Του Σπύρου Μίτσουλη,
1877: Μετά από σκληρή πολιορκία, η οποία ξεκίνησε στις 20 Ιουλίου και κράτησε σχεδόν 5 μήνες, το οθωμανικό οχυρό του Πλέβεν στη Βουλγαρία καταλαμβάνεται από τους στρατούς της Ρωσίας και της Ρουμανίας. Η Μάχη του Πλέβεν έλαβε χώρα στο πλαίσιο του ενδέκατου Ρωσο-Τουρκικού Πολέμου (24/4/1877-3/3/1878), κατά τον οποίο η Ρωσία εισέβαλε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, με σκοπό να προστατέψει τους χριστιανικούς πληθυσμούς των Βαλκανίων, που επαναστατούσαν κατά των Οθωμανών. Με την έναρξη του πολέμου, ο ρωσικός στρατός πέρασε τον Δούναβη και εισέβαλε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, με σκοπό την κατάληψη της ίδιας της Κωνσταντινούπολης. Ο οθωμανικός στρατός υπό τον Οσμάν Πασά οχυρώθηκε στην πόλη του Πλέβεν, ώστε να εμποδίσει την προέλαση των Ρώσων. Ο Οσμάν Πασά διέθετε μόλις μερικές δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες για την άμυνα της πόλης, την οποία ενίσχυσε με πρόσθετε οχυρώσεις. Από τη άλλη πλευρά, ο ρωσικός στρατός που τελούσε υπό τις διαταγές του μεγάλου δούκα Νικολάου, αδερφού του Τσάρου Αλέξανδρου Β’, ήταν πολύ ισχυρότερος και πολύ καλά εξοπλισμένος. Φτάνοντας στο Πλέβεν, οι Ρώσοι επιχείρησαν δύο φορές να το καταλάβουν με έφοδο, αλλά και τις δύο απωθήθηκαν με μεγάλες απώλειες. Τότε οι Ρώσοι ζήτησαν τη βοήθεια του συμμάχου τους Καρόλου Α’, βασιλιά της Ρουμανίας, ο οποίος πέρασε τον Δούναβη με τον στρατό του και ενώθηκε μαζί τους, αναλαμβάνοντας την ηγεσία όλων των δυνάμεων. Αφού διαπίστωσε ότι οι κατά μέτωπο επιθέσεις δε θα είχαν επιτυχία, αποφάσισε να πολιορκήσει την πόλη και να αναγκάσει τους υπερασπιστές της σε παράδοση. Αυτό επιτεύχθηκε στις 10 Δεκεμβρίου, ανοίγοντας τον δρόμο προς την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης. Η νίκη των Ρώσων στο Πλέβεν ήταν καθοριστικής σημασίας για την επικράτησή τους στον πόλεμο, αλλά και για την ανεξαρτησία της Βουλγαρίας.
