Του Τάσου Γρηγοριάδη,
1106: Λαμβάνει χώρα η μάχη του Τινσεμπραί (Tinchebray), μεταξύ των στρατευμάτων των διαδόχων του Αγγλικού θρόνου, Ερρίκου Α’ και Ροβέρτου Β’. Τον καιρό εκείνο, τη σημερινή Αγγλία και Νορμανδία -βορινή επαρχία της Γαλλίας- εξουσίαζε μια δυναστεία Νορμανδών με τρία αδέρφια-διεκδικητές. Ο Ροβέρτος Β’ κληρονόμησε τη Νορμανδία, ενώ στον Γουλιέλμο Β’ δόθηκαν τα εδάφη της Αγγλίας. Όμως, με τον «ύποπτο» θάνατο του τελευταίου (1100), η εξουσία πέρασε στον αδερφό του, Ερρίκο Α’. Στη συνέχεια, ο Ροβέρτος αποφασίζει να εισβάλει στην Αγγλία (1101), για να ανατρέψει τον αδερφό του Ερρίκο, με τον οποίο, τελικά, συνθηκολογεί. Ωστόσο, ο Ερρίκος περνά στην αντεπίθεση το 1104, δίνοντας έναυσμα για εισβολή στη Νορμανδία. Με την εκστρατεία να βαίνει καλώς, στις 28 Σεπτεμβρίου του 1106, ο Ερρίκος καταφθάνει στο κάστρο του Tinchebray. Ο Ροβέρτος αποφασίζει να επιτεθεί άμεσα στο ανοιχτό πεδίο, προς αποφυγή επιπλέον ενίσχυσης των δυνάμεων του αδερφού του. Στη συνέχεια, μετά από κάποιες απώλειες και έχοντας αφιππεύσει τους ιππότες του, ο Ερρίκος καλεί κρυμμένες ενισχύσεις στη μάχη σε ρόλο «μπαλαντέρ». Έχοντας περικυκλώσει τον εχθρό, η πλάστιγγα γύρισε υπέρ του Ερρίκου και η μάχη δεν άργησε να ολοκληρωθεί. Εν κατακλείδι, ο Ροβέρτος φυλακίζεται ισοβίως στην Αγγλία, ενώ ο αδερφός του, Ερρίκος, παραμένει βασιλέας της Αγγλίας και της Νορμανδίας μέχρι τον θάνατό του, το 1135.
1781: Ξεκινά η καθοριστική πολιορκία του Γιόρκταουν (Yorktown), που θα συνδράμει στην απόκτηση της πολυπόθητης ανεξαρτησίας των Η.Π.Α. Ευρισκόμενοι στο έκτο έτος των συρράξεων, οι Αμερικανοί επαναστάτες χρειάζονταν μια «κίνηση Ματ», για να αποτινάξουν πλήρως τον Βρετανικό ζυγό που ακόμη κατείχε ισχύ σε αρκετά αστικά κέντρα και στις νότιες πολιτείες. Ο επικεφαλής των Αμερικανικών δυνάμεων, Τζωρτζ Ουάσιγκτον (George Washington), αναμενόταν να επιτεθεί στη Νέα Υόρκη. Ωστόσο, σε μια ζωτικής σημασίας κίνηση αιφνιδιασμού, οι επαναστάτες κατευθύνθηκαν νοτίως προς το Γιόρκταουν της Βιρτζίνια. Η Γαλλία βρισκόταν στο πλευρό των Αμερικανών, με τον στρατηγό Ζαν-Μπαπτίστ ντε Ρασαμπώ (Jean-Baptiste de Rochambeau) και τον ναύαρχο Πολ ντε Γκρας (Paul de Grasse). Απέναντί τους έστεκε ο Λόρδος Κάρολος Κορνγουόλις (Charles Cornwallis), διαθέτοντας βρετανικά στρατεύματα και μερικούς Γερμανούς. Στις 28 Σεπτεμβρίου του 1781, η πολιορκία ξεκινά με τον γαλλικό στόλο να έχει ήδη κλείσει τον θαλάσσιο δίαυλο προς τη Νέα Υόρκη. Λίαν συντόμως, ξεκίνησε ο βομβαρδισμός της πόλης, ενώ, παράλληλα, οι Βρετανοί αδυνατούσαν να λάβουν ενισχύσεις. Τελικά, την 11η Οκτωβρίου, οι επιτιθέμενοι, καταλαμβάνοντας τα οχυρά νούμερο «9» και «10», έκαμψαν την αντίσταση των αμυνομένων, οι οποίοι, μετά από μια τελευταία αποτυχημένη προσπάθεια υποχώρησης, παραδόθηκαν στις 17 Οκτωβρίου. Η επιτυχία των επαναστατών στο Γιόρκταουν άλλαξε την έκβαση της Αμερικανικής Επανάστασης. Έθεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της ανεξαρτησίας των Η.Π.Α. και αποτέλεσε τρανό παράδειγμα σε όλους τους υποτελείς παγκοσμίως να διεκδικήσουν την αυτοκυριαρχία τους.
