Της Διονυσίας Σούρμπη,
Στην ελληνική πραγματικότητα, το κέντρο της επιχειρηματικότητας είναι οι μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες απαρτίζουν την πλειονότητα των επιχειρήσεων. Στους περισσότερους κλάδους της οικονομίας, είτε μιλάμε για τουρισμό, εστίαση, παροχές υπηρεσιών τροφοδοσία και εμπορία είτε για βιοτεχνία, οι επιχειρηματίες επιλέγουν την ίδρυση ατομικών επιχειρήσεων κατά κυριότητα, χωρίς να εκλείπουν οι ομόρρυθμες, οι ετερόρρυθμες και οι ανώνυμες εταιρείες.
Ποιοι είναι, όμως, αυτοί οι επιχειρηματίες; Ποια η γνώση τους στα οικονομικά και τη διοίκηση; Έχουν λάβει, άραγε, την απαιτούμενη εκπαίδευση; Αυτοί οι επιχειρηματίες, λοιπόν, ένας συντριπτικός αριθμός τους περίπου είναι αυτοδίδακτοι στον τομέα των επιχειρήσεων με ελάχιστες γνώσεις στο φορολογικό και χρηματοοικονομικό κομμάτι, σύμφωνα με την έρευνα που διενεργήθηκε για λογαριασμό του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ). Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής υπήρξαν ενδιαφέροντα, μιας και το ποσοστό των χωρών που συμμετείχαν έφτασε στο 60,23%, εντούτοις επιδέχεται βελτίωση. Παράλληλα, είχε διεξαχθεί αντίστοιχη έρευνα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) το 2020, στην οποία το ποσοστό αυτό ήταν της τάξης του 62%.
Αυτή η έρευνα αφορούσε, λοιπόν, το θέμα της οικονομικής παιδείας το οποίο είναι τριμερές και αποτελείται από τη χρηματοοικονομική γνώση του επιχειρηματία, τη χρηματοοικονομική συμπεριφορά του αλλά και τη χρηματοοικονομική του στάση. Σε ανάλυση των παραπάνω όρων, η χρηματοοικονομική γνώση βασίζεται στη στοιχειώδη γνώση, τόσο του επιτοκίου, όσο και της έννοιας του πληθωρισμού και πώς αυτά αλληλοεπιδρούν στην οικονομική κατάσταση μιας επιχείρησης. Στους Έλληνες επιχειρηματίες, το ποσοστό άγγιξε το 57,5% ενώ σε μια σύγκριση με την έρευνα του ΟΟΣΑ παρατηρείται ότι η ίδια μεταβλητή αγγίζει το 65,8%.
Η χρηματοοικονομική συμπεριφορά αφορά στον τρόπο με τον οποίο οι επιχειρήσεις δημιουργούν απόθεμα (κεφαλαίου), πώς δαπανούν αλλά και πώς επενδύουν σε καινοτόμες ιδέες. Ένας από τους βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν τη χρηματοοικονομική συμπεριφορά του επιχειρηματία είναι η χρηματοοικονομική τους γνώση, όμως το άτομο επηρεάζεται και από παράγοντες έξω από τη σφαίρα των οικονομικών γνώσεων, και αυτή δεν είναι άλλη από την οικογένεια και την οικονομική της κατάσταση. Πόσους πόρους μιας επιχείρησης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για προσωπικό μας όφελος; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα που θα έπρεπε να τίθεται, ώστε να έχουμε μια υγιή ανάπτυξη της επιχείρησης. Παρόλα αυτά, το επίπεδο αναφορικά για τη διάσταση της συμπεριφοράς διαμορφώνεται στο 64,5%, πράγμα που την καθιστά σε καλά επίπεδα.
Το τρίτο και τελευταίο μέρος της έρευνας, είναι η χρηματοοικονομική στάση. Τι εννοούμε με τον όρο αυτόν; Αφορά, λοιπόν, κατά πόσο το άτομο ακολουθεί μια συγκεκριμένη ιδέα σύμφωνα με το business plan. Αφορά, δηλαδή, την τακτική και τη μέθοδο με την οποία θα στελεχώσει την επιχείρηση και θα την ανθίσει. Το αποτέλεσμα έχει διαμορφωθεί στο 55%, που είναι αρκετά χαμηλό.
Έπειτα από τη μελέτη παλινδρομικών μοντέλων, το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι η θετική αυτοσυσχέτιση ανάμεσα στη χρηματοοικονομική συμπεριφορά, τη στάση αλλά και την οικονομική γνώση. Συνεπώς, είναι έννοιες αλληλένδετες. Και έτσι, ερχόμαστε στα εξής ερωτήματα: μπορούν οι Έλληνες επιχειρηματίες να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες του σήμερα και να συνδυάσουν θέληση, γνώση και όραμα ή προτιμούν να συμβιβάζονται με τις αναχρονιστικές ιδέες του μπακάλικου, που σαν κεντρική ιδέα έχει την εξής απλή εξίσωση «Έσοδα – Έξοδα = Καθαρό Κέρδος»;
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- «Έλλειμμα» οικονομικής παιδείας στο επιχειρείν, Ναυτεμπορική. Διαθέσιμο εδώ.
