Του Γιώργου Κοσματόπουλου,
Ο φερόμενος τίτλος ανταποκρίνεται ακριβώς στη σοφή λαϊκή παροιμία για την κωλυσιεργία, την αναβλητικότητα, την παράλογη επιμονή σε ανεδαφικές απόψεις και επιδιώξεις, που έχουν ως στόχο την αποφυγή μιας δυσάρεστης κατάστασης. Η παροιμία αυτή συμπυκνώνει, με τον πλέον περιεκτικό και γλαφυρό τρόπο, τη στάση της πλευράς του Γιώργου Παπανδρέου σε ό,τι αφορά τα debate των υποψηφίων Προέδρων του Κινήματος Αλλαγής.
Οι υπόλοιποι πέντε υποψήφιοι συμφωνούν σε γενικές γραμμές στην πραγματοποίηση τηλεμαχιών, κατά το πρότυπο της αντίστοιχης διαδικασίας του 2017. Επιμέρους διαφωνίες, που τυχόν υφίστανται, είναι εύκολο να ξεπεραστούν. Ο μόνος, ο οποίος διαφωνεί κάθετα με τον συνολικό χαρακτήρα της διαδικασίας αυτής, είναι ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος προτείνει να πραγματοποιηθούν οι διάλογοι των υποψηφίων εξ αποστάσεως, διαδικτυακά, με τον καθέναν να έχει στη διάθεσή του σχεδόν τον τριπλάσιο χρόνο από ό,τι προβλεπόταν, προκειμένου να απαντήσει στις ερωτήσεις που θα του τεθούν. Πέραν τούτου, όπως προκύπτει από τα ρεπορτάζ, διαφωνεί και με την ύπαρξη θεματικής ενότητας που θα αφορά το μέλλον του κόμματος και ως προς το οργανωτικό του σκέλος (όνομα, σύμβολο, κλπ.).
Η πλευρά ΓΑΠ, διακηρύσσει ότι ενδιαφέρεται για την ουσία της πολιτικής αντιπαράθεσης και όχι για την «εντυπωσιοθηρία», για την οποία βρίσκει πρόσφορο έδαφος η μορφή debate που προτείνεται από τους υπολοίπους. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι ο πρώην Πρωθυπουργός απλούστατα δεν θέλει να βρεθεί σε ζωντανές τηλεοπτικές αναμετρήσεις με τους συνυποψηφίους του. Και δεν το θέλει για δύο λόγους: Αφενός γνωρίζει ότι υστερεί επικοινωνιακά των περισσοτέρων εκ των υπολοίπων στη δημόσια αντιπαράθεση. Οι Ανδρέας Λοβέρδος και Χάρης Καστανίδης είναι καλοί και έμπειροι ρήτορες, ο Παύλος Γερουλάνος είναι πολύ βελτιωμένος επικοινωνιακά και η συνολική του παρουσία δημιουργεί θετικά συναισθήματα, ενώ ο Παύλος Χρηστίδης είναι ο νεότερος ηλικιακά στην κούρσα της ηγεσίας, φρέσκο πρόσωπο αλλά και με σημαντική εμπειρία, έχοντας διατελέσει επί έξι συναπτά έτη Εκπρόσωπος Τύπου. Πέραν τούτου, η εικόνα ενός πρώην Πρωθυπουργού να βρίσκεται στο ίδιο τραπέζι ως ίσος με στελέχη, τα οποία ουδέποτε έφτασαν σε αυτό το αξίωμα, μειώνει τον πρώτο.
