Της Χριστίνας Γιαμούζη,
Στο προηγούμενο άρθρο έγινε αναφορά στους σπουδαίους άνδρες ηθοποιούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Συγκεκριμένα μίλησα για τη ζωή και την καριέρα του Ντίνου Ηλιόπουλου, Θανάση Βέγγου, Αλέκου Αλεξανδράκη και του Λάμπρου Κωνσταντάρα στο θέατρο, αλλά και στον ελληνικό κινηματογράφο. Σε αυτό το άρθρο θα αναφερθώ στον Φαίδωνα Γεωργίτση, στον Χρόνη Εξαρχάκο και στον Κώστα Βουτσά. Αυτό που με εντυπωσιάζει στον ελληνικό κινηματογράφο είναι η αγάπη όλων των ηθοποιών για την υποκριτική και αυτό φαίνεται από τις ταινίες τους, δηλαδή από το πόσο έμπαιναν μέσα στο ρόλο και προσπαθούσαν να τον εκτοξεύσουν. Λίγοι θεωρώ ήταν οι ηθοποιοί, που ήταν πρωταγωνιστές και δεν είχαν ταλέντο. Επίσης, κάτι άλλο που λατρεύω είναι ότι όλοι οι ηθοποιοί της εποχής εκείνης συνεργάστηκαν μεταξύ τους και δημιούργησαν μία δικιά τους οικογένεια.
Φαίδων Γεωργίτσης
Από τους διασημότερους και γοητευτικότερους ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου. Πέρα από το υποκριτικό του ταλέντο, ξεχώρισε και για την ομορφιά του καθώς έκανε όχι μόνο τις γυναίκες εκείνης της εποχής, αλλά και του σήμερα να τον θαυμάζουν. Ήταν ο γόης της εποχής, ίσως έφταιγε το βλέμμα του και τα όμορφα γαλανά μάτια του. Πέρα απ’ όλες τις κατακτήσεις του, στην αγκαλιά του έπεσε και η Άλικη Βουγιουκλάκη, η οποία όπως δηλώνει και ο ίδιος, τού είχε ζητήσει να παντρευτούν από το δεύτερο ραντεβού.
Φαίδων Γεωργίτσης: «Ήταν πολύ καλή και τσαχπίνα. Πήγαμε μαζί και διακοπές εκείνο το καλοκαίρι στη Χαλκίδα. Η Αλίκη από τη δεύτερη μέρα που τα φτιάξαμε, μου ζήτησε να παντρευτούμε. Με πήγε στη μάνα της την κυρία Έμυ και μπροστά της μου ζήτησε να παντρευτούμε….».
Γεννήθηκε στις 21 Ιανουαρίου του 1939 και καταγόταν από μία ιδιότροπη οικογένεια, όπως αναφέρει ο ίδιος. Ο πατέρας του ήταν αξιωματικός του Ναυτικού, οπότε ήταν αρκετά αυστηρός και η μητέρα του ήταν υπερπροστατευτική καθώς είχαν χάσει την αδερφή του ηθοποιού σε μικρή ηλικία. Έτσι, ο ίδιος δεν ζούσε τα ανέμελα παιδικά χρονιά όπως τα άλλα παιδιά της γειτονιάς του και σίγουρα ήταν κάτι που τον πονούσε. Πριν ασχοληθεί με την υποκριτική, μπήκε στη σχόλη Ναυτικών Δοκίμων, όπου φοίτησε μόνο για λίγους μήνες. Το μικρόβιο της υποκριτικής τον οδήγησε από τα φοιτητικά του χρονιά να κάνει την πρώτη του εμφάνιση στη ταινία του Ζυλ Ντασέν «Ποτέ την Κυριακή» (1960). Από κει και πέρα ξεκίνησε η καριέρα του συμμετέχοντας και σε κοινωνικές ταινίες, αλλά και στα γνωστά μιούζικαλ της Φίνο Φιλμ πρωταγωνιστώντας μαζί και με άλλους σπουδαίους ηθοποιούς. Σπούδασε θέατρο στη Δραματική σχόλη του Καρόλου Κουν, του Χρήστου Βλαχιώτη και του Πέλου Κατσέλη και αργότερα στο London School of Film Technique. Πρώτος του ρόλος ως πρωταγωνιστής ήταν στη ταινία «Ουρανός» του Τάκη Κανελλόπουλου, ενώ το 1963 πρωταγωνιστεί στη ταινία «Ίλιγγος» της Φίνος Φιλμ έχοντας την Ζωή Λάσκαρη μαζί του. Την ίδια χρονιά συμμετείχε στη πρώτη του θεατρική παράσταση «Νεκροί χωρίς Τάφο» με τον θίασο του Λεωνίδα Τριβιζά, ενώ έχει συνεργαστεί με το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, τον Μίνωα Βολανάκη και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Η ταινία που θα τον κάνει γνωστό είναι τα «Κόκκινα Φανάρια» του Βασίλη Γεωργιάδη καθώς όπως αναφέρουν οι πήγες ήταν αποκαλυπτικός.
