Της Ρένας Δανατζή,
Ήμουν εκεί όταν ένα ολόκληρο αμφιθέατρο με έβριζε και με τον πιο αισχρό, τον πιο ανήθικο τρόπο καταπατούσε την προσωπικότητά μου. Ήμουν εκεί όταν μου πρόσταζαν να κάνω όσο πιο σύντομα μπορώ οικογένεια για να προλάβω. Να μην μείνω στο ράφι, να μην βγω από το κοινωνικό τους κουτάκι. Ήμουν εκεί όταν με κοιτούσαν στραβά, επειδή φόρεσα ένα κοντό φόρεμα. Ήμουν εκεί όταν μιλούσαν άσχημα για εμένα, επειδή ήμουν δεσμευμένη και έβγαινα για ποτό χωρίς τον σύντροφό μου. Ήμουν εκεί να μου υποδεικνύουν πως οφείλω πρώτα και πάνω απ΄ όλα να είμαι καλή νοικοκυρά, πιστή σύζυγος και χαμηλών τόνων άνθρωπος.
Να μην έχω πάθη, να μην κάνω λάθη, να μην ποθώ, να μην θέλω. Να ακούω με ευλάβεια και να ακολουθώ τις υποδείξεις των άλλων. Να μην έχω χρόνο για εμένα. Να μην ασχολούμαι με τον εαυτό μου, με τη μόρφωσή μου, με ό,τι μπορεί να με κάνει ευτυχισμένη. Να μην είμαι ελαττωματικό και πολυχρησιμοποιημένο προϊόν. Να κάνω καλό self–marketing για να γίνομαι συμπαθής στους γύρω. Να κρέμομαι απ΄ τα χείλια τους, λες και η γνώμη τους ζυγίζει πολύ.
Να αγαπάω βουβά. Να μην είμαι εξωστρεφής. Να μην δείχνω τον έρωτά μου στον κόσμο. Να είμαι αυστηρά συγκρατημένη. Να μην επιτρέπεται να σπαταλάω τα λεφτά μου και να οφείλω να παίρνω έγκριση προτού κάνω οτιδήποτε. Να είμαι άχρωμη και άοσμη. Όσο πιο άχρωμη, τόσο πιο αρεστή.
Ήμουν εκεί όταν μου υποδείκνυαν πώς πρέπει να οργανώσω τον γάμο μου, πώς πρέπει να μεγαλώσω τα παιδιά μου. Ήμουν εκεί όταν τους έβλεπα να επεμβαίνουν άλλοτε άκομψα, άλλοτε άγαρμπα στη ζωή μου και στις επιλογές μου, λες και τους ρώτησα ποτέ τη γνώμη τους. Ήμουν εκεί όταν με έκριναν δήθεν φιλικά για όσα τους έμοιαζαν λάθος και με πλήγωναν. Γνώριζαν πολύ καλά τι έκαναν και συνέχιζαν ανενόχλητοι.
Είναι οι ίδιοι που θρηνούν πάνω από σκοτωμένες, βιασμένες και ταλαιπωρημένες γυναίκες. Οι ίδιοι που παρουσιάζονται ως καλοί οικογενειάρχες, προσηνείς άνθρωποι που τα έχουν όλα καλώς καμωμένα στη ζωή τους. Οι ίδιοι που εξυμνούν σημαντικές γυναικείες προσωπικότητες που δεν βρίσκονται στη ζωή.
Είναι βυθισμένοι στα ψέματά τους και την υποκρισία τους. Είναι πολύ φτωχοί όλοι τους και λυπάμαι για όσες φορές τους συνάντησα στη ζωή μου. Προσπάθησαν να ρίξουν άλλες φορές εμένα και άλλες φορές άλλες γυναίκες. Με προσβολές, με κρύα αστεία, γεμάτα κόμπλεξ και ανασφάλεια.
Είναι πολύ υποκριτικό και ανήθικο άλλες φορές να εξυμνείτε γυναίκες και άλλες φορές να συμπεριφέρεστε σε εκείνες με τον χειρότερο τρόπο. Τη γυναίκα είτε την αγαπάς, είτε την μισείς. Τον άνθρωπο είτε τον σέβεσαι, είτε όχι. Την καλή καρδιά είτε την έχεις, είτε όχι. Και τα δύο μαζί, δεν γίνεται.
