Tης Ευανθίας Τσαγγάρη,
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος κάνει καθημερινά εκατομμύρια σκέψεις. Πότε θετικές, πότε αρνητικές. Κάποιες με υψηλότερη συχνότητα, κάποιες με χαμηλότερη. Αυτές οι σκέψεις, είτε αληθείς είτε πλάσματα της φαντασίας μας, διαμορφώνουν εν τέλει την πραγματικότητά μας. Γι’ αυτό και πρέπει να είμαστε σε θέση να τις ελέγξουμε συνειδητά.
Ένας τρόπος με τον οποίο μπορεί αυτό να επιτευχθεί είναι μέσω της εκφραστικής γραφής ή αλλιώς “Journaling”. Το “Journaling” είναι κατ’ ουσία μία προκαθορισμένη ρουτίνα διατύπωσης των σκέψεων και των συναισθημάτων μας, κρατώντας ένα ημερολόγιο σε καθημερινή βάση. Μέσω αυτού, είναι εφικτό να χαλιναγωγήσουμε τις αλλαγές διάθεσης, τις περιοριστικές πεποιθήσεις και τους προβληματισμούς μας. Πρόκειται για ένα είδος κάθαρσης, αφού αραδιάζεις αβίαστα τα εσώψυχά σου χωρίς τον φόβο της κριτικής, κάτι που τείνει να αποβεί πλήρως θεραπευτικό και λυτρωτικό για την ψυχή, καθώς οι λέξεις λειτουργούν ως μέσο έκφρασης του εσωτερικού σου κόσμου. Παράλληλα, σου δίνεται η δυνατότητα να αποστασιοποιηθείς από την κάθε κατάσταση και να την αντιμετωπίσεις με περισσότερη αντικειμενικότητα, όπως ένας τρίτος, χωρίς συναισθηματισμούς.
Στο σημείο αυτό οφείλουμε, βέβαια, να επισημάνουμε ότι το Journaling, πέρα από μέσο έκφρασης, μπορεί να αποτελέσει εργαλείο αυτοβελτίωσης. Συγκεκριμένα, εκτός από ένα τυπικό ημερολόγιο σκέψεων, το ημερολόγιό σου θα μπορούσε να περιλαμβάνει θετικές δηλώσεις, πράγματα για τα οποία νιώθεις ευγνωμοσύνη και πλάνα για το άμεσο μέλλον. Άλλωστε, στο κομμάτι της στοχοθεσίας, η γραπτή διατύπωση των στόχων συμβάλλει στη διαδικασία του οραματισμού και μετατρέπει τους στόχους σε κάτι απτό και πραγματικό. Οι στόχοι, έτσι, φαντάζουν περισσότερο εφικτοί, και διατυπωμένοι, πλέον, στο χαρτί, μία πιθανή πραγματικότητα. Ιδανικά, καλό θα ήταν ταυτοχρόνως να διατηρούμε τετράδιο με τα ημερήσια tasks και τις υποχρεώσεις μας, ώστε να παραμένουμε οργανωμένοι και παραγωγικοί.
Το γράψιμο γενικά μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει ένα «μπούσουλα» για τη ζωή μας. Η παγίδα, όμως, μέσα στην οποία πολλοί πέφτουν είναι αυτή του ψυχαναγκασμού και του «αυτομαστιγώματος». Αδιαμφισβήτητα, προκειμένου το γράψιμο να γίνει συνήθεια, οφείλεις να δεσμευτείς και να είσαι συνεπής. Ωστόσο, αν κάποια στιγμή για τον οποιοδήποτε λόγο δεν δύνασαι να γράψεις, αυτό δεν σημαίνει το τέλος του κόσμου! Κι αν κάποια μέρα, έστω, δεν έχεις τη διάθεση να γράψεις, αυτό δεν σε κάνει άμεσα αναβλητικό, απείθαρχο ή αποτυχημένο. Κατά συνέπεια, καλό θα ήταν να βλέπεις το γράψιμο σαν μια δημιουργική διέξοδο κι όχι σαν μία ακόμη αγγαρεία. Παρακάτω μπορείς να πάρεις κάποιες ιδέες για το τι θα μπορούσες να γράψεις στο ημερολόγιό σου:
-3 πράγματα για τα οποία είμαι ευγνώμων
-Affirmations, είμαι…
-Τι θα έκανε την ημέρα παραγωγική;
-Στόχοι και Πλάνα της ημέρας
-Τι υπέροχο συνέβη μέσα στην μέρα;
-Τι θα μπορούσα να κάνω καλύτερα;
-Πως αισθάνομαι σήμερα και γιατί;