Συνολικά έπαιξε σε πάνω από 40 ταινίες – 13 από τις οποίες της Φίνος Φιλμ όπως: «Νύχτα Γάμου» (1967), «Γοργόνες και Μάγκες» (1968), «Μια κυρία στα μπουζούκια» (1968), «Οι θαλασσιές οι χάντρες» (1967). Ξεχώρισε επίσης και από κάποιες θεατρικές παραστάσεις όπως «Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο», «Το Παρελθόν μιας Γυναίκας», «Εκείνος κι Εκείνη». Στην τηλεόραση εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1972 στη σειρά «Κόκκινο δαχτυλίδι» και συμμετείχε στις θρυλικές τηλεοπτικές σειρές του Βασίλη Γεωργιάδη «Γιούγκερμαν» (1976, ΥΕΝΕΔ) και «Πανθέοι» (1977, ΕΡΤ) και ακολούθησαν και άλλες πολλές.
Χρόνης Εξαρχάκος
Το πραγματικό του όνομα ήταν Πολυχρόνης Έξαρχος και γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 1932 στην Ερμούπολη της Σύρου, όμως μεγάλωσε στην Πλάκα. Καταγόταν από μία φτωχή οικογένεια και είχε αρκετά στενή σχέση με τη μητέρα του καθώς λόγω του ότι ήταν άρρωστη πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του μαζί της. Όπως αναφέρουν οι πηγές, ήταν ένας άνθρωπος κεφάτος, πάντα χαμογελαστός και με όρεξη για πλάκες, αλλά κάποιες στιγμές είχε ξαφνικές και έντονες εκρήξεις. Ο καλύτερος του φίλος ήταν ο Κώστας Βουτσάς, ο όποιος τον στήριζε μέχρι και στις πιο δύσκολες στιγμές του.
Ο Χρόνης Εξαρχάκος ήταν ένας ηθοποιός που αν και πέθανε νωρίς, πρόλαβε να ξεδιπλώσει στο κοινό το ταλέντο του. Σπουδαίος άνθρωπος και ηθοποιός, που έγινε γνωστός μέσα από τους κωμικούς του ρόλους κάνοντας τον κόσμο να γελάει με τις ατάκες του και τους μορφασμούς που έκανε παίζοντας στις ταινίες. Έπαιξε με σημαντικούς ηθοποιούς όπως τη Ρένα Βλαχόπουλου, τη Ζωή Λάσκαρη, τον Φαίδωνα Γεωργίτση, τη Μαίρη Χρονοπούλου, τον Κώστα Βουτσά, τη Μάρω Κοντού και άλλους πολλούς.
Όπως πολλοί ηθοποιοί έτσι και αυτός σπούδασε στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη και το 1963 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο συμμετέχοντας στο έργο «Βίλα των οργίων». Συμμετείχε και σε άλλα θεατρικά έργα, όπως ήταν το έργο «Ιούλιος Καίσαρ» (1964) του Σέξπιρ, στο «Ελάτε να γελάσουμε», στην «Αντροτραγανίστρα», ενώ συμμετείχε και στο θίασο Βουγιουκλάκη – Παπαμιχαήλ στο έργο «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» πριν γίνει ταινία. Επίσης μαζί ανέβασαν και το έργο του Πολ Όσμπορν «Ο κόσμος της Σούζι Βογκ».
Όσον αφορά τις ταινίες της Φίνο Φιλμ συμμετείχε στις εξής: «Κάτι κουρασμένα παλικάρια» (1967), «Ένας ιππότης για τη Βασούλα» (1968), «Γοργόνες και μάγκες» (1968), «Μια κυρία στα μπουζούκια» (1968), «Μαριχουάνα στοπ (1971)», «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι (1971)», «Το κοροϊδάκι της πριγκηπέσσας» (1972). Πρέπει να αναφερθεί ότι συνεργάστηκε και με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στην ταινία ”Forminx Story”, η οποία δυστυχώς δεν ολοκληρώθηκε. Από τους τελευταίους ρόλους του, ήταν ο ντετέκτιβ Τίτος Χαρίτος σε τηλεοπτική σειρά που προβλήθηκε το 1973.
