Της Αναστασίας Τσερμενίδου,
Πρόσφατα, έχασε τη ζωή της μία νέα γυναίκα, έγκυος που διέμενε στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Η γυναίκα αυτή, δικηγόρος στο επάγγελμα, κόρη γνωστού πρώην βουλευτή, μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, καθώς νόσησε από κορωνοϊό. Εκεί γέννησε και έπειτα μεταφέρθηκε στη ΜΕΘ, προκειμένου να λάβει πιο εντατική φροντίδα. Δυστυχώς, η γυναίκα αυτή δεν άντεξε και άφησε την τελευταία της πνοή, προκαλώντας τη θλίψη αλλά και την οργή. Γιατί όμως οργή;
Το όλο ζήτημα – εμβολιασμένος ή ανεμβολίαστος – είχε κάπως καταλαγιάσει και κάπως κουράσει για να είμαστε ειλικρινείς, ωστόσο μετά το νέο επιθετικό κύμα της πανδημίας, που ήδη μετρά δύο χρόνια, αναζωπυρώθηκε η «διχόνοια». Τώρα βέβαια, εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς, μα γιατί «διχόνοια» σε ένα ζήτημα υγείας, σε ένα ζήτημα ζωής και θανάτου. Έλα ντε…
Το περιστατικό με την έγκυο γυναίκα έθεσε επί τάπητος και ακόμη ένα θέμα: Πόσο ισχυρή είναι η Εκκλησία τελικά, ώστε να καταφέρνει να κάνει κατ’ ουσία πλύση εγκεφάλου. Δυστυχώς, η απάντηση είναι πως η Εκκλησία και οι πατέρες της έχουν πολύ μεγάλη δύναμη επιρροής της κοινής γνώμης. Και αντί να την χρησιμοποιήσουν με τέτοιο τρόπο, ώστε να την επηρεάσουν θετικά, προτιμούν να ανάβουν φιτιλιές. Έτσι, λοιπόν, και ο πνευματικός του συζύγου της άτυχης γυναίκας, τους είχε «συμβουλέψει» να μην εμβολιαστούν, γιατί σαφέστατα μία τέτοια επιλογή ακυρώνει και καλά την πίστη σου και την εμπιστοσύνη σου στο Θεό. Ναι, πράγματι το πιστεύει αυτό μεγάλη μερίδα της κοινωνίας. Μοιάζει αυτό με εκείνη την «καραμέλα» των «πιστών» που υποστήριζαν πως με τη Θεία Κοινωνία πήραν μέσα τους τον Χριστό και δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να νοσήσουν, καθώς το «σώμα του Χριστού δεν κολλάει». Εδώ πέρα, λοιπόν, δημιουργήθηκε το αίσθημα της οργής με το ως άνω περιστατικό. Που μία γυναίκα έχασε άδικα τη ζωή της και δεν πρόλαβε ούτε καν να αντικρύσει και να χαρεί το νεογέννητο παιδί της, επειδή εμπιστεύτηκε τον πνευματικό της.
Όλη αυτή την κοσμοθεωρία περί αν έχεις εμπιστοσύνη στα Θεία είσαι άτρωτος, αντί για βλακεία, την ονόμασαν πίστη. Η πίστη είναι μία καθαρά προσωπική και ουσιαστική υπόθεση και δεν πέφτει λόγος σε κανένα να την κρίνει. Όμως, εδώ πέρα το ζήτημα είναι διαφορετικό.
Καταρχάς εδώ δεν τίθεται ζήτημά πίστης. Πόσο πολύ πιστεύω εγώ, πόσο εσύ και πόσο ο γείτονας. Έπειτα, έχεις ένα δημόσιο βήμα, έχεις ισχύ. Χρησιμοποίησε τα, λοιπόν, για καλό και μην είσαι εσύ αυτός που όχι μόνο θα χωρίσει την κοινωνία σε δύο αντιμέτωπα στρατόπεδα, αλλά οι νουθεσίες σου θα στοιχίσουν ζωές και θα σε κάνουν ηθικό αυτουργό.
Το να διδάσκεις την αγάπη μέσα από τον λόγο του Θεού και τα κηρύγματα των Αγίων, περιλαμβάνει την υποχρέωση να διατηρείς την ενότητα της κοινωνίας. Φυσικά, δεν τους βάζουμε όλους στο ίδιο σακί. Υπάρχουν φωτισμένοι άνθρωποι που επιβοηθούν την επιστήμη στο έργο της και καλούν τον κόσμο να επιδείξει υπευθυνότητα. Ναι, αυτοί οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας και της πίστης, όντως αγαπούν και μεριμνούν για τον συνάνθρωπό τους και ακούγονται, αλλά το έργο τους και η προσπάθειά τους επισκιάζεται από τους άλλους επικίνδυνους πατέρες.
Για να υπάρξει μία οργανωμένη προσπάθεια αναχαίτησης μίας κακής συνθήκης, όπως αυτή της πανδημίας, χρειάζεται συνεννόηση, συνεργασία και κοινές κατευθυντήριες γραμμές. Αυτά τα δύο χρόνια, λοιπόν, παρατηρείται ακριβώς το αντίθετο! Η Εκκλησία να τα βάζει με την πολιτική εξουσία, τα πολιτικά κόμματα να ανταλλάσσουν μομφές μεταξύ τους, οι επιστήμονες να πασχίζουν να τονίζουν τους τρόπους που θα μας επαναφέρουν στην κανονικότητα, και οι πολίτες να εξαπολύουν κατηγορίες ως προς τους πάντες. Με μία λέξη επικρατεί μία «ζούγκλα».
Μέσα σε αυτή τη «ζούγκλα» όμως, προσωπικά μου τραβά την προσοχή η στάση της Εκκλησίας, Γιατί; Ακριβώς επειδή η Εκκλησία υποτίθεται πως έχει έναν ενωτικό ρόλο, πέρα από τη διδαχή της θρησκείας και της πίστης. Είναι πολύ οξύμωρο το σχήμα «να διδάσκω την αγάπη και να προσπαθώ να πείσω ανθρώπους να απέχουν από μία ενέργεια (εμβολιασμός) που θα βοηθήσει το κοινωνικό σύνολο». Τα επιστημονικά δεδομένα είναι απτά, είναι οφθαλμοφανή! Η επιλογή σου να εμβολιαστείς θα προστατέψει και εσένα και το διπλανό σου. Είσαι τυχερός, επίσης, που ζεις σε ένα κράτος και σε μία ήπειρο, που σου έχουν προσφέρει εντελώς δωρεάν το πιο αποτελεσματικό, κατάλληλο και πρόσφορο μέσο για να θωρακιστείς έναντι ενός αόρατου εχθρού.
Το να είσαι, λοιπόν, παπάς, πνευματικός, μοναχός, και ούτω καθεξής και να αποτρέπεις τους πολίτες από τον εμβολιασμό, γεμίζοντας το κεφάλι τους με ψεύδη και ηθικά διλήμματα περί πίστεως, απλώς σε τοποθετεί στην κατηγορία των «επικίνδυνων» ανθρώπων που είναι ο πρώτος παράγοντας παθογένειας αυτής της σύγχρονης κοινωνίας.
Οπότε, αγαπητή Εκκλησία πάρτο αλλιώς, σεβάσου και μείνε σε αυτά που γνωρίζεις καλά και βάλε το λιθαράκι σου για να συνδράμεις και εσύ με τον τρόπο σου…
