Συνέντευξη στη Μαρία Κελεπούρη,
Ο Κώστας Κρομμύδας μάς συστήθηκε με την ιδιότητα του ηθοποιού, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει αφοσιωθεί στην τέχνη του λόγου. Με βιβλία που συναρπάζουν με την πλοκή και τη ζωντανή γραφή τους, έχει αναπτύξει μια ξεχωριστή σχέση με τους αναγνώστες του, ενώ μεταδίδει τις γνώσεις και την εμπειρία του μέσα από μαθήματα δημιουργικής γραφής.
Προς μεγάλη μας χαρά, αποδέχθηκε την πρόσκληση του OffLine Post και στη συνέντευξη που ακολουθεί, μάς μίλησε για το τελευταίο του βιβλίο, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα, την ισορροπία ανάμεσα στον συγγραφικό και θεατρικό του εαυτό και το ταξίδι του Ακάκιου, που θα συνεχιστεί και στη μεγάλη οθόνη.
- Γνωρίζοντας αρκετά χρόνια την ιστορία του Λευτέρη Μαντζίκα, τι σας ώθησε να την αποτυπώσετε συγγραφικά; Ήταν ο θαυμασμός για αυτόν τον άνθρωπο, ίσως μια επιθυμία να τον τιμήσετε για το έργο του;
Και οι δύο αυτοί λόγοι, αλλά και το γεγονός πως ήθελα να αποτυπωθεί η ζωή του σε βιβλίο. Πρόκειται για έναν μυθιστορηματικό βίο μιας πολύ ιδιαίτερης προσωπικότητας, καθώς και ο ίδιος κατάφερε να δημιουργήσει, χωρίς εφόδια, μια αυτοκρατορία στον κόσμο της βιομηχανίας. Κινητήριος δύναμη υπήρξε το όραμά του, στο οποίο πίστεψε και πέτυχε, ακόμη κι αν συνάντησε δυσκολίες, ακόμη κι αν δέχτηκε τρικλοποδιές. Πώς να μην τον θαυμάζω, τότε; Ήταν ένα προσωπικό στοίχημα αυτό το βιβλίο και νομίζω πως το πέτυχα. Τουλάχιστον, ο ίδιος νιώθω απόλυτα ικανοποιημένος.
- Εσείς είχατε την τύχη να γνωρίσετε προσωπικά τον Λευτέρη Μαντζίκα. Τι πιστεύετε ότι θα έλεγε, αν διάβαζε το βιβλίο που βασίστηκε στη ζωή του;
Θεωρώ πως, κλείνοντας το βιβλίο, θα χαμογελούσε. Και, πιστέψτε με, αυτή θα ήταν η μεγαλύτερη ανταμοιβή για μένα. Έτσι νιώθει και η οικογένειά του και όλο αυτό με τιμά αφάνταστα. Μετέφερα μεγάλο μέρος της ζωής του στο βιβλίο, συμπληρώνοντας όσα μυθοπλαστικά στοιχεία χρειαζόταν ή έλλειπαν. Φυσικά, με απόλυτο σεβασμό προς τον ίδιο και το περιβάλλον του.
- Πόσο καιρό σας πήρε η συλλογή όλων αυτών των πληροφοριών και η καταγραφή των μαρτυριών, ώστε το υλικό να επαρκεί για την ολοκλήρωση της ιστορίας;
Δε μου πήρε καιρό να συλλέξω το υλικό, μιας και είχα άμεση πρόσβαση στο προσωπικό του αρχείο μέσω της οικογένειας, και τι καλύτερο από το να παίρνεις την πληροφορία από την πηγή. Έπρεπε, ωστόσο, στην πορεία να βάλω στη σειρά τα γεγονότα και να τα συνθέσω μυθιστορηματικά. Μπορεί να ακούγεται εύκολο, αλλά δεν είναι έτσι. Το περίεργο είναι ότι ακόμη και σήμερα βρίσκω υλικό, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στο βιβλίο. Δημιούργησε τόσα πράγματα στη ζωή του, που θα έφταναν για να γράψω άλλα δυο μυθιστορήματα.
