Του Σπύρου Μίτσουλη,
1520: Ανεβαίνει στον θρόνο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ο Σουλεϊμάν Α’ (1520-1566), ως ο 10ος κατά σειρά Σουλτάνος της Αυτοκρατορίας. Ήταν γιος και διάδοχος του Σουλτάνου Σελίμ Α’ (1512-1520), τον οποίο και διαδέχτηκε μετά τον θάνατό του. Από τον πατέρα του παρέλαβε μια μεγάλη και ισχυρή Αυτοκρατορία, την οποία φρόντισε να την επεκτείνει προς κάθε κατεύθυνση. Μέσω συνεχών επεκτατικών πολέμων, κατόρθωσε να καταλάβει το Βελιγράδι (1521) από το βασίλειο της Ουγγαρίας, το νησί της Ρόδου από τους Ιππότες του Αγίου Ιωάννη, ενώ, μετά τη μεγαλειώδη νίκη του στο Μόχατς κατά του Ούγγρου βασιλιά, Λουδοβίκου Β,΄ το 1526, κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος του βασιλείου του. Το 1529, εκστράτευσε με σκοπό να καταλάβει τη Βιέννη, αλλά δεν τα κατάφερε, καθώς οι κακές καιρικές συνθήκες και οι ελλείψεις σε τρόφιμα τον ανάγκασαν να υποχωρήσει. Αυτή η πρώτη πολιορκία της Βιέννης ήταν μόνο η αρχή της μακρόχρονης σύγκρουσης Οθωμανών και Αψβούργων. Στη συνέχεια, στράφηκε κατά της Περσικής Αυτοκρατορίας των Σαφαβιδών, οι οποίοι ήταν Σιίτες. Μεταξύ 1532-1555, πραγματοποίησε τρεις εκστρατείες εναντίον τους και τελικά, με τη Συνθήκη της Αμάσειας, το 1555, καθορίστηκαν τα σύνορα των δύο Αυτοκρατοριών. Παράλληλα, η Αυτοκρατορία επεκτάθηκε και προς τον Νότο, καθώς, το 1538, κατέκτησε την Υεμένη και ισχυροποίησε τη θέση της στην ευρύτερη περιοχή της Αραβικής Θάλασσας, ενώ επέκτεινε την επιρροή της στο μεγαλύτερο μέρος της Βόρειας Αφρικής. Τέλος, το 1565, επιχείρησε να καταλάβει τη Μάλτα από τους Ιππότες του Αγίου Ιωάννη, αλλά ηττήθηκε. Εκτός από σπουδαίος στρατηλάτης και κατακτητής, ο Σουλεϊμάν υπήρξε σπουδαίος ποιητής και κοσμηματοποιός. Υπήρξε μεγάλος προστάτης των τεχνών και των γραμμάτων και η περίοδος της βασιλείας του χαρακτηρίστηκε ως «η Χρυσή Εποχή» της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ακόμη, έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον και για τους νόμους του κράτους, τους οποίους και εκσυγχρόνισε, πάντα σύμφωνα με το Ισλαμικό Δίκαιο (Σαρία). Λόγω του έργου του και αυτών που είχε καταφέρει, ονομάστηκε Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής. Το 1566, οργάνωσε εκστρατεία κατά των Αψβούργων. Πέθανε βαριά άρρωστος σε ηλικία 72 ετών, το βράδυ της 6ης Σεπτεμβρίου. Την επόμενη μέρα, ο στρατός του κατέλαβε το οχυρό Ζίγκετβαρ που πολιορκούσε. Μετά το θάνατό του τον διαδέχτηκε ο γιος του, Σελίμ Β΄.
