Του Τάσου Καλαντζή,
Την ώρα που η χώρα μας ζει με τον κίνδυνο της πολιτικής βίας και της τρομοκρατίας, εξαιτίας των ειδικών συνθηκών που βιώνει τα τελευταία χρόνια, τόσο με τη δεκάχρονη οικονομική κρίση όσο και με την πανδημία του κορωνοϊού, συνιστά μεγάλη πρόκληση να περιορίσει το κράτος αυτές τις δράσεις ως ένδειξη της κυριαρχίας της, η οποία προκύπτει από την αποτελεσματική χρήση του μονοπωλίου της βίας που το διακατέχει, αλλά και από την επιβολή του κράτους-δικαίου. Ορισμένοι, ίσως, βλέπουν εχθρικά την αυστηρότερη ποινική μεταχείριση όσων συλλαμβάνονται και κατηγορούνται για ρίψη μολότοφ σε πορείες ή όποιου άλλου είδους δημόσιων συναθροίσεων, ωστόσο, στην ουσία γίνεται ένα βήμα, ώστε να μπορεί να παραμείνουν η πολιτεία μαζί με την κοινωνία ενωμένες, συμφιλιωμένες και σαφώς αφοσιωμένες στην ειρηνική επίτευξη των στόχων τους.
Αποτελεί κοινό τόπο ότι η ελληνική κοινωνία, πέρα από τις κακουχίες που τη διατρέχουν, αγαπά να μισεί, και αυτό φανερώνεται με το πώς η κρίση αποτέλεσε την αφορμή εκδήλωσης για κάθε είδους αγελαίας αντίδρασης. Η απούσα πολιτική παρέμβαση, λοιπόν, έπρεπε να αντιστραφεί προς την κατεύθυνση της απόδειξης της ύπαρξής της με στόχο την επίλυση σύνθετων ζητημάτων ισορροπίας στο πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι, εκτός από τη διευθέτηση προβλημάτων τεχνοκρατικής φύσης. Με βάση τον ορισμό της, η πολιτική έχει καθήκον να συμβάλλει καθοριστικά στον περιορισμό της άσκησης βίας. Η φασίζουσα κουλτούρα, που κάνει αισθητή την παρουσία της με τα αναξιοπρεπή επεισόδια έξω από το Κοινοβούλιο, με τη χρήση μολότοφ και άλλων «όπλων» οφείλουν να περιοριστούν και αυτό δείχνει πως έχει εμπεδωθεί από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Βέβαια, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν η νομοθεσία, που προωθήθηκε και εν τέλει ψηφίστηκε από τη Βουλή, αρκεί από μόνη της να βοηθήσει στην αλλαγή αυτής της κατάστασης.
Το να επιθυμούμε την Ελλάδα διαφορετική σε αυτό το επίπεδο, κατά τη γνώμη μου, σημαίνει πως πρέπει να αγωνιζόμαστε καθημερινά ενάντια σε οτιδήποτε προκαλεί ρωγμές στην κοινωνία μας, σε ό,τι προκαλεί, ή και σε καθετί που διαχωρίζει την κοινωνία σε στρατόπεδα. Μια απλή νομοθετική ρύθμιση «δεν θα φέρει την άνοιξη». Από τη στιγμή που επιθυμούμε να εισέλθουμε σε έναν νέο κόσμο, οφείλουμε να κατανοήσουμε πως απλές νομοθετικές ρυθμίσεις δεν θα επιλύσουν μόνες τους τις απειλές που αναδύονται διαρκώς μέσα στην κοινωνία μας. Δεν πρέπει να υποκύψουμε στον πανικό και να προσπαθήσουμε με αποσπασματικές κινήσεις να δώσουμε μια επιφανειακή λύση σε ένα τόσο ουσιώδες πρόβλημα.
Ο εχθρός υπάρχει και είναι προς τιμήν της Κυβέρνησης που κατόρθωσε να τον εντοπίσει και να τον περιορίσει, κατά έναν τρόπο, όμως, δεν θεωρώ πως η προσπάθειά της να τον αντιμετωπίσει θα αποβεί αποτελεσματική. Σαφώς, υπάρχει η βούληση να αντιμετωπιστεί το κακό αυτό, αλλά δεν υπάρχει, ακόμη τουλάχιστον, η επαρκής προσπάθεια, ώστε να επιλύσουμε σε βάθος και να εξαλείψουμε ουσιαστικά αυτό το πρόβλημα, αφού οι νομοθετικές ρυθμίσεις δεν συνοδεύονται από μία ορθά οργανωμένη πολιτική, η οποία αποσκοπεί στην κοινωνικοπολιτική συνοχή και ενότητα.
Η Ελλάδα δεν είναι αδύναμη. Έχει ανάγκη, και διά μέσω των αντιπροσώπων της, να υπερασπιστεί και να επιβεβαιώσει όλα όσα είναι. Αυτό που λείπει σήμερα, το οποίο οδηγεί στο βίαιο φαινόμενο της μολότοφ, είναι η έλλειψη παιδείας και ως αποτέλεσμα του πρώτου πάσχουμε από έλλειψη εμπιστοσύνης στους εαυτούς μας. Χρειάζεται επιμονή και υπομονή με σωστή διαχείριση και ενεργή παρέμβαση των πολιτικοδιοικητικών θεσμών, ώστε οι πολίτες να ομονοούν και να συμβιώνουν ειρηνικά και παραγωγικά. Χρειάζεται υπέρογκη και δύσκολη προσπάθεια για να επιτύχουμε τους παραπάνω στόχους, αλλά η Κυβέρνηση έδειξε πως έχει τη βούληση, όποτε μένει μόνο να βρει και την ενέργεια για να αντιμετωπίσει ουσιαστικά τα όσα σωστά εντόπισε.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Κακούργημα η κατοχή μολότοφ, Γιάννης Σουλιώτης, kathimerini.gr, διαθέσιμο εδώ
- Ποινικός Κώδικας: Κακούργημα η κατοχή μολότοφ – Μέχρι και 10 χρόνια φυλάκιση, Αλέξανδρος Διαμάντης, ethnos.gr, διαθέσιμο εδώ
