Του Δημήτρη Πέτικα,
Η πειρατεία, έκανε την εμφάνισή της πολλούς αιώνες πριν, με τους σκοπούς της να είναι ποικίλοι και να διαφέρουν ανάλογα με τους πειρατές, καθώς και την ίδια την περιοχή και την εποχή. Στην προκειμένη περίπτωση, θα αναφερθούμε στη ζωή της Zheng/Cheng Yi Sao (Τσινγκ Σι, δηλαδή Χήρα του Ζενγκ Γι), ή αλλιώς “Madame Ching” («Μαντάμ Τσινγκ»), όπως είναι ευρύτερα γνωστή. Η πορεία της Κινέζας πειρατίνας, γεννηθείσας το 1775 (άλλες πηγές αναφέρουν το 1785) στις θάλασσες ήταν τεράστια και στιγμάτισε σε μεγάλο βαθμό την πορεία της πειρατείας στην Άπω Ανατολή.
Ως προς τον βίο της, γεννήθηκε στο Guangdong (Γκουανγκντόνγκ), επαρχιακή παραλιακή πόλη στη νότια πλευρά της Κίνας, ενώ η πορεία της ζωής της, είναι, αν μη τι άλλο, ξεχωριστή. Ειδικότερα, στα 26 χρόνια της ζωής της εργαζόταν σε οίκο ανοχής στη περιοχή της Canton (Καντόνα), επίσης στη νότια Κίνα, άρα και κοντά στον τόπο γέννησής της, αλλά η πειρατεία και το άγνωστο ταξίδι των θαλασσών ήταν εκείνο που της τράβηξε το ενδιαφέρον περισσότερο από καθετί άλλο στη ζωή της, σε μια εποχή που ήδη λυμαίνονταν στις θάλασσες πολλά πειρατικά πλοία. Αυτή η «αλλαγή πλεύσης» έγινε με αφορμή την κατάληψη του οίκου ανοχής που εργαζόταν από το πλήρωμα του πειρατή Zheng Yi (Ζενγκ Γι), ενός από τους σπουδαιότερους πειρατές, ο οποίος αμέσως ερωτεύτηκε την κοπέλα και τελικά την παντρεύτηκε.
Δεν πέρασε πολύς χρόνος όταν ξεκίνησαν να βάζουν πλώρη στις κινεζικές θάλασσες, κυβερνώντας ως ζεύγος πάνω από 1800 πλοία, αριθμώντας περίπου 70.000 άνδρες. Ο κοινός τους βίος, όμως, δεν κράτησε για πολύ: Ο 42χρονος άτυχος Zheng Yi θα πνιγεί από έναν τυφώνα το 1807, αφήνοντας τη γυναίκα του χήρα με δύο παιδιά, τον Zheng Yingshi (Γίνγκσι) και Zheng Xiongshi (Ξιόνγκσι). Δίχως να χάσει χρόνο, το πλήρωμα έψαξε αμέσως να βρει ένα νέο διάδοχο για να καλύψει το κενό εξουσίας, βρίσκοντας τη λύση στο πρόσωπο της ίδιας της Μαντάμ Τσινγκ, θεωρώντας ότι με αυτή θα έχει ευκολότερη ζωή και πιο χαλαρά ταξίδια. Όμως τελικά συνέβη το αντίθετο: Η Madame Ching αποδείχτηκε κάτι παραπάνω από αδυσώπητη και ανελέητη.
Με εκείνη στο τιμόνι, το πλήρωμα μεγαλούργησε και έγινε το σπουδαιότερο στις κινεζικές ακτές, μη αρκούμενο μονάχα στις ακρογιαλιές, αλλά επιδιώκοντας την εισβολή σε χωριά και πόλεις της ενδοχώρας, με ιδιαίτερη επιτυχία. Αποκορύφωμα αυτής της επιτυχίας; Η υποταγή των ανδρών του στόλου της κόκκινης σημαίας. Πλέον, η Madame Ching είχε χτίσει για τα καλά τις βάσεις μιας απόλυτης κυριαρχίας, κυριαρχίας που πολύ δύσκολα θα διαλυόταν σύντομα. Ωστόσο, δεν έλειψαν και οι απροσδόκητες ενέργειες, με έναν ψαρά, ονόματι Zhang Bao (Σιάνγκ Πάου), που αιχμαλωτίστηκε αντί να θανατωθεί, να γίνεται καπετάνιος και κορυφαίος άνδρας του πληρώματος της Τσινγκ, καθώς και εραστής της ίδιας, λίγο αργότερα. Η επιτυχία αυτή δεν άρεσε καθόλου στους Κινέζους άρχοντες, οι οποίοι προσπάθησαν να εμποδίσουν την κυριαρχία του πληρώματος, προσλαμβάνοντας τον μανδαρίνο ναύαρχο Guoliang Lin (Κβο Λανγκ Λιν) για να καταστρέψει τον πειρατικό κόκκινο στόλο. Έπειτα από πολύωρη σύγκρουση, κατορθώνουν να μπουν στο πλοίο του Lin και να εξοντώσουν όλο το πλήρωμα, με τον ίδιο τον Lin να οδηγείται σε αυτοκτονία, όπως όριζε από τα παλαιά χρόνια το έθιμο των πειρατών.
Επίσης, αποτελούν άξιες σχολιασμού οποιεσδήποτε αναφορές σχετικά με τους πειρατικούς κώδικες της Madame Ching. Αναλυτικότερα, σε περίπτωση απειθαρχίας και ανυπακοής, ο παραβάτης αποκεφαλιζόταν, ενώ το ίδιο ίσχυε και σε περίπτωση κλοπής των θησαυρών πριν από τον επίσημο διαμοιρασμό τους. Ως προς τους αιχμαλώτους, η Ching απαγόρευε την αιχμαλωσία γυναικών, ενώ όταν αυτό συνέβαινε, οι ωραίες γυναίκες γίνονταν πιστές σύζυγοι των ανδρών ή πωλούνταν ως λύτρα, με τις λιγότερο εμφανίσιμες να αφήνονται και πάλι ελεύθερες. Σε περίπτωση βιασμού, ο θύτης δολοφονούνταν, ενώ αν υπήρξε συναίνεση από αμφότερους, ο άνδρας αποκεφαλιζόταν και η γυναίκα με μια δεμένη μπάλα κανονιού στα πόδια της ριχνόταν στη θάλασσα.
Όσον αφορά τη συμβιβαστική λύση μεταξύ αυτής και των κινέζικών αρχών, προσφέρθηκε γενική αμνηστία σε όσους εγκατέλειπαν οριστικά τη πειρατεία, με την Ching να αμνηστεύεται από το Κινεζικό Ναυτικό το 1810 και να οδηγείται σε ένα παλάτι με τον Bao. Όταν απεβίωσε ο σύζυγός της το 1822, αποφάσισε να μετακομίσει στο Μακάο, ανοίγοντας μάλιστα ένα καζίνο, καθώς και έναν οίκο ανοχής, τα οποία και διηύθυνε μέχρι τον θάνατό της, το 1844.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Murray, Dian H. (1987), Pirates of the South China Coast (1790-1810), Stanford University Press
- Caldwell, Ellen S. (2017), Cheng I Sao: Female Pirate Extraordinaire, άρθρο από την ιστοσελίδα daily.jstor.org , διαθέσιμο ΕΔΩ
- «Τσινγκ Σι: Η Κινέζα ιερόδουλη που έγινε πειρατίνα -Ο φόβος και ο τρόμος των θαλασσών» (2020), άρθρο από την ιστοσελίδα iefimerida.gr, διαθέσιμο ΕΔΩ