1936: Έπειτα από σχεδόν 11 μήνες στον βρετανικό θρόνο, ο Βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου, Εδουάρδος H’, παραιτείται και τον διαδέχεται ο μικρότερος αδερφός του και Δούκας της Υόρκης, ως Γεώργιος ΣΤ’ (1895-1952). Ο Εδουάρδος (1894-1972) ήταν ο μεγαλύτερος γιός του Βασιλιά Γεωργίου Ε’ και της Βασίλισσας Μαίρης και ανέβηκε στον βρετανικό θρόνο στις 20 Ιανουαρίου 1936 αμέσως μετά τον θάνατο του πατέρα του. Ήδη από το 1934, διατηρούσε σχέση με την Αμερικανίδα Ουάλις Σίμσον, η οποία εκείνη την περίοδο ήταν ακόμη παντρεμένη. Μετά την άνοδο του Εδουάρδου στον θρόνο, η Ουάλις πήρε διαζύγιο και το ζευγάρι σχεδίαζε να παντρευτεί, κάτι που δεν ενέκρινε ούτε η βασιλική οικογένεια ούτε η Κυβέρνηση της Βρετανίας, καθώς θεωρούσαν ανεπίτρεπτο μια γυναίκα η οποία ήταν δύο φορές χωρισμένη να στεφθεί Βασίλισσα της Αγγλίας. Ακόμη η Εκκλησία της Αγγλίας, της οποίας ο Εδουάρδος ήταν αρχηγός, δεν επέτρεπε σε κάποιον διαζευγμένο να παντρευτεί όσο ο πρώην σύζυγος ήταν ακόμα εν ζωή. Όπως ήταν αναμενόμενο, η πρόθεση του Εδουάρδου και της Ουάλις να παντρευτούν δημιούργησε συνταγματική κρίση στη Βρετανία. Ο βασιλιάς Εδουάρδος, συνειδητοποιώντας ότι δεν ήταν εφικτό να παντρευτεί την αγαπημένη του και συγχρόνως να παραμείνει στο θρόνο, υπέγραψε την παραίτησή του στις 10 Δεκεμβρίου 1936. Το επόμενο έτος, ο Δούκας του Ουίντσορ, όπως αποκαλούνταν πλέον, παντρεύτηκε με την Ουάλις στη Γαλλία.
1968: Συντελείται στο Τόκιο της Ιαπωνίας η μεγαλύτερη ληστεία που έχει πραγματοποιηθεί στη χώρα, η οποία έμεινε γνωστή ως η ληστεία των 300 εκατομμυρίων Γεν. Το πρωί της 10ης Δεκεμβρίου, 4 υπάλληλοι μιας ιαπωνικής τράπεζας μετέφεραν σχεδόν 300 εκατομμύρια γεν, τα οποία αποτελούσαν μπόνους για τους εργαζομένους ενός εργοστασίου της Τοσίμπα. Λίγο πριν φτάσουν στο εργοστάσιο, ένας άντρας ντυμένος αστυνομικός σταμάτησε το όχημα και είπε στους υπαλλήλους της τράπεζας πως το σπίτι του διευθυντή τους είχε ανατιναχτεί από βόμβα και πως υπήρχαν πληροφορίες πως είχε τοποθετηθεί βόμβα και στο αμάξι της χρηματαποστολής. Ο φερόμενος αστυνομικός μπήκε κάτω από το αμάξι για να ερευνήσει για τη βόμβα και λίγο αργότερα φώναξε στους υπαλλήλους ότι ήταν έτοιμο να εκραγεί, με αποτέλεσμα αυτοί να απομακρυνθούν τρέχοντας πανικόβλητοι. Τότε ο άντρας αυτός βρήκε την ευκαιρία να κλέψει το όχημα και να εξαφανιστεί μαζί με τα σχεδόν 300 εκατομμύρια γεν. Η αστυνομία τότε ξεκίνησε τη μεγαλύτερη έρευνα που είχε πραγματοποιηθεί ποτέ στη χώρα, επιστρατεύοντας χιλιάδες αστυνομικούς, αλλά χωρίς να καταφέρει να ανακαλύψει ποιος ήταν ο δράστης. Το 1988, είκοσι χρόνια μετά τη ληστεία, οι ποινικές ευθύνες έπαψαν για τον δράστη, ο οποίος θα μπορούσε πλέον να αποκαλύψει την ταυτότητά του χωρίς καμία συνέπεια. Παρόλα αυτά, μέχρι και σήμερα κανείς δεν έχει αναλάβει την ευθύνη και η υπόθεση αυτή έχει μείνει ανεξιχνίαστη.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Siege of Pleven, Britannica, διαθέσιμο εδώ
- Russo-Turkish Wars , Britannica, διαθέσιμο εδώ
- Edward VIII abdicates, History.com, διαθέσιμο εδώ
- Edward VIII, Britannica, διαθέσιμο εδώ
- 10 December 1968: the “300 million yen robbery”, Moneyweek, διαθέσιμο εδώ
- The 300 Million Yen Burglary Case, TWO ID, διαθέσιμο εδώ
