Της Θεοδώρας Αγγελοπούλου,
Η περασμένη εβδομάδα χαρακτηρίζεται από περιορισμένη δράση στο πεδίο παραγωγής του νομοθετικού έργου, ωστόσο σημειώθηκε έντονη πολιτική σύγκρουση στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Συγκεκριμένα, στις 27 Σεπτεμβρίου συζητήθηκε στην κοινοβουλευτική Ολομέλεια, λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα του μέσου που χρησιμοποιήθηκε, η επίκαιρη επερώτηση για την αύξηση των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος από τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ Α.Ε.), η οποία τέθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Πλήθος υπουργών κλήθηκε να δώσει απαντήσεις για το επίμαχο αυτό ζήτημα για την καθημερινότητα των πολιτών, επ’ αφορμής και των παγκόσμιων ανατιμήσεων στο διπλάσιο και παραπάνω, σε μερικές περιπτώσεις, στο φυσικό αέριο, οι οποίες αποδεικνύουν ότι ο πλανήτης βρίσκεται αντιμέτωπος, πλέον, και με μία σοβαρή ενεργειακή κρίση, η οποία επιδεινώνει έτει περαιτέρω τη θέση των πολιτών, συνυπολογίζοντας τα βιωθέντα οικονομικά προβλήματα και την πανδημική κρίση.
Η ΔΕΗ, ως Ανώνυμη Εταιρεία, που συνιστά παράλληλα και μία Υπηρεσία Κοινής Ωφέλειας, η οποία, λόγω του παλαιότερου πλήρως κρατικοποιημένου καθεστώτος με την κατοχή του μονοπωλείου στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, έχει λάβει εκτεταμένες πολιτικές διαστάσεις ως δομή στο πεδίο του δημοσίου διαλόγου, ως έκφανση των γραφειοκρατικών θεσμών, καθότι οι έντονες συνδικαλιστικές της προεκτάσεις, η κακοδιοίκηση και η δεινή οικονομική θέση στην οποία βρέθηκε, με αποτέλεσμα να υπάρχουν ουσιαστικές ελλείψεις στην εκπλήρωση του έργου της, οδήγησε στην ιδιωτικοποίησή της, όπου κύριος μέτοχος διατηρείται το κράτος, με ποσοστό 34%, αλλά με σημαντική παρουσία του ιδιωτικού σκέλους. Η ενέργεια αυτή ξύπνησε έναν κυκεώνα ιδεολογικών αντιδράσεων, με το κεντρικό επιχείρημα να αφορά στο ότι το ρεύμα είναι ένα καθολικό δημόσιο αγαθό και οτιδήποτε προσπαθεί να το «ατομικοποιήσει» υπονομεύει την ευημερία του κοινωνικού συνόλου.
Μοναδική λύση, ωστόσο, μπροστά στον ελλοχεύοντα κίνδυνο της πλήρους κατάρρευσής της και της επιστροφής της χώρας στον κυριολεκτικό και μεταφορικό σκοταδισμό, ήταν η πώληση μεριδίων της σε ιδιώτες μετόχους, των οποίων η διαχειρισιολογική προσέγγιση θα έσωζε την τελευταία στιγμή το λειτουργικό καθεστώς της. Σίγουρα, θα μπορούσε να υπάρξει εξυγίανση διά της κρατικής οδού, η οποία θα καθίστατο χρονοβόρα και δαιδαλώδης – ειδικά από τη στιγμή που η ελληνική πολιτική κουλτούρα αγνοεί εν τοις πράγμασι τη συναίνεση – ενόψει, όμως, ενός προγράμματος τετελεσμένων χρονικών περιθωρίων. Η ιδιωτικοποίηση ως λύση ανάγκης, αλλά και ως λύση των καιρών μας, έστω και βεβιασμένα, εισάγει τη χώρα στις σύγχρονες μορφές διακυβέρνησης, όπου η σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, δεν αποτελεί το κατακριτέο, καθώς, κατά αυτόν τον τρόπο, διευκολύνεται το έργο της παροχής δημοσίων υπηρεσιών, χωρίς την πλήρη οικονομική επιβάρυνση του κράτους, κάτι το οποίο έχει σημασία όταν οι δημοσιονομικές πιέσεις παρουσιάζουν αυξητικές τάσεις και πιέσεις.
Επανερχόμενοι, στη σχετική συζήτηση που έλαβε χώρα εντός της Βουλής, η ΔΕΗ μετατράπηκε σε «μήλον της έριδος» για να δημιουργηθεί ισχυρή πολιτική ένταση στα κοινοβουλευτικά έδρανα, με την αξιωματική αντιπολίτευση σε επίπεδο τόσο αρχηγού, με τον Αλέξη Τσίπρα, όσο και σε βουλευτικό να ασκεί οξύτατη κριτική με κατηγορίες επί προσωπικού για τη διαχείριση του εν λόγω ζητήματος εμμένοντας στην αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου, ισχυριζόμενοι ότι η Κυβέρνηση επιδιώκει να ευνοήσει συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα στην κερδοσκοπική αρένα του χρηματιστηρίου. Χαρακτηριστικά, ο Αλ. Τσίπρας ανέφερε ότι: «Όταν ανακοινώθηκε η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ, βυθίστηκε η μετοχή της ΔΕΗ. Κάποιοι ξεφορτωνόντουσαν πακέτα μετοχών μέχρι να ανακοινωθεί η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Με δεδομένο ότι μόνο η διοίκηση και η πολιτική ηγεσία το ερώτημα είναι πως κάποιοι είχαν εσωτερική πληροφόρηση και πουλούσαν μετοχές. Φαντάζομαι ότι θα δώσουν κάποιοι εξηγήσεις στις αρχές», ψέγοντας την Κυβέρνηση για απουσία σχεδίου στην αντιμετώπιση του κύματος ακρίβειας με υποχθόνια στοχοθεσία για «κρυφό σχέδιο εκχώρησης του πλειοψηφικού πακέτου της ΔΕΗ».