1949: Λήγει οριστικά η Eπιχείρηση Vittles, γνωστή και ως Αερογέφυρα του Βερολίνου. Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Γερμανία ήταν χωρισμένη σε ζώνες κατοχής, με τους Σοβιετικούς να κατέχουν την Ανατολική και τους Συμμάχους τη Δυτική Γερμανία. Το ίδιο καθεστώς επικρατούσε και στο Βερολίνο. Η Σοβιετική Ένωση, αντιδρώντας στις πολιτικές των Δυτικών για επανένωση της Γερμανίας και θέλοντας να τους αναγκάσουν να αποχωρήσουν από το Δυτικό Βερολίνο, ξεκίνησαν στις 24 Ιουνίου 1948 τον αποκλεισμό του. Οι Σύμμαχοι, μη θέλοντας να αποχωρήσουν από το Βερολίνο, ξεκίνησαν την από αέρος τροφοδοσία της πόλης. Κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Αερογέφυρα, που κράτησε 15 μήνες, περισσότεροι από 2.300.000 τόνοι εφοδίων μεταφέρθηκαν αεροπορικώς στο Βερολίνο, σε συνολικά 278.228 πτήσεις. Στο απόγειο της επιχείρησης, ένα αεροπλάνο προσγειωνόταν κάθε 45 δευτερόλεπτα. Η Επιχείρηση Αερογέφυρα ήταν άκρως επιτυχημένη και ανάγκασε τους Σοβιετικούς να άρουν τελικά τον αποκλεισμό στις 12 Μαΐου του 1949. Το κόστος της επιχείρησης ανήλθε στα 224 εκατομμύρια δολάρια, καθώς και σε μερικές δεκάδες αεροπόρων, που έχασαν τη ζωή τους σε ατυχήματα. Ήταν η πρώτη μεγάλη κρίση του Ψυχρού Πολέμου και κατέδειξε το υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού που θα επικρατούσε στο μέλλον μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων.
1954: Μπαίνει σε υπηρεσία στο Αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό το υποβρύχιο Ναυτίλος. Ήταν το πρώτο παγκοσμίως υποβρύχιο που προωθείτο με τη χρήση πυρηνικής ενέργειας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν την κατασκευή του το 1952, υπό άκρα μυστικότητα, καθώς ήθελαν να κρατήσουν κρυφό το νέο τους στρατηγικό όπλο. Ο πυρηνικός αντιδραστήρας του υποβρυχίου τού έδινε τη δυνατότητα να διανύει τεράστιες αποστάσεις σε κατάδυση, διατηρώντας τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα. Ένα ακόμα πλεονέκτημα του «Ναυτίλου», αλλά και όλων των πυρηνικών υποβρυχίων, είναι το χαμηλό επίπεδο θορύβου που παρήγαγε, καθιστώντας το πρακτικά αόρατο. Στις 3 Αυγούστου 1958, έγινε το πρώτο πλοίο που κατάφερε να φτάσει στον Βόρειο Πόλο, αποστέλλοντας το ιστορικό μήνυμα “Nautilus 90 North”, και να διαπλεύσει την Αρκτική σε κατάδυση. Έμεινε σε ενεργό υπηρεσία μέχρι το 1980, έχοντας διανύσει περισσότερα από 500.000 ναυτικά μίλια, ενώ στη συνέχεια μετατράπηκε σε μουσείο.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Berlin Airlift, History, διαθέσιμο εδώ
- S. Begin Berlin Airlift, History, διαθέσιμο εδώ
- Süleyman the Magnificent, Britannica, διαθέσιμο εδώ
- History Of USS NAUTILUS, Ussnautilus.org, διαθέσιμο εδώ
- The Berlin Airlift, 1948–1949, Office of the Historian, διαθέσιμο εδώ
- USS NAUTILUS (SSN-571), Historic Naval Ships Association, διαθέσιμο εδώ
- USS Nautilus—world’s first nuclear submarine—is commissioned, History, διαθέσιμο εδώ
- After 450 Years, Archaeologists Still Hunting for Magnificent Sultan’s Heart, National Geographic, διαθέσιμο εδώ
- Suleiman The Magnificent 1520-1566, Merriman, Roger Bigelow, Harvard University Press (1944), διαθέσιμο εδώ
