Της Ελευθερίας – Μαρίας Γκίκα,
Ο λόγος για το μυθιστόρημα του Richard Morais, το οποίο στις οθόνες μας εμφανίστηκε πριν από μερικά χρόνια -συγκεκριμένα το 2014- υπό την επιμέλεια του κορυφαίου Steven Spielberg και της Oprah Winfrey και το οποίο λίγο πολύ συνδέει με έναν ανάλαφρο κι ευχάριστο τρόπο δύο εκ διαμέτρου διαφορετικές πολιτιστικές ταυτότητες, μέσα από το φαγητό.
Αφετηρία του εν λόγω «ταξιδιού», η καταστροφή του εστιατορίου μιας οικογένειας στην Ινδία εξαιτίας κάποιων σοβαρών κομματικών συγκρούσεων. Η απόφαση της οικογένειας να στήσει το εστιατόριο από την αρχή, αυτή τη φορά σε κάποιο μικρό γαλλικό χωριό -όπου διαδραματίζεται η ταινία- πυροδοτεί μια σειρά γεγονότων, τα οποία προκαλεί η ανταγωνίστριά τους, η Μαλορί. Η ίδια είναι ιδιοκτήτρια του εστιατορίου, που βρίσκεται μόλις 30,5 μέτρα μακριά από το νεοσύστατο ινδικό εστιατόριο. Εξ ου και ο τίτλος της ταινίας. Τόσο κοντά, αλλά και τόσο μακριά, οι δύο πλευρές καλούνται να συνυπάρξουν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Όχι μόνο η ινδική κουζίνα είναι κάτι το εντελώς άγνωστο και εξωτικό για τους κατοίκους του χωριού, αλλά η ιδιοκτήτρια του πανάκριβου, γκουρμέ γαλλικού εστιατορίου ονόματι “Le saule pleureur”, το οποίο έχει τιμηθεί με πολλές αναγνωρίσεις, μεταξύ αυτών κι ένα αστέρι Michelin, θα φροντίσει να ανακύψουν και περαιτέρω προβλήματα. Η χήρα κ. Μαλορί όχι μόνο δεν καλοδέχεται τους νεοφερμένους ανταγωνιστές της, αλλά κηρύσσει πόλεμο στον επίσης χήρο πατέρα Καντάμ, ο οποίος αγοράζοντας το απέναντι οίκημα, θα δοκιμάσει την τύχη του, ανοίγοντας το εξωτικό “Maison Mumbai”.
Στην αρχή, η συνύπαρξη φαντάζει αμφίδρομα αδύνατη, καθώς και οι δύο ανταγωνιστές είναι διατεθειμένοι να κάνουν ό,τι περνάει απ’ το χέρι τους για να μπουν ο ένας στο μάτι του άλλου κι εν τέλει να επιβληθούν. Ωστόσο, το εντυπωσιακό μαγειρικό ταλέντο του νεαρού Χασάν Καντάμ, του γιου του κυρίου Καντάμ, είναι αδύνατο να κρυφτεί, ενώ ο ίδιος έρχεται σχετικά γρήγορα, κοντά με τη sous chef της Μαλορί, τη Μαργκερίτ. Φυσικά, κάτι τέτοιο, συνδυασμένο με τη νοοτροπία της γαλλικής εξοχής, η οποία φαίνεται να συνδέεται με έντονα στερεοτυπικές αντιλήψεις και οπισθοδρομικά πρότυπα, δημιουργούν περισσότερα από ένα μέτωπα για την ινδική οικογένεια, τα οποία, όμως, μένει -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- να διευθετηθούν.
Πρόκειται για μια ευχάριστη ταινία, που δεν θα απογοήτευε κανέναν καλοπροαίρετο θεατή, σερβίροντάς του μερικές αποδείξεις της ομορφιάς που προσφέρει η ύπαρξη της πολυπολιτισμικότητας τόσο σε επίπεδο διαπροσωπικών σχέσεων, όσο και σε θέματα διασκέδασης, όπως η επιλογή ενός εστιατορίου.
Χωρίς βαθιά νοήματα και με διάφορα κλισέ γύρω από την κατάληξη των δύο ανταγωνιστών, αλλά και της προσέγγισής τους απέναντι στη διαφορετικότητά τους, το «Ταξίδι 30,5 μέτρα μακριά» υπόσχεται να προσφέρει εικόνες λαχταριστών πιάτων, πετυχαίνοντας τους στόχους που θέτει από την αρχή. Ένας εκ των βασικών είναι η εξασφαλισμένη και δίχως εκπλήξεις ικανοποίηση μεγάλου μέρους του κοινού, χωρίς φιλοδοξίες να απομακρυνθεί από τη ζώνη ασφαλείας μιας γλυκιάς ιστορίας, που ποτέ δεν σε βάζει σε αμφιβολίες για την κατάληξή της. Ακολουθώντας μια διαδρομή, στην οποία συχνά μάς έχει συνηθίσει η μικρή και η μεγάλη οθόνη, παρουσιάζει ένα σημαντικό χάσμα ανάμεσα στις κουλτούρες, τις γενιές και τους ανθρώπους, που, όμως, γεφυρώνεται απλώς χάρη σε μερικά καλομαγειρεμένα πιάτα φαγητού.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Ένα ταξίδι 30,5 μέτρα μακριά, IMDb.com, διαθέσιμο εδώ
