένες κινεζικές δυνάμεις, αποφάσισαν να αποσυρθούν από την πόλη, αφήνοντας ισχνές εφεδρείες να αμυνθούν ως τέλους. Πρακτικά, οι πολίτες της Nanjing έμειναν απροστάτευτοι απέναντι στην επέλαση των Ιαπώνων. Τότε μερίδα Δυτικών ιεραποστόλων και επιχειρηματιών δημιούργησαν την «Ασφαλή Ζώνη της Nanjing», ένα καταφύγιο εντός της πόλης για όλους τους αμάχους. Τελικά, την 13η Δεκεμβρίου, οι δυνάμεις του στρατηγού Matsui Iwane, εισβάλουν στη Nanjing. Οι φρικαλέες φήμες που αιωρούνταν για τους Ιάπωνες στρατιώτες επιβεβαιώθηκαν μέρα με τη μέρα. Στρατιώτες κυνηγήθηκαν και εκτελέστηκαν, ενώ ολόκληρες οικογένειες εκτός της «Ασφαλούς Ζώνης» ξεκληρίστηκαν αδιακρίτως. Επιπροσθέτως, 20.000 με 80.000 γυναίκες της πόλης, βιάστηκαν ή υπέστησαν σεξουαλική παρενόχληση από τους Ιάπωνες στρατιώτες. Ακολούθησε λεηλασία και πυρπόληση της κινεζικής πρωτεύουσας. Εκτιμήσεις υπολογίζουν τους σφαγιασθέντες πολίτες και αιχμάλωτους πολέμου στους 300.000, στην περίοδο των έξι εβδομάδων που κράτησαν οι αρχικές θηριωδίες. Σημειώνεται πως έλαβαν χώρα επιπλέον ειδεχθή εγκλήματα, που έφτασαν σε τέλμα τον Φεβρουάριο του 1938. Εν κατακλείδι, αποτέλεσμα ήταν ο ανείπωτος πόνος, το γενικότερο χάος και μαζικοί τάφοι άοπλων πολιτών.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Peace of Stettin – December 1570, History of War, διαθέσιμο εδώ
- Nordic Seven Years War, 1563 -1570, History of War, διαθέσιμο εδώ
- The Early Vasa Kings, 1523-1611, Britannica, διαθέσιμο εδώ
- John III, King of Sweden, Britannica, διαθέσιμο εδώ
- Abel Tasman – Biography, New Zealand History, διαθέσιμο εδώ
- Abel Tasman, Britannica, διαθέσιμο εδώ
- European Discovery of New Zealand, Learnz, διαθέσιμο εδώ
- Nanking Massacre, History, διαθέσιμο εδώ
- Nanjing Massacre, USC Shoah Foundation, διαθέσιμο εδώ
- Nanjing Massacre, Britannica, διαθέσιμο εδώ