1961: Αποχώρηση της Συρίας από την Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία (ΗΑΔ) και ουσιαστική κατάλυση του παναραβικού εγχειρήματος. Το έτος 1958, καθώς η Συρία έβριθε από αστάθεια, η Κυβέρνηση της χώρας αγωνιούσε να βρει μια λύση, για να αποκλιμακωθούν οι εσωτερικές αναταραχές. Η Συριακή Κυβέρνηση, εναγκαλιζόμενη τις παναραβικές προθέσεις του Αιγύπτιου Προέδρου, Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ (Gamal Abdel Nasser), προέβη σε επίσημη πρόταση ένωσης σε μια κοινή κρατική οντότητα με την Αίγυπτο. Τελικά, την 1η Φεβρουαρίου του 1958, υπογράφεται η συμφωνία της ένωσης των δύο κρατών. Το νεοϊδρυθέν κράτος, ονόματι Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία, είχε Πρόεδρο τον Νάσερ και πρωτεύουσα το Κάιρο. Ωστόσο, κατά τα φαινόμενα, το κράτος ήταν βραχύβιο και θεωρείτο μη επιτυχημένο. Συγκεκριμένα, οι ενοποιητικές μεταρρυθμίσεις του Νάσερ, ουσιαστικά, απέκλεισαν τη βούληση της Συρίας, με τις αρχές της δεύτερης να μην κατέχουν πλέον ουσιαστική εξουσία. Το «φυτίλι δεν άργησε να ανάψει» και αφορμή αποτέλεσε η απόφαση του Καΐρου για κατάργηση όλων των πολιτικών κομμάτων της Συρίας. Εν συνεχεία, στις 28 Σεπτεμβρίου του 1961, πραγματοποιείται πραξικόπημα στη Συρία, που ανακηρύσσει την ανεξαρτησία και αυτοκυριαρχία του λαού της. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, επέρχεται πρακτικά η κατάρρευση της ΗΑΔ, αν και το όνομα διατηρήθηκε συμβολικά από την Αίγυπτο, έως το 1971.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Battle of Yorktown, History, διαθέσιμο εδώ
- Siege of Yorktown, Britannica, διαθέσιμο εδώ
- United Arab Republic, Britannica, διαθέσιμο εδώ
- Battle of Yorktown, British Battles, διαθέσιμο εδώ
- Siege of Yorktown, American Battlefield, διαθέσιμο εδώ
- United Arab Republic, Encyclopedia.com, διαθέσιμο εδώ
- The Battle of Tinchebrai, English Monarchs, διαθέσιμο εδώ
- Battle of Tinchebray, Harry Turtledove Wiki, διαθέσιμο εδώ
- The Meaning of the United Arab Republic, JSTOR, διαθέσιμο εδώ
- The United Arab Republic: An Assessment of Its Failure, JSTOR, διαθέσιμο εδώ
- The Battle of Tinchebray and the Conquest of Normandy (1106), War History Online, διαθέσιμο εδώ