Αφετέρου, ο ΓΑΠ θα κληθεί να απαντήσει δημοσίως και σε απευθείας μετάδοση σε μια σειρά εξαιρετικά άβολων ερωτημάτων: Γιατί διέσπασε το ΠΑΣΟΚ, 20 μόλις ημέρες πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015; Επιμένει στις θεωρίες συνωμοσίας για την πρώτη του το 2011; Και, αν ναι, πώς θα συνυπάρξει με αυτούς τους οποίους κατηγορεί για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα τότε; Γιατί, παρά το γεγονός ότι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ είχε αλλάξει, αρνήθηκε να διαλύσει το ΚΙΔΗΣΟ, το οποίο είχε πάρει 2,4% στις πρώτες εκλογές του 2015 και δεν κατόρθωσε καν να κατέλθει στις δεύτερες; Εφόσον δεν ανήκει στο ΠΑΣΟΚ, σε περίπτωση εκλογής του στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, το πρώτο, βάσει καταστατικού, θα πρέπει να προχωρήσει σε διαδικασίες εκλογής νέας ηγεσίας. Πώς θα μπορέσει να προεδρεύσει του δεύτερου, τη στιγμή που άλλο πρόσωπο θα είναι επικεφαλής του μοναδικού, ουσιαστικά, κόμματος του τυπικά πολυκομματικού σχηματισμού; Είναι υπέρ ή κατά της επιστροφής στο όνομα και το σύμβολο του ΠΑΣΟΚ; Τι έχει να πει για το γεγονός ότι πάρα πολλά άτομα του στενού του περιβάλλοντος, τα οποία ο ίδιος ανέδειξε κι επέβαλε στο ΠΑΣΟΚ, βρίσκονται πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ; Τη στιγμή που το ΚΙΝΑΛ είναι τρίτο κόμμα με μονοψήφια ποσοστά, χωρίς να φαντάζει ορατό το ενδεχόμενο σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης αυτού, πώς αλλιώς μπορεί να προκύψει «Προοδευτική Διακυβέρνηση»;
Φυσικά, δεν είναι ο μόνος που θα κληθεί να απαντήσει σε άβολα ερωτήματα. Σε ένα πραγματικό debate, ο Λοβέρδος θα ρωτηθεί για τη βραχύβια Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα, ο Ανδρουλάκης για το πώς θα συμβιβάσει Ευρωβουλή και αρχηγία κόμματος, ο Καστανίδης για την περιπλάνησή του στην Κοινωνική Συμφωνία και το ΚΙΔΗΣΟ, προτού αναδειχθεί σε φανατικό υποστηρικτή της επιστροφής στο ΠΑΣΟΚ, ο Γερουλάνος για το πώς θα διοικήσει ο εξωκοινοβουλευτικός αρχηγός, ο Χρηστίδης, πέραν αυτού, και για την απόλυτη ταύτισή του με την αείμνηστη Γεννηματά. Ουδείς, όμως, εκ των προαναφερθέντων θα έχει μπροστά του την ποσότητα και το περιεχόμενο των καυτών ερωτημάτων που θα τεθούν ενώπιον του κ. Παπανδρέου.
Ας μη γελιόμαστε, λοιπόν. Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν θέλει να συμμετάσχει στις τηλεμαχίες. Για αυτό επιλέγει να τορπιλίσει τη διαδικασία, προτείνοντας μια ιλαροτραγική διαδικασία δημόσιας αντιπαράθεσης, με παράλληλους μακροχρόνιους μονολόγους, εκ του μακρόθεν περιεχομένου εκθέσεως ιδεών. Δεν είναι η πρώτη φορά που λειτουργεί αντιθεσμικά και παρελκυστικά. Το έπραξε όταν, ενημερώνοντας με ένα τυπικό SMS την αείμνηστη Φώφη Γεννηματά, ανέλαβε πρωτοβουλία δήθεν για τη διασφάλιση της ενότητας της παράταξης. Τη στιγμή που δεν είχε την ανάλογη θεσμική ιδιότητα και τη στιγμή που είναι ο πρώην Πρόεδρος, ο οποίος διέγραψε τον προκάτοχό του Κώστα Σημίτη το 2008 και διέσπασε το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του λίγες ημέρες πριν τις δυσκολότερες εκλογές της ιστορίας του. Επανέλαβε το εγχείρημα, όταν προσπάθησε να επιβάλει τον «λαγό» του Βασίλη Κεγκέρογλου, ως μεταβατικό Πρόεδρο, κατά παράβαση της θεσμικής τάξης και της εσωκομματικής δεοντολογίας. Το κάνει, εκ νέου, τορπιλίζοντας τη δυνατότητα δημόσιας αντιπαράθεσης των υποψηφίων Προέδρων. Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, οι συνυποψήφιοί του αντέδρασαν υπερβολικά ήπια. Πλέον οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να σεβαστούν την ιστορία και τους κόπους τους και να προχωρήσουν σε debate, ακόμα και ερήμην του. Τέτοιες στιγμές κρίνεται ποιος έχει πραγματικό μπόι και ποιος απλά μετράει τη σκιά του…
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Εκλογές ΚΙΝΑΛ: Όλοι οι άνθρωποι των υποψήφιων προέδρων, Φώφη Γιωτάκη, protothema.gr, διαθέσιμο εδώ