Σύσσωμοι οι κυβερνητικοί ιθύνοντες έσπευσαν να ανταπαντήσουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αναλίσκεται για πολλοστή φορά σε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι προς πρόκληση των εντυπώσεων, χωρίς να έχει να αντιπροτείνει ο ίδιος μέτρα για ένα ζήτημα που επί δικής του κυβερνητικής θητείας είχε φτάσει στο έσχατο σημείο των αντοχών του, όντας ένα βήμα πριν την πλήρη χρεοκοπία και κατάρρευση. Αναλυτικότερα, ο Υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας, δήλωσε ότι: «Αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά ότι είστε πολιτική ανεμοδούρα. Είστε σε πολιτικό και ιδεολογικό αδιέξοδο. Και αν «ξεπεράσαμε τις κόκκινες γραμμές», και αν «ξεπουλάμε τη δημόσια περιουσία», κάντε πρόταση μομφής. Για να ακούσει ο ελληνικός λαός ποιος λέει την αλήθεια και ποιος είναι υποκριτικής. Αλλά δεν το τολμήσατε», ενώ δεν άφησε ασχολίαστα τα οικονομικά δεδομένα που παρέλαβε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με τις ζημιές ύψους 900 εκατομμυρίων ευρώ το 2018, οι οποίες το 2019 ανήλθαν στα 1,6 δις ευρώ, με κερδοφορία να παρουσιάζεται – μετά τις παρεμβάσεις του νεοδιορισθέντα τότε Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστή Χατζηδάκη, η οποία διατηρείται και για το 2021, με τον Κώστα Σκρέκα να έχει αναλάβει πλέον τα ηνία της συγκεκριμένης υπουργικής δομής, ο οποίος μαζί με τον Υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Άδωνη Γεωργιάδη, και τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο, Γιάννη Οικονόμου, κατηγόρησαν τον ΣΥΡΙΖΑ για ακατάσχετη παραχολογία με αναντιστοιχία των ισχυριζομένων δημοσκοπικών επιτυχιών με τα πραγματικά στατιστικά δεδομένα.
Συμπερασματικά, οι φράσεις για «ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας» θεωρούνται πλέον ξεπερασμένες για μία οργανωτική δομή με ενεργητικό επιχειρηματικό προφίλ στον τομέα των επενδύσεων σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειες επ’ ωφελείας των πολιτών, με οριοθετημένο σχέδιο απολιγνιτοποίησης και δράσεις στον τομέα της οικονομικής και περιβαλλοντικής βιωσιμότητας, εναρμονισμένες με τις ενωσιακές και διεθνείς δεσμεύσεις και ρυθμίσεις για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Η ουσία, όμως, είναι η εξής: Η κοινοβουλευτική «κόντρα», που εκδηλώθηκε, στάθηκε για ακόμη μία φορά κατώτερη των περιστάσεων, διαλευκάνοντας, ωστόσο, το ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψέμματα ή έστω ποιος προβαίνει σε πολιτικά τεχνάσματα σε μία ανωφελή προσπάθεια απόκρυψης των δικών του ευθυνών και ενεργειών, σημειώνοντας ότι ο κατατεθείς προϋπολογισμός του 2018 «προέβλεπε 100 εκατομμύρια ευρώ από την πώληση της ΔΕΗ». Το επίμαχο πρόβλημα της ακρίβειας δεν έλαβε τις απαντήσεις που αναμενόταν από τη χρήση του κοινοβουλευτικού ελέγχου, και τις διαστάσεις, εν προκειμένω, που του άξιζαν στο πλαίσιο του διαλόγου. Η συζήτηση εστιάστηκε, δυστυχώς, σε ένα αδιάλλειπτο κατηγορητήριο από όλες τις πλευρές, χωρίς να υπάρξει ουδεμία προσπάθεια εύρεσης ουσιαστικής λύσης, ώστε να καταστεί ο κοινοβουλευτικός διάλογος γόνιμος.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Σκληρό ροκ στη Βουλή για ανατιμήσεις και ΔΕΗ, kathimerini.gr, διαθέσιμο εδώ
- Βουλή: Κόντρα για την ακρίβεια και την ΔΕΗ, ant1news.gr, διαθέσιμο εδώ
- Βουλή – Σκληρή κόντρα ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ για την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ, in.gr, διαθέσιμο εδώ
