Του Σπύρου Μίτσουλη,
1962: Στρατιωτικές δυνάμεις της Κίνας επιτίθενται κατά μήκος των σινο-ινδικών συνόρων, με σκοπό την κατάληψη αμφισβητούμενων εδαφών, ξεκινώντας τον Σινο-Ινδικό Πόλεμο του 1962. Ο πόλεμος θα λήξει μετά από ένα μήνα, στις 21 Νοεμβρίου, με τον κινεζικό στρατό να θέτει υπό την κυριαρχία του τα αμφισβητούμενα εδάφη. Το 1947, η Ινδία μαζί με την ανεξαρτησία της από το Ηνωμένο Βασίλειο κληρονόμησε το μη επιλυμένο ζήτημα των συνόρων με την Κίνα, τα οποία εκτείνονταν για 3.225 χλμ. κατά μήκος των Ιμαλαΐων. Αν και οι σινο-ινδικές σχέσεις ήταν σε πολύ καλό επίπεδο καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, με καμία από τις δύο χώρες να αμφισβητεί τα μεταξύ τους σύνορα, αυτό άλλαξε αμέσως μετά την Επανάσταση του Θιβέτ. Μετά την αποτυχία της επανάστασης, ο Ηγέτης του Θιβέτ και 14ος Δαλάι Λάμα κατέφυγε στην Ινδία, όπου έγινε δεκτός. Αυτό το γεγονός εξόργισε την Κινεζική Κυβέρνηση, η οποία θεώρησε πως η Ινδία έχει ευρύτερες γεωπολιτικές βλέψεις για το Θιβέτ. Το επόμενο διάστημα οι σχέσεις των δύο κρατών επιδεινώθηκαν, με την Κινεζική Κυβέρνηση να αμφισβητεί ανοιχτά την ινδική κυριαρχία σε κάποιες περιοχές των βορείων συνόρων. Η Ινδία από πλευράς της δεν άφησε αναπάντητες αυτές τις προκλήσεις, απαιτώντας την απόσυρση του κινεζικού στρατού από τα αμφισβητούμενα εδάφη. Μεταξύ 1960-1962 σημειώθηκαν αρκετά επεισόδια μεταξύ των δύο πλευρών. Ταυτόχρονα, όμως, υπήρξαν προσπάθειες για την ειρηνική διευθέτηση του ζητήματος μέσω της διπλωματίας, που τελικά απέτυχαν. Έτσι, στις 20 Οκτωβρίου του 1962 ο κινεζικός στρατός εξαπέλυσε την επίθεσή του τόσο στα βορειοανατολικά όσο και στα βορειοδυτικά σύνορα με την Ινδία. Σε μικρό χρονικό διάστημα κατάφερε να εκδιώξει από τις αμφισβητούμενες περιοχές τις μικρότερες αριθμητικά ινδικές δυνάμεις και στις 21 Νοεμβρίου να κηρύξει κατάπαυση του πυρός.
1973: Γίνονται τα επίσημα εγκαίνια της Όπερας του Σίδνεϋ, παρουσία της Βασίλισσας του Ηνωμένου Βασιλείου, Ελισάβετ Β’. Η Όπερα του Σίδνεϋ αποτελεί ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα κτίρια στον κόσμο και το σήμα κατατεθέν της Αυστραλίας. Σχεδιάστηκε το 1957 από τον Δανό αρχιτέκτονα Jorn Utzon, ενώ η κατασκευή του ξεκίνησε το 1959 και ολοκληρώθηκε το 1973, στοιχίζοντας περισσότερα από 100 εκατομμύρια δολάρια (1 δισεκατομμύριο δολάρια σε σημερινές τιμές). Κάθε χρόνο φιλοξενεί εκατοντάδες παραστάσεις που τις παρακολουθούν πάνω από ένα εκατομμύριο θεατές. Εκτός από κέντρο πολιτισμού, η Όπερα του Σίδνεϋ αποτελεί ίσως το σημαντικότερο τουριστικό αξιοθέατο της Αυστραλίας με εκατομμύρια τουριστών να το επισκέπτονται κάθε χρόνο. Στις 28 Ιουνίου 2007, χαρακτηρίστηκε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO, ενώ ήταν υποψήφια για μια θέση στα επτά θαύματα του σύγχρονου κόσμου, αν και δεν επιλέχθηκε.