Κώστας Βουτσάς
Ένας από τους πιο γνωστούς πρωταγωνιστές της Φίνος Φιλμ, καθώς τον συναντάμε στις πιο διάσημες ταινίες στον ελληνικό κινηματογράφο. Μαζί του πρωταγωνιστούσαν και άλλα σπουδαία ονόματα. Συχνά έπαιζε με την Μάρθα Καραγιάννη, Ρένα Βλαχόπουλου, Ζωή Λάσκαρη, Νόρα Βαλσάμη, Ντίνο Ηλιόπουλο, Βαγγέλη Βουλγαρίδη, Διονύση Παπαγιαννόπουλο και άλλους πολλούς.
Γεννήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου του 1931 στην Αθήνα, αλλά μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, ένα στοιχείο που πάντα υπήρχε στις ταινίες του. Καταγόταν από φτωχή οικογένεια, οπότε όπως είναι λογικό από μικρός έπρεπε να αντιμετωπίσει δυσκολίες και αντιξοότητες. Στην Αθήνα η οικογένεια του έμεινε για λίγο χρονικό διάστημα, καθώς οι συνθήκες διαβίωσης ήταν δύσκολες. Ζούσαν μέσα σε ένα μαγαζί στη περιοχή του Βύρωνα καθώς δεν έφταναν τα λεφτά για να έχουν ένα σπίτι. Όπως εξομολογείται και ο ίδιος, όταν πήγαν στη Θεσσαλονίκη τα πράγματα ήταν καλύτερα. Όλη η οικογένειά του δούλευε για να αποκτήσουν ένα κάλο εισόδημα. Όλα αυτά όμως δεν τον σταμάτησαν από το να ακολουθήσει το όνειρό του και να σπουδάσει υποκριτική στη Δραματική Σχόλη Τριανταφυλλίδη «Mακεδονικό Ωδείο» της Θεσσαλονίκης. Το 1952 σε ηλικία 21 ετών, μόλις δηλαδή είχε τελειώσει την σχολή, πήγε στην Αθήνα και άρχισε να κάνει τα πρώτα του βήματα στο θέατρο Ακροπόλ, ενώ παράλληλα άρχισε να συμμετέχει σε ταινίες παίρνοντας για αρχή μικρούς ρόλους. Ένα χρόνο αργότερα θα κάνει την πρώτη του εμφάνιση στη ταινία «Ο Μπαμπάς Εκπαιδεύεται», ενώ το 1962 ξεκινά να συμμετέχει στις ταινίες της Φίνο Φιλμ όπως: «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης» (1963), «Ένα κορίτσι για δύο» (1963), «Ανθρωπάκι», «Νύχτα Γάμου», «Χαρτοπαίχτρα» (1964), «Κορίτσια για Φίλημα» (1965), «Ξυπόλητος Πρίγκηψ» (1966), «Για ποιον χτυπά η… κουδούνα» (1968), «Μια Κυρία στα Μπουζούκια» (1968), «Ο Γόης» (1968), «Ένας άφραγκος Ωνάσης» (1969), «Ο άνθρωπος της καρπαζιάς» (1969), «Το ανθρωπάκι» (1969).
Γνωστός στην ιστορία του κινηματογράφου έμεινε και για τις ατάκες του όπως ήταν: Το «Φσσστ, μπόινγκ!», το «Αψού, γείτσες!», το «Κατίνααα σαλαμάκι» και το «Έχω και κότερο πάμε μια βόλτα;».
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Φαίδων Γεωργίτσης, finosfilm.com, διαθέσιμο εδώ
- Φαίδων Γεωργίτσης, sansimera.gr, διαθέσιμο εδώ
- Χρόνης Εξαρχάκος, sansimera.gr, διαθέσιμο εδώ
- Ο μοναχικός Χρόνης Εξαρχάκος, mixanitouxronou.gr, διαθέσιμο εδώ
- Κώστας Βουτσάς, sansimera.gr, διαθέσιμο εδώ
- Κώστας Βουτσάς, mixanitouxronou.gr, διαθέσιμο εδώ
- Φαίδων Γεωργίτσης: Οι διάσημοι έρωτες και το παράπονο για τις αισθησιακές ταινίες, in.gr, διαθέσιμο εδώ