- Έχει γίνει γνωστό πως το βιβλίο θα μετουσιωθεί κινηματογραφικά. Το σενάριο της ταινίας θα μείνει πιστό στην πλοκή ή θα εμπλουτιστεί και με στοιχεία που δε συμπεριλήφθηκαν στο βιβλίο; Πότε να περιμένουμε την ταινία;
Αυτό είναι κάτι που θα αποφασιστεί στην πορεία, αλλά μεγάλες αλλαγές δε νομίζω πως θα υπάρξουν. Μην ξεχνάμε, όμως, πως πρόκειται για δύο διαφορετικές τέχνες. Εμπιστεύομαι πάντως απόλυτα την εταιρεία παραγωγής (Αργοναύτες Α.Ε.), με την οποία έχουμε υπογράψει συμβόλαιο, και ξέρω πως θα κάνουν ό,τι καλύτερο για το άψογο τελικό αποτέλεσμα. Πολύ σύντομα, θα έχετε νέα μου για το θέμα αυτό.
- Όταν πλάθετε έναν λογοτεχνικό χαρακτήρα, ο θεατρικός σας εαυτός μπαίνει στον πειρασμό να φανταστεί πώς θα τον ερμήνευε;
Σαφέστατα. Και αυτό ομολογώ πως είναι και ένα προτέρημα. Το γεγονός ότι είμαι και ηθοποιός, μου δίνει την ευκολία να μπορώ να φανταστώ πώς θα ήταν ο εκάστοτε χαρακτήρας και στη σκηνή. Επίσης, ποια είναι τα χαρακτηριστικά του. Πώς αντιδρά σε καταστάσεις. Και κυρίως την ψυχοσύνθεσή του. Έτσι, όταν γράφω, γίνεται μια πάλη μέσα μου, ανάμεσα στις δύο ιδιότητες. Έχει τη γοητεία του όλο αυτό.
- Ο Λευτέρης Μαντζίκας υπήρξε πρότυπο γενναιοδωρίας και ανθρωπιάς. Θεωρείτε ότι σήμερα οι άνθρωποι έχουν χάσει κάποιες από τις αξίες, οι οποίες χαρακτήριζαν τον κεντρικό ήρωα του βιβλίου σας;
Και τότε και τώρα υπάρχουν άνθρωποι με αξίες. Ίσως είναι πιο λίγοι, μιας και είναι διαφορετική η εποχή μας και τα βιώματά μας. Ο Λευτέρης έφτασε στην Αθήνα με τρύπια τσαρούχια, ψάχνοντας για δουλειά, ενώ ταυτόχρονα είχε στον νου του να σπουδάσει. Παρέμεινε ταπεινός μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του. Περισσότερο, πιστεύω, πως έχει σημασία ο τρόπος που μεγαλώσαμε και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Η ταπεινοφροσύνη είναι σπουδαίο χαρακτηριστικό στους ανθρώπους.
- Διατηρείτε μια εξαιρετικά ενεργή επικοινωνία με το αναγνωστικό κοινό. Μετά την ολοκλήρωση της καλοκαιρινής σας περιοδείας, ποιος είναι ο απόηχος από την επαφή σας με τους αναγνώστες;
Απολαμβάνω εξαιρετικά αυτή τη διαδικασία, όσο κουραστική κι αν γίνεται σε αρκετές περιπτώσεις. Στο τέλος, κρατάω πάντα τα υπέροχα λόγια που έχω ακούσει από τους αναγνώστες, τους σχολιασμούς για τα βιβλία μου, αλλά και τα χαμόγελα που έχω εισπράξει σε όλη την περιοδεία. Όλα αυτά μου δίνουν πολλή δύναμη να συνεχίσω αυτό που κάνω. Είναι η ανταμοιβή και το κέρδος μου.
- Ποια θα ήταν μια συμβουλή σας για κάποιον που ενδιαφέρεται να μπει στον κόσμο της συγγραφής;
Όπως λέω και στο Masterclass συγγραφής που παραδίδω, «Μην αφήνετε τα όνειρά σας στο συρτάρι». Γράψτε!
[Μπορείτε να βρείτε το Master Class Συγγραφής με τον Κώστα Κρομμύδα εδώ.]
- Μετά το Ακάκιε, τι καινούργιο να περιμένουμε από την πένα σας;
Κάτι γρήγορο και καταιγιστικό…
Ευχαριστούμε θερμά τον κύριο Κώστα Κρομμύδα για την παραχώρηση της συνέντευξης!