2011: Ο ηγέτης της Λιβύης συνταγματάρχης Μουαμάρ Καντάφι (1942-2011) συλλαμβάνεται, βασανίζεται και τελικά εκτελείται από αντάρτες στην πόλη Σύρτη της Λιβύης, κατά τη διάρκεια του Λιβυκού Εμφυλίου πολέμου. Ο Μουαμάρ Καντάφι ήταν αξιωματικός του Λιβυκού Στρατού, ο οποίος, το 1969, οργάνωσε το πραξικόπημα που ανέτρεψε τη μοναρχία στη Λιβύη και εγκαθίδρυσε μια σοσιαλιστική δημοκρατία. Αν και αρχικά υπήρξε υπέρμαχος του Παναραβισμού, στη συνέχεια δημιούργησε τη δική του Τρίτη Διεθνή Θεωρία, την οποία και εφάρμοσε στη διακυβέρνηση της Λιβύης. Στο εσωτερικό της χώρας του προχώρησε σε ιδιωτικοποίηση της πετρελαϊκής βιομηχανίας, ενώ παράλληλα χρησιμοποίησε τα έσοδα από το πετρέλαιο για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού της Λιβύης. Σε διεθνές επίπεδο ενεπλάκη σε συγκρούσεις με την Αίγυπτο και το Τσαντ χωρίς επιτυχία, κατηγορήθηκε ότι χρηματοδότησε και υπέθαλψε τρομοκράτες, ενώ του αποδόθηκε ευθύνη για τη βομβιστική επίθεση στο Λόκερμπι της Σκωτίας. Όλα αυτά έπληξαν ανεπανόρθωτα τη διεθνή του εικόνα και τις σχέσεις του με τη Δύση, οδηγώντας στο αεροπορικό χτύπημα εναντίον του από τις Η.Π.Α. το 1986, καθώς και στην επιβολή οικονομικών κυρώσεων από τον Ο.Η.Ε. Από το 1999 προσπάθησε να επαναπροσεγγίσει τη Δύση και τα κατάφερε, συνάπτοντας σημαντικές οικονομικές συμφωνίες τόσο με ευρωπαϊκές χώρες όσο και με τις Η.Π.Α. Το 2011, μετά από τέσσερις και πλέον δεκαετίες αυταρχικής διακυβέρνησης, ξέσπασε επανάσταση στη Λιβύη κατά του διεφθαρμένου καθεστώτος Καντάφι, στο πλαίσιο της ευρύτερης αναταραχής που συγκλόνισε τον αραβικό κόσμο, γνωστή ως Αραβική Άνοιξη. Η επανάσταση στη Λιβύη σύντομα μετατράπηκε σε εμφύλιο πόλεμο, με τις δυνάμεις των επαναστατών τελικά να υπερτερούν και να κερδίζουν, μετά τη σύλληψη και την εκτέλεση του Καντάφι.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Sino-Indian war 1962, Britannica.com, διαθέσιμο εδώ
- India-China War of 1962: How it started and what happened later, indiatoday.in, διαθέσιμο εδώ
- Why India and China went to war in 1962, The Tribune, διαθέσιμο εδώ
- The all new seven wonders of the world, Telegraph.com, διαθέσιμο εδώ
- Sydney Opera Site, sydneyoperahouse.com, διαθέσιμο εδώ
- The day the Sydney Opera House finally opened, The Sunday Morning Herald.com, διαθέσιμο εδώ
- The Muammar Gaddafi Story, BBC News, διαθέσιμο εδώ
- Muammar Al-Qaddafi, Britannica.com, διαθέσιμο εδώ
- Muammar Al Qaddafi, Biography, διαθέσιμο εδώ
