Του Ιωάννη Μυταυτσή,
Η Kεντροαριστερά στη χώρα μας, κατά τη μεταπολιτευτική περίοδο, δοκιμάστηκε ποικιλοτρόπως. Άλλες φόρες βγήκε νικήτρια και άλλες φορές σχεδόν εκτοπίστηκε από δήθεν κεντροαριστερά κόμματα που απώλεσαν την κομματική τους ταυτότητα και προσπάθησαν να καπηλευτούν τους δικούς της χώρους. Σε αυτό το σημείο πρέπει να επισημανθεί ότι ο προοδευτικός χώρος της Κεντροαριστεράς εκφράστηκε από το ΠΑΣΟΚ και μόνο από αυτό μπορεί να συνεχίσει να εκφράζεται. Από την πρόσφατη εσωκομματική αναμέτρηση για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ – το οποίο, μάλιστα, αναμένεται να γυρίσει στο πρώιμο και τόσο γνώριμο συμβολικά προσωνύμιό του – το πρώτο συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί είναι ότι η Κεντροαριστερά έχει εκφραστεί μέσα από αυτήν την κομματική παράταξη, το δεύτερο αφορά το γεγονός ότι η πολιτική ανανέωση ήταν και είναι απαίτηση, και το τρίτο ότι το ΠΑΣΟΚ θα αποτελέσει τον βασικό παράγοντα στην επόμενη ημέρα για τον τόπο, όπως απέδειξαν οι 270.000 ψηφοφόροι, οι οποίοι προσέτρεξαν να αποφασίσουν για το μέλλον του.
Ωστόσο, προβαίνοντας σε μία γενικότερη ανασκόπηση για τον χώρο της Κεντροαριστεράς, καταλήγουμε στο ότι ήταν πάντα παρούσα σε όλες τις μεγάλες αλλαγές της χώρας και πόσω μάλλον στα καίρια προβλήματα, τα οποία ταλάνισαν τη Γ’ Ελληνική Δημοκρατία. Συγκεκριμένα, μετά την καταστροφική επταετή κυβέρνηση της ΝΔ, για την οποία ευθύνες δεν απέδωσε κανείς, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ήταν παρούσα για να πάρει στις πλάτες της το πολιτικό φορτίο για τη διάσωση της χώρας. Θυμόμαστε όλοι τι συνέβαινε στους δρόμους και στις πλατείες εκείνη την περίοδο έναντι των στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Γυρίζοντας κάποια χρόνια πιο πίσω και συγκεκριμένα στις αρχές της πρώτης δεκαετίας του 2000, η είσοδος της χώρας στο κοινό νόμισμα ήταν μια μεγάλη επιτυχία που ταυτίστηκε με την Κυβέρνηση του Κ. Σημίτη.
Οι αναφορές στο παρελθόν που αποδεικνύουν τη σημαντική θέση και αναφορά που είχε και εξακολουθεί να έχει ο προοδευτικός χώρος στο ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι ποικίλες. Οι δύο προαναφερθείσες ήταν ενδεικτικές, ώστε να θυμηθούμε πώς ο χώρος που εκπροσωπήθηκε και εκπροσωπείται επάξια από το ΠΑΣΟΚ πήρε ευθύνες, οι οποίες δεν του αναλογούσαν, βάζοντας ως προτεραιότητα τη χώρα έναντι του κομματικού οφέλους, πληγώθηκε, λοιδορήθηκε, καταπατήθηκε και τώρα ήρθε η ώρα να σηκωθεί και να θέσει στέρεες βάσεις στον χώρο και στη χώρα.
Η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία που ξεπέρασε κατά 25% το ποσοστό των ψηφισάντων του 2017, μας δείχνει την τελευταία ευκαιρία του χώρου που πρέπει να την εκμεταλλευτούν όλοι από την εκλογική βάση μέχρι και την ηγεσία. Η δε πρωτιά του Νίκου Ανδρουλάκη φανερώνει την επιθυμία του κόσμου για την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, την επαναφορά του ΠΑΣΟΚ ως εν δυνάμει επάξια αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και μια σωστή προοπτική για τον τόπο, πράγματα που δεν διασφαλίζονται από το τρέχον πολιτικό πεδίο σε κυβερνητικό και κοινοβουλευτικό επίπεδο.
Συνεπώς, καταλαβαίνουμε ότι η γενικότερη συμβολή της Κεντροαριστεράς στο πολιτικό σύστημα, στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συνυπολογίζεται, όπως θέλει να πιστεύει, ήταν πάντα βαρύνουσα. Κατά αυτόν τον τρόπο, ίσως αυτές οι εσωκομματικές εκλογές αποτελούν την ευκαιριακή αφετηρία αναγέννησης της παράταξης, του χώρου και της σοσιαλδημοκρατίας. Η γενικότερη τάση της αλλαγής και στα κράτη της Ευρώπης συνιστά σημάδι ότι οι πολίτες επιζητούν μία νέα διαχείριση των πραγμάτων και των προβλημάτων με εφαρμογή ουσιαστικών λύσεων και όχι πρόσκαιρα «μπαλώματα».
